..ไหวๆ..

อัพบล๊อกแบบเอ๋อๆซะหลายวัน
ไม่ได้เล่าความเป็นไปของรอบบ้านรอบเมืองบ้าง

น้ำประปาไม่ไหลตั้งแต่วันอาทิตย์
เพราะว่า วันเสาร์ฝนตกหนัก น้ำท่วมเครื่องปั่นไฟโรงกรองน้ำ
ผลิตน้ำประปาไม่ได้เลย วันอาทิตย์ก็รู้นะว่าน้ำไม่ไหล
แต่ลืมคิดว่า มันจะยังไม่ไหลไปอีกนานแค่ไหน
เพราะที่บ้านมีปั๊มน้ำ มีถังเก็บสำรองไว้
ผ่านวันจันทร์มาจนถึงวันศุกร์ มาเห็นข่าวอีกรอบ
ว่าท่วมอีกแล้ว(ก็ตอนแรกเห็นประปาออกมาขอโทษ มาชี้แจงตั้งแต่วันจันทร์มั๊ง)
ที่ไหนได้ ก็ตั้งแต่วันจันทร์จนวันพุธ ฝนตกไม่หยุดไม่หย่อนเลย
ถึงขนาดน้ำท่วมสูงทางเหมือนขาดตรงแถวตลาดเก่า

ต่างอำเภอก็อ่วม เขาพนมนั่นไง เขื่อนแตก ดินถล่มหมู่บ้าน
คนตาย คนหาย ดูข่าวล่าสุดนี่ก็ 9 ศพแล้ว ยังหาไม่เจออีกล่ะ
ส่วนข่าวท้องถิ่นที่ดูเมื่อคืนก็พูดถึง ดินสไลด์ หลายที่นะ ในกระบี่นี่แหละ
ดูๆแล้ว จังหวัดนี้ ดินนุ่มอ่อนจัง -*-
จะเป็นเพราะ มีการลักลอบตัดไม้ทำลายป่ากันมากหรือเปล่าไม่รู้
ก็น่าจะเกี่ยวมั๊ง (ไม่งั้นเค้าจะสอนเหรอ อย่าตัดไม้ทำลายป่าอ่ะ)

ก็นั่นล่ะ ต่างอำเภอเดือดร้อนหลายจุด
ในเมืองนี่ก็ไม่มีน้ำจะใช้ น้ำที่สำรองไว้นี่เหลือ1/5ล่ะ
ยังดีที่อากาศมันเย็น ยังมีฝนตก เมื่อวานแม่เลยซักผ้ากับน้ำฝน
แต่ว่า ไม่ต้องตกแล้วก็ดีกว่าค่ะ เดี๋ยวโรงกรองน้ำเจ๊งอีก
แม่บอกว่า กว่าเราจะได้น้ำประปาใช้คงอีก7วัน
เพราะเค้าบอกอยู่ว่า 3-5 สำหรับพื้นที่ต่ำ ปกติ
เรามันพวกอยู่ที่สูง ..... รอกันหน่อย

...

คืนนี้อยากจะทำงานฝีมืออะไรบ้าง
แต่เลือกทำของง่ายๆก่อน ก็จาก ที่นี่ แหละ
ทำไม่สวยเหมือนต้นฉบับนะ แต่ใส่เม็ดหอมได้
(ไปได้มาตอนไปงานโอท๊อปวันอาทิตย์ ถุง10บาท ใส่ได้เยอะๆ)



ดูออกไหมอ่าว่าเป็นกระต่าย ยกให้แม่ไปแล้วแหละ
เอาไว้ใส่ดับกลิ่น ดูดกลิ่น ในรองเท้า
แต่ทำตัวเดียว แม่มีทวง "ต้องมีสองสิ "
เดี๋ยวตัวต่อไปจะตามไปค่า 555 ค่อยๆ ใจเย็นๆ
เอาไปใส่ข้างเดียวก่อน

...

ยังไม่ได้อัพเดตร้าน ไปแก้ไขรายการสินค้านิดหน่อย
จริงๆ เห็นตั้งแต่เมื่อวานแล้วนะ ถึงกับล๊อกอินเข้าไปแล้วด้วย
แต่ดันลืมแก้ไข วันนี้อาอ้อมาบอกไว้ในFB เลยนึกได้

ไปทำ PP ก่อน ลืมแล้วนะเนี่ย รับงานมาตั้งแต่เมื่อคืนวาน
ลืมทุกสิ่ง หาอะไรบำรุงสมองหน่อยดีมั๊ย???

