ไปนอนตอนตีสามกว่า พลิกไปมาจนหลับไปกี่โมงไม่รู้
ตื่นอีกที ก่อนเก้าโมง แต่ยอมลุกจริงๆ เก้ากว่า
-.-
ไม่ได้หลับจนป่านนี้แหละ 555
...
มีนโทรหาตอนบ่ายมั๊ง
ก็โทรกลับไป จนสายตัด
เออ เดี๋ยวต้องเช็คยอดเงินเนี่ย -.-
ถ้าหมดโปร0.75 แล้ว
ฉันคงจะเซ็งไปพักใหญ่
เพราะ มีแต่จะเน้นไปใช้ ในเครือข่าย
-*- ถ้านอกเครือข่าย นาทีแรก2ต่อไป1
แพงๆๆๆๆๆๆ จะเปลี่ยนยังไงก็ไม่พ้นต้องจ่ายราคานี้
คุยเรื่องการศึกษาของแต่ละที่
ข้อดีและข้อเสีย (อย่างกะคนพูดเป็นนักวิชาการณ์เลยเนาะ 555)
ได้ข้อสรุปว่า ถ้าเรายืนอยู่บนความคิดของคนอื่น
อะไรที่เราเคยรู้สึกดีกับมัน ประสบการณ์ที่ควรได้เรียนรู้
มันจะกลายเป็นสิ่งไร้ค่าและแทบไม่น่าจดจำเลย ..ซึ่งจริงๆแล้วมันควรเหรอ?
สมองและสติปัญญาของคน ยังไม่อาจบ่งบอกได้เลยว่า คนคนนั้นเป็นคนยังไง
แต่ทัศนคติในการมองโลกและงาน วิธีการแก้ไขและเอาชนะอุปสรรคต่างหาก
ที่จะบอกว่า .. เราเป็นคนจริงหรือเปล่า
(เอาจริงเอาจังนะ ใครก็คนทั้งนั้น เดี๋ยวจะคิดว่าเป็นมด แมว)
ตัวเราที่เป็นตัวเรา สิ่งที่ผ่านเข้ามาในชีวิต บางครั้งอาจดี
แต่ไม่ดีที่สุด การมองหาแต่ส่วนเสีย ๆ มันจะทำให้สิ่งดีเยอะแยะ
ไม่หลงเหลือในสายตาเอา..
...
เกือบดึกแล้ว ไปเดินงานออกร้าน
"กระบี่เบิกฟ้าฯ" .. เฮ่อ เดินจนเท้าพอง
ได้จิ๊กซอว์มากล่องนึง พอดีว่ามันลายเหมือนอันที่ต่อแล้วยกให้น้านิดไป
ได้น้ำพริกสามปุก จะส่งให้พี่จันสอง แกะกินในบ้านแล้วปุกนึง
ได้ข้าวเหนียวหมูทอดห่อใบตองมาฝากเจ้านายน้อยสองห่อ
รวมแล้ว = 159 บาท
ข่าวดี น้องกินเกลี้ยงเลย แล้วก็หลับแล้ว โอ้เย้
ข่าวดีกว่า ท่าทางจะหลับสนิท แววได้ชิ่งตอนตีสามมีสูง
ลั้นลา..ลั้นลา..
