วันหยุดของฉัน..รึเเปล่านะ
คงจะใช่ เพราะนอนเกือบทั้งวัน แต่ก็ยังง่วงตลอดจนถึงตอนนี้
ตอนหัวค่ำไปช่วยพี่แอนคิดเรื่องงานแต่งพี่เค้า
การ์ดก็ยังเลือกไม่ได้ว่าจะทำแบบไหน จะให้ออกแบบให้ หรือจะไปสั่งทำเอง
เสื้อผ้าหน้าผม ยังคิดไม่ตก เอาแบบชุดไปให้ดู ถูกใจแบบสวยเชียวล่ะ
ว่าแต่จะหาแบบนั้นได้รึเปล่าก็ไม่รู้สิ .. แนวชุดเจ้าหญิงเคท แขนยาวคอแหลมลูกไม้หรูหรา
พูดถึงเรื่องของชำร่วยด้วย อาจจะเปลี่ยน หรือสั่งเพิ่ม .. อะไร ยังไง ไม่แน่ใจที
พอกลับมาฉันก็ยังคิดว่า ถ้าแกมาจัดในโบสถ์ก็ต้องจัดดอกไม้
ว่าแต่จะจัดยังไง เพราะเค้าว่าอาจจะมีเลี้ยงของว่างเล็กน้อย ก่อนจะไปเริ่มงานเลี้ยงที่บ้านเจ้าบ่าว
พอแม่กลับมานั่งดูชุดเจ้าสาว ดูหาของชำร่วย การจัดตกแต่งงานต่างๆที่หาดูได้ในเนต
เค้าก็เลยคิดว่า .. น่าจะไปจัดที่โน่นให้หมดเลย เพราะจัดสองที่ที่ห่างกัน
มันจะดูแปลกๆ เวลามันก็ติดกันด้วยแหละ ..
ฟังแล้ว แววฉันไม่ได้ไปมาแน่ๆ เริ่มคิดถึงตัวเองทันที
เพราะงานนี้อยากไปมั่งอ่ะ .. วางแผนจะเอาผ้าที่อาให้ตั้งแต่ปีที่แล้วไปหาร้านตัดนะ
(จะตัดเองได้แต่หวังเลื่อนลอย จะเลื่อนจักรออกมาไม่ได้สักที แน่นไปหมด)
แต่ฟังแล้ว คงได้แค่ช่วยเท่าที่เค้าต้องการ แต่ไปร่วมไม่ได้
ตอนแรกก็เซ็งมาก รู้สึกว่าอยากไปร่วมงานไหน อะไรๆล่ะไม่เคยจะได้ไป
อยู่โยงเป็นหมาเฝ้าบ้านมันตลอด .. เซ็งจนสงสารตัวเอง
พอผ่านเวลาไปสักพัก .. ก็เริ่มคิดว่า งานนี้ไม่ใช่ทำเพื่อตัวเรานี่
เราช่วยเค้า คนที่ได้ประโยชน์ก็คือเค้า จริงๆเค้าอยากจัดที่นี่นั่นแหละ
แต่ก็อาจไม่เหมาะนัก หรือยังไง .. ก็ไม่รู้
เอาเป็นว่า ฉันเป็นคนนอก แต่ถ้าได้ช่วยอะไรได้ ก็น่าจะดีใจและขอบคุณพระเจ้า
ที่ได้ทำตัวเป็นพระพรกับคนอื่น แทนที่จะนั่งคิดสงสารตัวเองว่าจะอดไป -.-
ปล. เห็นหัวใจแจกของอาอ้อแล้วน่ารักมากเลย
ตื่นมาจะมาอัพร้าน ของที่ระลึกสำหรับเพื่อนฝูงและลูกค้าคนสำคัญ(รึเปล่า?)