 

 

..นิดหน่อยวันฝนปรอย..

วันนี้ฝนซาแล้วจ้า มีลงปรอยๆบางช่วง
ไปนอนเกือบเจ็ดโมง ตื่นเกือบบ่ายสองมั๊ง
งานกลางวันโยนให้แม่หมดเลย แต่ก็นะ..
ไม่ต้องอยู่เป็นเพื่อนก็ได้ เพราะเมื่อเช้า คุณนายแม่นั่งดูเวปetsy อย่างสนุกสนาน
เปิดดูพวกตุ๊กตาผ้าแบบต่างๆ เค้าชอบสไตล์ฝรั่งนะ ที่ดูคล้ายของจริง
แต่ฉันดูว่าหลอนอ่ะ แม่ชอบจั๊ง ..
เห็นนั่งดูอย่างนั้น เลยฝากว่า เจอรูปอะไรพอเป็นไอเดียได้ช่วยเซฟให้ด้วย
แม่ก็เซฟจริงๆ เลือกมาแต่แนว สักหลาด ทั้งนั้น 555 น่ารักดี

อืม..นี่ถ้าแม่จะจริงจังใช้เนต ฉันต้องคิดใหม่ทำใหม่ซะแล้วนะเนี่ย
(ก็ว่าไปนั่น.. แม่เห่อเป็นทีๆหรอก -0-)

......

แล้วก็เพราะฝนซานี่แหละ หลังจากกวาดถู สะสางน้ำท่วมที่ระเบียงหน้าชั้น3แล้ว
ก็ขอออกไปเดินงานOTOP ซะหน่อย แต่ต้องฝ่าฝนไปเลยนะเออ (ปรอยๆน่ะ)
ขี่มอไซด์กางร่ม ก็ไม่สนุกเท่าไหร่ บิดไม่ได้ ต้องคลานๆไป
ก็มีหลายอย่างที่ต้องการ จะไปหาซื้อของกิน ก็พวกแคบหมู น้ำพริกหนุ่ม อะไรพวกนั้น
กับว่าจะไปซื้อชา เจียวกู่หลาน อีก ว่าจะเอาไว้ฝากเค้า
ที่ไหนได้ ไปถึง ร้านราเลิกหนีฝนกันไปซะเยอะเลย
ยังดีที่ร้านยำปลาดุกฟูยังอยู่ แถมลดให้อีก จาก60 เหลือ50
เลยสั่งมา 2 ชุดเลย

ว่าไปก็น่าสงสารพวกแม่ค้านะ เจอพายุเข้าแบบนี้ คนแทบไม่เดินกันเลย
ฉันแวะไปร้านทุกอย่าง20ด้วย เดินแบบสบายมาก ต่างกับปกติ เดินชนกันอย่างกะสำเพ็ง
ร้าน10บาทก็เหมือนกัน ว่างๆ เว้งๆ
แต่มุมทำตัวอักษรสายข้อมือไม่ว่างอ่ะ อดสั่งทำเลย
แม่โทรตามด้วยแหละ
ส่วนใหญ่ที่ไปก็จะหาของฝากเค้านั่นแหละ .. ชอบจัง ร้านประหยัดๆ



นี่ก็ได้ที่คาดผมอันนี้มาด้วย
ตอนแรกกะฝากเค้า แต่ใส่แล้วรู้สึก .."สวย"(เหรอ?)
เลย เปลี่ยนใจ -0- (ไม่แคร์ใครด้วยถ้าจะหาว่า ฉันงก 555)

......


