ตู่ออกไปกับคิม ไปจ่ายเงินค่าโทรฯ
คิมก็เลยพาทัวร์ ฟังไม่ค่อยถนัดว่า งานจัดที่ไหน
แต่ที่แน่ๆ ได้น้ำพริกหนุ่ม แคบหมู กับยำปลาดุกฟูกลับมา
อร่อยดี แต่กินไม่ค่อยลง .....มันตื้อ
ก็นะ เวลาที่เค้าเรียกไปกิน มันยังไม่หิว
กลายเป็นคนกินเต็มจานตอนห้าทุ่ม
(ประหลาดไปเรื่อยๆ ถ้าลดแม้จะประหลาดก็ยอม)
...
วันนี้ทำดอกไม้กระดาษชุดสุดท้ายเอง
คือจะให้เค้าทำ แต่แลจะไม่ถนัด
มันไม่ยากไม่เย็น แต่ฉันมีวิธีของฉัน
จริงๆก็ไม่อยากเป็นพวกวันแมนโชว์ แต่คิดอีกที ก็ไม่มาก ไม่ยากอะไร ทำเองก็ได้
ว่าแล้ว .. จากแค่ป้ายชื่อหน้าห้อง
ก็จัดเต็ม เป็นป้ายห้ามรบกวน แบบสองภาษา สลับกันด้วย
แม่ตื่นมาเห็นยังบอก "เอ้อ ดี"
แค่นี้แหละ..... ดีใจแล้ว อิอิ
เอาเคลวินมาเป็นนายแบบถือป้ายให้หน่อย
ทำเป็นเรี่ยวแรงไม่มี แข้งขาอ่อนแรง ต้องไปหาหลักให้พิง
เฮ่อ....... ซื้อมาตั้ง 49 บาท ไม่ได้ความเล้ย หุหุ
ว่าแล้ว เดี๋ยวต้องเอากล่องมาม่ามาเตรียมไว้
ให้เด็กไปตัด หั่น กันเอง .. ครูทำแต่ดอกไม้พอ
ใครไม่ใช้ ก็เก็บไว้เหมือนเดิม ยังไงก็เอาไว้ทำงานหน้าได้ โฮะๆ
...
วันนี้นับว่าได้หลับสนิท เพราะไปนอนหลังกองผ้า
น้องไม่ทันเห็น .. ไม่สิ คงเห็นแหละ แต่ไม่สนแล้วว
เงียบ หลับยาวตั้งแต่เที่ยงกว่าตื่นห้าโมงเย็น
หัวค่ำก็ง่วงอีกนะ ว่าจะขอสักงีบ
เห็นคนบางคนนอนฟังเพลงสบายใจ
เลยเอาผ้าห่มมาห่ม .. พอเอนตัวลงเท่านั้นแหละ..
สายตาคู่นั้นก็เหลือบขึ้นมามองด้วยท่าทีฉงน ก่อนจะเปลี่ยนเป็นโวยวาย
ลุกก็ได้ ฮ่าๆ จะหลอกถ่ายรูปหรอกน่ะ
จริงๆก็ง่วงแหละ แต่ช่างเหอะ ... เลยกลายเป็นคนซึมๆเซ็งๆไปจนดึกดื่น
...
ก็ห้าทุ่มนั่นล่ะ ไปต้มมาม่ากิน ..ไม่เชิงแฮะ เวฟเอา
มาม่าต้มยำ ใส่ไส้กรอก มะเขือ หอมแดง พริกสด มีปลากรอบด้วย
คือ.... มีอะไรก็เทลงๆ
เกือบตีหนึ่ง แม่มานอนหลับแล้ว เลยออกไปเอาขยะไปทิ้ง
อารามใส่ชุดนอนไปเลยออกจะเดินแบบเร่งเท้าสักหน่อย
ก่อนจะข้ามถนนก็มองซ้ายขวาแล้ว ไม่มีรถ ไม่เห็นคน
พอข้ามไป วางถุงแล้วก็หันกลับ หันมองไปทางขวา ..
เห็นป้าคนนึงกำลังเดินมาไม่ไกลเท่าไหร่
แอบงงว่าทำไมตอนแรกมองไม่เห็น แต่เสื้อผ้าเค้าก็ทึมๆมืดๆด้วยแหละ
ฝั่งโน้นก็ไม่มีเสาไฟฟ้าด้วย มีแต่แนวกำแพงโรงเรียน กับเงาของต้นไม้
แต่แหม .. แกเล่นเดินมาจากทางวัด ก็เลยข้ามแล้วข้ามเลย
ไม่หันกลับมามองล่ะ จ้ำๆ มีสไลด์ก่อนเข้าบ้านด้วย เหอๆ
งี้แหละ ..... รองเท้ามันเจอพื้นปูนขัดแล้วชอบโชว์เอ๋อของเจ้าของ
ปล. การ์ดถึงเมกาแล้ว .. เค้าอุตส่าห์มาออนบอก ฮื่อ ก็ดีค่ะที่ถึง
