ตั้งใจกันว่าจะไปจันทร์-อังคาร ค้างด้วย
เค้ามีอบรมพี่เลี้ยง อาจารย์จากโบสถ์ที่กรุงเทพฯมากันหลายคน
แม่ก็ว่า ถ้าไปก็ถือว่า พาครอบครัวไปเที่ยวด้วย
เพราะพี่น้องในโบสถ์ก็มีไปแค่สามคน ถ้าไปด้วย รถก็ไม่ได้แน่นอะไร
แต่.. มันมีเหตุ ธุระไม่เสร็จ ลูกค้าบางห้องยังไม่จ่ายเงิน
ต้องรับฝากเรื่อง ฝากรถ ฝากโน่น ฝากนี่ ..
ไม่คิดว่าบางเรื่องรบกวนหรอก มันก็รับได้อ่าแหละ
ก็ไม่เป็นไร เพราะยังไงก็ต้องอยู่
...
ข้างบนเป็นข้อความที่พิมพ์ไว้เมื่อวาน ..(วันจันทร์)
แต่ลืมโพส มาลองทำดอกไม้กระดาษดู ทำเสร็จ ไปปิดไฟ
กลับลงมาปวดหัวมาก หลับไปจนเจ็ดโมง แม่เรียกให้ไปนอนที่ห้อง
บอกว่าจะลงมาตอนเที่ยง ....โน่น สี่โมงเย็น
พ่อกลับมาถึงตอนทุ่มกว่า เค้ากินมาม่ากัน
แต่แม่ทำแกงจืดเต้าหู้หมูสับกับแครอทไว้ให้น้องด้วย ..อร่อยดี แอบชิม
ฉันก็พลอยกินไปด้วย มื้อนั้นมื้อเดียว
มากินอีกทีตอนจะตีสอง แม่ต้มถั่วเขียว เค้าชวนกิน
"ไม่ต้องกินข้าวก็ได้ กินแต่ถั่วเขียว" ..ว่าไป ก็มีน้ำตาลนะ
แต่ถ้ากินข้าวคงจะย่อยกันยาวนาน
รีบตัดสินใจกินดีกว่า เพราะเดี๋ยวเว้นมื้อสุดท้ายกับมื้อแรกของวันตั้งสิบสองชั่วโมง
...
วันนี้เอา มินิ ฮาวทูมาให้ดู มีลิงค์ต้นฉบับมาให้ดูด้วยค่ะ
ของเค้าเป็นอังกฤษ เครื่องมือครบครัน ... ก็ลองดูกัน ทำได้อยู่แล้ว(ถ้าอยากทำ)
ส่วนที่เอามาให้ดู เป็นตัวกระดุมแต่งตรงกลาง
คือต้นแบบเค้าใช้กระดุม เลยไม่รู้จะเรียกว่าอะไรดี ..
จริงๆฉันจะใช้กระดุมเหมือนเค้าก็ได้ แต่กลัวมันจะไม่ติดดี พลาสติกมันร่อนง่าย
ก็เลยใช้ผ้า ..
งานนี้ไม่ยุ่งยาก แต่เยอะมาก เพราะพอทำๆไป กลัวเด็กจะทำเองกันไม่ได้
ไม่ใช่อะไร ถ้าให้จับเข็มเด็กผู้ชายมักหน้าเบ้
จากที่กะจะทำแต่กระดุมผ้าให้อย่างเดียว เลยต้องทำหมด
อีกอย่าง .. กระดาษห่อของขวัญ ฉันเอามาทากาวติดกับกระดาษหน้าเดียวอีกชั้น
เพราะดูจากต้นแบบ กระดาษเค้ามีความหนานะ อย่างน้อยก็น่าจะแปดสิบมิลขึ้น บางทีอาจจะร้อยสิบ .. ก็เดาไป
แต่ที่แน่ๆคือหนาสักหน่อย ไม่งั้นพับยังไงก็ไม่ช่วยให้แข็งแรงได้
เอาเป็นว่า กันความยุ่งสำหรับเด็ก ครูทำให้เอง -..-
จะมีให้ไปทำเอง คงจะเป็นกระต่าย ไปดูแบบมาแล้ว แต่ยังไม่ได้วาด
อันนี้แหละ .... ทำเองล่ะจ้ะ
...