ตอนกลางคืนมีแคร์ที่โนอาห์ สาวๆทั้งนั้น
นั่งประชุมกันอยู่ ได้ยินเสียงรถชน เลยออกไปดู
คิมได้ช่วยเด็กที่โดนชน ก็ช่วยพยุงขึ้นรถคู่กรณีไปโรงพยาบาลนั่นแหละ
กว่าจะกลับมาประชุม สนทนาพระคัมภีร์กันต่อ กว่าจะจบเลยปาไปเกือบห้าทุ่ม

คืนนี้ฉันได้เรียนรู้ว่า "มาร"จ้องจะเล่นงาน เรา อยู่เสมอ
ถ้าเราเปิดช่องว่างไว้แม้สักนิด มันจะตีๆๆๆๆ
แต่ส่วนเรื่องของคน ตอนแรกสร้างความขุ่นเคืองใจให้ฉันนะ
ผ่านเวลาไปตั้งพักนึง ฉันยังวางมันไม่ลง จนพระเจ้าเปิดตาให้ฉันเห็นว่า
แท้จริง เป็นเรื่อง "ตลก" แล้วก็ตลกจริงๆด้วย หัวเราะได้เลยแหละ


ปล. พ่อกลับมาแล้ว ได้นอนห้องตัวเองซะที เย้ๆ
คิดถึงงงงงงงงงงงง .. ห้องนอน *-*

 

 

..For my yoke is easy, and my burden is light...

คำตอบอ่อนหวานช่วยละลายความโกรธเกรี้ยว –
สุภาษิต 15:1

.. เปิดเจอพระคัมภีร์ข้อนี้ในODB ก็เลยได้ใคร่ครวญตั้งแต่หัวค่ำ..

...

จะว่าไป ก็คงสอดคล้องกับคำเทศนาเมื่อวันอาทิตย์ด้วยล่ะ
เรื่อง ..การพักสงบในพระเจ้า.. โดย อ.สุจิต
พ่ออัดเสียงเอาไว้ เลยได้ให้คนที่ไม่ได้ฟัง ได้ฟังด้วย
ทั้งแม่ที่ต้องไปดูแลคริสตจักรเด็ก
กับมีนที่อยู่สิงค์โปร์โน่น
ฉันเองฟังไปแล้วในห้องประชุม
ก็ยังรู้สึกว่า ยิ่งฟังจะยิ่งเข้าหัวดีนะ
ฟังกับแม่ไปรอบนึงเมื่อวาน ส่วนคืนนี้ฟังอีกไม่รู้กี่รอบ
ฟังกันจนหลับไปข้างนึง -..-
เห็นมีนบอกว่า มีนกำลังฟังหรอก เลยนึกขึ้นได้ว่าอยากฟังบ้าง



พักสงบในพระเจ้า คือการใช้เวลากับพระเจ้า ไว้วางใจอย่างสุดใจ
เป็นการตัดสินใจเชื่อในพระสัญญาของพระเจ้าตามพระคัมภีร์ที่ว่า
“บรรดาผู้ทำงานเหน็ดเหนื่อยและแบกภาระหนัก จงมาหาเรา
และเราจะให้ท่านทั้งหลาย หายเหนื่อยเป็นสุข
จงเอาแอกของเราแบกไว้ แล้วเรียนจากเรา เพราะว่าเราสุภาพและใจอ่อนน้อม
และจิตใจท่านทั้งหลายจะได้พัก
ด้วยว่าแอกของเราก็พอเหมาะ และภาระของเราก็เบา"
(มธ. ๑๑:๒๘-๓๐)

นึกขำที่อาจารย์แกจะเน้นเสียงว่า .. "หายยยยยย เหนื่อย เป็นสุขขขขขขขข"
เพราะเป็นอย่างนั้นจริงๆ คงเหมือนเด็กๆที่ เหนื่อยล้า แต่หลับในตักแม่อย่างอุ่นใจได้
ไม่กังวลอะไรอีก .. เพราะไว้ใจ วางใจ

เพราะถ้าเราเชื่อและเชื่อฟัง พระเจ้าก็จะประทานสิ่งที่ดีทุกอย่างสำหรับเรา
แต่การวางใจพระเจ้า ทำให้ทุกวันเป็นวันที่พักสงบ ไม่ใช่ไม่ทำงานทำการ ไม่ทำอะไรเลย
ก็ทำ แต่ทำอย่างมั่นใจว่า ในแต่ละวัน พระเจ้าทรงนำ



