ก็ว่ากันไป......... (ไม่เช้านี้ก็คืนนี้แหละ ต้องแอบหลับแน่ๆ)
เล่าเรื่องคอมพ์นิดนึง วันก่อนที่ขยันดับ คิดว่าคงจะมีบางโปรแกรมที่มันไม่ลงกัน
เหมือน มันจะรวนๆกันเองอะไรแบบนี้ (ไม่เข้าใจหรอก แต่เดาเอา)
แล้วพอพ่อถอดบางโปรแกรมที่เวลาเปิดใช้งานคอมพ์ก็ดับออก
อาการดับวูบๆ มันก็หายไปนะ คือ ไม่ค่อยเกิดถี่นัก
ถ้าจะดับ ก็คงจะเปิดร้อนจัดไปเลยน่ะ
เสียดายแต่.. บางโปรแกรมที่ว่าก็ใช้งานดีอยู่
จัดหน้าสำหรับพิมพ์งี้เจ๋งสุดๆ(ก็ใช้อยู่อันเดียว ก็เจ๋งอันเดียวสิเนอะ)
แต่ไม่เป็นไร .. ฟรีแวร์ทั้งนั้น ไว้ค่อยมาใส่ใหม่ *0*
(แล้วให้มันดับอีกเหรอ??? )
...
วันนี้น้านิดทำก๋วยเตี๋ยวมาที่โบสถ์ ใช้แก๊ซอุ่นหม้อน้ำซุปให้ร้อนไว้ด้วย
รสอ่อนนิดนึง แต่เติมเครื่องปรุงก็ทานได้ อร่อยดี
ฉันมาช้ากว่าใครเพื่อน มีธุระต้องไปทำหลายอย่าง กลับมาพ่อเลยตักให้ซะพูนชาม
(กลัวไม่อิ่มป่าวเนี่ย 555)
แต่จะว่าไป ตอนนี้ยังเหลือเส้นหมี่ลวกไว้แล้วอยู่อีกเยอะ
น้านิดเค้าไม่เอากลับไปน่ะ
นี่ภาคดึกก็ทำเมนูสุดพิศดารให้น้องไปชามนึง
คิดว่า เดี๋ยวก็จะไปทำอีกชาม ..คราวนี้คงไม่ใช่แค่แกงจืดกับไข่เจียว
แต่น่าจะเป็นปลาทอดกับน้ำพริกหนุ่ม 555 (เดี๋ยวก็ท้องวิ่ง ..หนักกว่าเดิน)
ส่วนฉัน คืนนี้กินอะไรไม่ลง ง่วง เลยกินกล้วยหอมไปลูกนึง
อร่อยจนคิดถึงไอติม (ชอบคิดถึงของทำอ้วนเนอะ)
...
ตอนเย็นออกไปงานOTOP กับแม่มา
เดินกันอยู่นานจนปวดเท้าไปหมด
แวะตั้งแต่ร้านขายพวกเครื่องไม้ อุปกรณ์นวด กายภาพบำบัดอะไรๆ
ดูกระเป๋าสตางค์ผ้าฝ้าย แวะไปดูเสื้อตัวละพันสอง เลยตั้งไว้นั่นแหละ
ออกมาดูปลอกโต๊ะรีดผ้า ซื้อให้แม่ผืนนึง ซื้อจริงๆจ่ายตังค์เองเลย
ชอบลายผ้าเลยซื้อมา เดินกลับมาซื้อน้ำมะพร้าว กินไปได้ไม่กี่อึก ฝนปรอยๆ
หนาวอย่างรุนแรง ข้ามไปอีกฝั่ง มีสมุนไพรแปรรูปเป็นโลชั่น ยาสีฟัน
แม่ซื้อยาสีฟันไปหลอดนึง เดินเลยไปซื้อกาละแมอีกร้อยนึง
วนกลับมาจิบชาปัญจขันธ์(ขออภัยถ้าเขียนผิด จะเช้าแล้ว ขี้เกียจหาข้อมูล)
ตอนแรกไม่สนชา สนแต่ถ้วย หยิบไปหยิบมา สำนึกได้ว่า..บ้านเล็ก
ไม่มีที่วางหรอก แม่เลยซื้อชามา แต่ไม่เอาถ้วย
ร้านติดๆกัน นำเสนอชากฤษณา หอมอ่อนๆ ใส่ถ้วยพลาสติกมาให้ชิมอีกแน่ะ
แม่ซื้อไปอีกถุง (เข้าร้านไหน ดูจะดีมีเรื่องเล่าล่ะจ่ายจังๆ)
เลี้ยวขวา ฉันมองเห็นร้านแหวนเพชรวงละ20แต่ไกล
เดินข้ามไปดูคนเดียว ส่วนแม่ไปสั่งยำปลาดุกฟูตอนไหนไม่ทราบได้ .. งง
เดินวนรอบร้าน ไม่เข้าตาสักกะวง เลยข้ามกลับมาดูน้ำมันมะพร้าว
นึกอยากซื้อฝากเค้า แต่มันส่งยากเย็น หาเอาเองล่ะกัน
มีสบู่ผสมน้ำมันมะพร้าวด้วย (ว่าไป คนคิดจะฝากคนแรกไม่ใช่ฉันนะ แต่เป็นแม่)
แต่ว่า มันคงไม่ได้อยู่ในเงื่อนไข ฟอกหน้าอ่ะ ไม่ใช่น้ำมันเพียวๆ
เดินออกไปเกือบถึงเส้นทางหลัก หันมองดอกไม้แห้งนิดเดียว
เสียเงินให้กับปุ๋ยขี้ค้างคาวไปอีก 100 นึง ห่อนึงไว้ใส่กล้วยไม้
อีก3 ไว้ใส่ต้นไม้ ... ว่าไปคงต้องรีบพิสูจน์ ขืนชักช้า เดี๋ยวขี้เป็นราจะเอวังกันหมด
เลี้ยวๆ ไปร้านกิ๊บ คือ ต้นปีที่ผ่านมา กิ๊บหัก แตก พัง เยอะมาก
ต้องซื้อใหม่ เป็นกิ๊บสำหรับรวบผมหมดหัวอ่านะ ดีจังที่เจอร้านทุกอย่าง 10 บาท
ได้ของมาดั่งภาพต่อไปนี้........ (เล่ามาซะยาว เพิ่งมีภาพ)
ออกจากร้านนี้ก็ออกจากงาน เตรียมจะกลับ
แต่มีแวะซื้อสปอรตไลท์อันเล็กฝากพ่ออีกแน่ะ เอากลับมาให้ โดนใจไปสิ
ก็ว่าไป ร้านนั้นของถูกใจหนุ่มๆคงเยอะแหละ ไฟคล้ายโคมแบบนั้นแบบนี้
ออกแนวตะเกียงไม่ใช้น้ำมัน กว่าจะกลับบ้าน ก็มาถึงเกือบสองทุ่มนั่นแหละ
กินอะไรนิดหน่อยแล้วรีบขอไปอาบน้ำนอน ง่วงมาก
เปิดไฟกับทีวีไว้ ตื่นอีกทีสามทุ่มกว่า พี่จันโทรมา
เหตุผลที่ตั้งแต่ตอนนั้นก็ไม่ได้นอนอีกเลย จนนี่แหละ.. หกโมงครึ่งแล้ว
(คอมพ์เดี้ยงๆ หลายรอบเหมือนกัน)
อ่อๆ เอารูปน้องหมีตัวน้อยมาฝาก
ดูๆก็น่ารักดี.. มั๊ง
ไปล่ะจ้า พิมพ์ไปหลับใส่แป้นแล้ว 555