เป็นเพราะวันนี้ฉันทิ้งภาระไว้ให้แม่ทั้งวัน เลยปวดแขนเอามากๆ
นวดไปสองรอบ ทายาด้วย ก็คงดีขึ้นนะ แต่ต้องพักอ่ะ พักแขน
นี่วันพฤหัสพ่อก็เดินทางอีก
ว่าไป วันนี้ฉันไปนอน ตื่นแล้วต้องจัดห้องไว้ให้ตู่มาพัก
ห้องสามศูนย์เจ็ดแม่ขายไปแล้ว(พิมพ์อาราบิกยาก พิมพ์ไทยก็ลืม ตัวหนังสือนี่ล่ะ)
แม่ว่า เป็นพนักงานห้างโวค มาไม่ดูห้อง เช่าเลย .. ขอบคุณพระเจ้าค่ะ
หมดไปอีกห้อง ยังเหลือห้องเจ้าปัญหา ...... ทวงหลายรอบแล้ว กะล่อนจริงๆ
บอกจะมาจ่ายทุกที แต่ไม่โผล่หัว ที่นี่ไม่ไหวจะปล่อยกันจนสองสามเดือนหรอกนะ
ดิลสุดท้ายก็วันนี้แหละ.........มาตรการเด็ดขาด ไม่จ่าย ต้องย้ายออก
เหลือสามศูนย์หนึ่งกับห้องแอร์ ไม่เข้าข่ายให้เค้าพักทั้งนั้น
เพราะนอนคนเดียว เค้ามาอยู่ช่วงพี่โอ๋ไปกับพ่อ ก็นอนห้องเตียงเดี่ยวจะดีกว่า
(ขายหน้าห้องฉันล่ะงานนี้ เอิ๊กๆ .. อย่างอื่นไม่เท่าไหร่ โต๊ะเขียนหนังสือนี่สิ ไม่มีที่จะวางแล้ว)
...
เมื่อวานตอนลงมา ออกไปเก็บผ้า ฝนกำลังลงปรอยๆ
เหลือบไปเห็นถ้วยมาม่ากับแก้วน้ำตั้งไว้ราวกะกำแพงหน้าบ้านเป็นร้านขายก็ไม่ปาน
กำลังสงสัยว่า ทำไมช่างจะวางกันได้ไม่มีความเกรงใจเลย
พูดตรงๆว่า ไม่โกรธ .. เมื่อวานไม่โกรธนะ แต่วันอื่นไม่แน่
สงสัยจะเหนื่อยๆด้วยมั๊ง กับคิดว่า เก็บไปทิ้งเองก็ได้
เลยเอาถุงไปเก็บ แต่แจกสายตาอำมหิตไปให้เด็กที่ยังนั่งรอรถอยู่
ก็ไม่รู้ได้ผลรึเปล่า เพราะบางคนก็เอาไปทิ้งเองที่ฝั่งตรงข้าม
แต่บางคนก็คงเนียนวางไว้........เฮ้อ
(อุตส่าห์ไม่โกรธ แค่ฟอร์ม ปั๊ดโกรธจริงเลยนิ ฮ่าๆๆ)
กลับมา พี่ที่เค้าขายของเด็กอยู่หน้าร้านรองเท้าก็ให้ลูกมาเก็บขยะ
พอดีว่าเจอพวกเนียน แอบเอาถุงลูกชิ้นซุกไว้ที่ท่อประปา
ก็เลยให้น้องเค้าเก็บไปซะเลย ถือว่าฝากๆกันเนอะ
จริงๆเค้าก็รับปากจะจัดการให้อยู่แล้วนะ แต่ก็ไม่ค่อยหมดหรอก
ก็นะ .. เป็นความคิดอันไร้ความรับผิดชอบของระบบการบริหาร
ส่งผลกับประชาชน ตาดำๆ(รึเปล่า?) .....
ลูกเด็กเล็กแดงก็ยังไม่ได้รับการอบรมเรื่องจริยธรรม หน้าที่ความรับผิดชอบอะไรได้
ก็ผู้ใหญ่มันเป็นแบบนั้น .. มือถือสากปากถือศีล เด็กจะอะไรได้
สมควรให้เป็น "ถนนปลอดถังขยะ แต่ไม่ไร้ซึ่งขยะเต็มถนน"
ปล.ขึ้นต้นอย่างไรกัน กลางๆมีฮาวทู ลงท้ายกัดเทศบาล .. เอ๊ ไม่ใช่สุนัขนะ อิอิเค้าก็แค่.... พูดความจริงอ่ะค่ะ ;)