ในข้อนี้ ไม่ได้หมายถึง การปลง นะ
เพราะปลง เป็นการยอมรับสภาพ ยอมพ่ายแพ้ต่อสถานการณ์และสภาพแวดล้อม หรือต่อคน
เป็นการยอมจำนนแล้ว ... ในใจลึกๆจึงมีความเศร้า
แต่พักสงบในพระเจ้า คือ เรามั่นใจว่า ทุกอย่างพระเจ้าทรงเห็น ทรงทราบ
และไม่มีอะไรเลยที่เข้ามาในชีวิตเรา ที่พระเจ้าจะไม่อนุญาติ
แม้ว่ามันเป็นปัญหา ก็เพื่อให้เรามั่นใจว่าพระเจ้าทรงอยู่ด้วย
เพราะแอกของพระเจ้าไม่หนักเกินเราแบก พระเยซูช่วยเราแบกเกินกว่าครึ่ง
จึงมีสันติสุข เพราะ ถ้าพระเจ้าอยู่ฝ่ายเรา ..จะต้องกลัวอะไร

ที่ว่าสอดคล้องกับข้อพระคัมภีร์อันบน
ก็คือ ถ้าเรามีสันติสุขในใจ เราจะใช้ใจพูด
ก็ในเมื่อใจไม่เดือดร้อน สิ่งที่ออกมาก็จะลดผ่อน ความโกรธของอีกฝ่ายได้
(เนี่ยแหละ ถึงต้องท่องข้อพระคัมภีร์ทุกวัน บ่อยๆ ให้ตักเตือนใจกันตลอด)
...

เหตุการณ์วันนี้ก็เลยเข้ามาพิสูจน์ความเชื่อซะเลย
ฝนที่ตกไม่ยอมหยุด ไม่หยุดจริงๆนะ
ไฟฟ้าดับหลายรอบ จริงๆไฟตกน่ะเรื่อยๆ
แต่ดับวูบไปเป็นระยะๆน่ะ 3 รอบ
ยิ่งช่วงเย็นต่อถึงค่ำนี่ 2 รอบ มืดตึ๊บ
มีเทียน มีไฟแช็ค แต่ไม่ใช่แค่บ้านเรา
มันต้องหน้าบ้านด้วย ก็ทำเท่าที่ทำได้นะ เอาเทียนไปจุดตั้งไว้ที่บันได
ที่เหลือสรรหากันมาเองนะคร๊าบ คุณลูกค้าทั้งหลาย

ขอบคุณพระเจ้าที่เมื่อเย็นวันอาทิตย์ไปเดินงานโอทอป ได้ซื้อสปอรตไลท์อันเล็กมา
อันที่มาฝากพ่อนั่นแหละ เลยได้เอามาใช้งาน แสงจ้าดี
เดินออกไปดูน้ำประปาที่ด้านหน้า ว่าไหลหรือเปล่า
คือ น้ำมันไม่ไหลตั้งแต่วันอาทิตย์ ดีที่ว่าที่นี่มีระบบน้ำแท๊งค์บนดาดฟ้า
น้ำไม่ไหล(ไม่กี่วัน)ก็ยังมีน้ำสำรองใช้
แต่ถ้าไฟดับ น้ำจะปั๊มขึ้นบนไม่ได้ แม่เลยห่วงว่าลูกค้าจะเปิดค้างเอาไว้
ทีนี้พอน้ำไหล ไฟมา น้ำจะรั่วไหลอุตลุด

แต่เอาจริงๆ ฉันว่า คืนนี้คงไม่มีใครอยากอาบน้ำหรอก
ยกเว้นฉัน อาบไปล่ะ ... -.-
ก็เล่นฮูล่าฮูปตกๆหล่นๆ ซะจนเหงื่อแตก ไม่อาบไงไหว
แถมหัวค่ำไปเช็ดน้ำห้องครัวน้าไก่อีก เค้ากลับเข้าเมืองไม่ได้กัน
เจอถนนน้ำท่วมตรงแถวตลาดเก่า เลยโทรมาให้ดูห้องครัวเค้าให้หน่อย
จะว่าไป ฉันไปเช็ดถู บิดน้ำจากพรมที่เค้าตั้งๆดักไว้ ยังคิดว่า..
นี่ถ้าเค้าใส่กันสาดเหนือประตูก็คงเบากว่านี้หรอกนะ อยู่มาสิบปีแล้วมั๊ง
น่าจะทำตั้งนานแล้วอ่ะ

ปล.ยังไม่ได้ทำงานใหม่ๆเลย ง่วงได้ทั้งวี่ทั้งวัน .. ฮ้าววว

 

 

..วันนี้ ที่ฝนตก..

บางครั้งฉันอยากให้สมองได้โปร่งโล่งในเวลาจำเป็น
อย่างน้อยก็ตอนที่มีเวลาเงียบๆ นั่งลงเพื่อเล่าเรื่องราวประจำวัน

แต่คิดอีกที.. ฉันเลือกเวลาไม่เหมาะสมเอง
เหมือนหลายครั้งที่ไม่ได้ใช้เวลาที่รู้สึกสดชื่นที่สุด ทำสิ่งที่สำคัญที่สุด
ปรับปรุง.. ซะนะ (ปรุงกันทุกวัน ปรับกันทุกปี ..เรื่อยไป)

...

ในเวลานี้ นึกเรื่องอะไรไม่ออกจริงๆ
ยกเว้นแต่เสียงน้ำกระทบหลังคา ..ทั้งคืน ตลอดคืนเลย
ความจริงก็ลงเรื่อยๆตั้งแต่เมื่อวานเช้า จนบ่ายๆ ก็ยังเห็นร่องรอยของฝนบนผืนหญ้า
ยังไม่ทันตกเย็นหรอก ฝนก็ลงอีกรอบ ..



อากาศหนาวเย็น เย็นชื้นเพราะสายฝน
ทำเอาคนไม่เคยเกี่ยงเรื่องอาบน้ำเย็น แตะถูกน้ำเย็นสักนิดสะดุ้งโหยง



จำไม่ได้ว่าใครบอกว่า เวลาฝนตก เราจะคิดถึงคนที่เรารัก
ทำไมต้องคิดถึงตอนฝนตกด้วยนะ.. ..




แต่ที่รู้ๆคือ...


ฝนตก ทำให้ตากผ้าไม่ได้
แต่ไม่เป็นไร .. มีเครื่องอบผ้า ทำให้ผ้านุ่มฟูด้วย

ฝนตก ทำให้เปิดหน้าต่างไม่ได้ เพราะฝนสาด
แต่ไม่เป็นไร ปิดหน้าต่างก็ป้องกันความชื้นได้บางส่วน เสื้อผ้าไม่เหม็นอับ

ฝนตก (ทั้งคืน) ไม่ได้เอาขยะไปทิ้ง
แต่ไม่เป็นไร วันนี้ก็ค่อยเอาไปทิ้ง เดินกลางวันปลอดภัยกว่ากลางคืน

ฝนตก พ่อเกือบไม่ได้ไปประจวบฯ เพราะกลัวถนนถูกน้ำท่วม ทางขาด
แต่ไม่เป็นไร เพราะถนนสายหลักไม่โดนผลกระทบ และพ่อก็ไปถึงเรียบร้อยแล้ว

ฝนตก ทำให้อยากเข้าห้องน้ำบ่อยๆ
แต่ไม่เป็นไร ของเสียจะได้ไม่ค้างคาอยู่ในร่างกายนานๆ



คงมีอีกหลายอย่างที่ฉันไม่ได้บอกเล่า
ซึ่งก็คงพบเจอกันได้ในทุกวัน..ที่... ฝนตก

ปล. ไม่มีรูปของฉันหรอก หยิบยืมเค้ามาทั้งนั้น
แต่ว่านะ.. ใครก็ได้ ช่วยหยิบเจ้าหมีสองตัวในรูปสุดท้ายไปที
ปล่อยให้เปียกฝนอยู่ได้ ... น่าสงสาร

 

 

..busy Sunday..

ห้าทุ่มครึ่ง รอโทรศัพท์คนนึง แต่ได้คุยกับอีกคน
ก็ว่ากันไป......... (ไม่เช้านี้ก็คืนนี้แหละ ต้องแอบหลับแน่ๆ)

เล่าเรื่องคอมพ์นิดนึง วันก่อนที่ขยันดับ คิดว่าคงจะมีบางโปรแกรมที่มันไม่ลงกัน
เหมือน มันจะรวนๆกันเองอะไรแบบนี้ (ไม่เข้าใจหรอก แต่เดาเอา)
แล้วพอพ่อถอดบางโปรแกรมที่เวลาเปิดใช้งานคอมพ์ก็ดับออก
อาการดับวูบๆ มันก็หายไปนะ คือ ไม่ค่อยเกิดถี่นัก
ถ้าจะดับ ก็คงจะเปิดร้อนจัดไปเลยน่ะ

เสียดายแต่.. บางโปรแกรมที่ว่าก็ใช้งานดีอยู่
จัดหน้าสำหรับพิมพ์งี้เจ๋งสุดๆ(ก็ใช้อยู่อันเดียว ก็เจ๋งอันเดียวสิเนอะ)
แต่ไม่เป็นไร .. ฟรีแวร์ทั้งนั้น ไว้ค่อยมาใส่ใหม่ *0*
(แล้วให้มันดับอีกเหรอ??? )
...

วันนี้น้านิดทำก๋วยเตี๋ยวมาที่โบสถ์ ใช้แก๊ซอุ่นหม้อน้ำซุปให้ร้อนไว้ด้วย
รสอ่อนนิดนึง แต่เติมเครื่องปรุงก็ทานได้ อร่อยดี
ฉันมาช้ากว่าใครเพื่อน มีธุระต้องไปทำหลายอย่าง กลับมาพ่อเลยตักให้ซะพูนชาม
(กลัวไม่อิ่มป่าวเนี่ย 555)



แต่จะว่าไป ตอนนี้ยังเหลือเส้นหมี่ลวกไว้แล้วอยู่อีกเยอะ
น้านิดเค้าไม่เอากลับไปน่ะ



นี่ภาคดึกก็ทำเมนูสุดพิศดารให้น้องไปชามนึง
คิดว่า เดี๋ยวก็จะไปทำอีกชาม ..คราวนี้คงไม่ใช่แค่แกงจืดกับไข่เจียว
แต่น่าจะเป็นปลาทอดกับน้ำพริกหนุ่ม 555 (เดี๋ยวก็ท้องวิ่ง ..หนักกว่าเดิน)



ส่วนฉัน คืนนี้กินอะไรไม่ลง ง่วง เลยกินกล้วยหอมไปลูกนึง
อร่อยจนคิดถึงไอติม (ชอบคิดถึงของทำอ้วนเนอะ)

...

ตอนเย็นออกไปงานOTOP กับแม่มา
เดินกันอยู่นานจนปวดเท้าไปหมด
แวะตั้งแต่ร้านขายพวกเครื่องไม้ อุปกรณ์นวด กายภาพบำบัดอะไรๆ
ดูกระเป๋าสตางค์ผ้าฝ้าย แวะไปดูเสื้อตัวละพันสอง เลยตั้งไว้นั่นแหละ
ออกมาดูปลอกโต๊ะรีดผ้า ซื้อให้แม่ผืนนึง ซื้อจริงๆจ่ายตังค์เองเลย
ชอบลายผ้าเลยซื้อมา เดินกลับมาซื้อน้ำมะพร้าว กินไปได้ไม่กี่อึก ฝนปรอยๆ
หนาวอย่างรุนแรง ข้ามไปอีกฝั่ง มีสมุนไพรแปรรูปเป็นโลชั่น ยาสีฟัน
แม่ซื้อยาสีฟันไปหลอดนึง เดินเลยไปซื้อกาละแมอีกร้อยนึง
วนกลับมาจิบชาปัญจขันธ์(ขออภัยถ้าเขียนผิด จะเช้าแล้ว ขี้เกียจหาข้อมูล)
ตอนแรกไม่สนชา สนแต่ถ้วย หยิบไปหยิบมา สำนึกได้ว่า..บ้านเล็ก
ไม่มีที่วางหรอก แม่เลยซื้อชามา แต่ไม่เอาถ้วย

ร้านติดๆกัน นำเสนอชากฤษณา หอมอ่อนๆ ใส่ถ้วยพลาสติกมาให้ชิมอีกแน่ะ
แม่ซื้อไปอีกถุง (เข้าร้านไหน ดูจะดีมีเรื่องเล่าล่ะจ่ายจังๆ)
เลี้ยวขวา ฉันมองเห็นร้านแหวนเพชรวงละ20แต่ไกล
เดินข้ามไปดูคนเดียว ส่วนแม่ไปสั่งยำปลาดุกฟูตอนไหนไม่ทราบได้ .. งง
เดินวนรอบร้าน ไม่เข้าตาสักกะวง เลยข้ามกลับมาดูน้ำมันมะพร้าว
นึกอยากซื้อฝากเค้า แต่มันส่งยากเย็น หาเอาเองล่ะกัน
มีสบู่ผสมน้ำมันมะพร้าวด้วย (ว่าไป คนคิดจะฝากคนแรกไม่ใช่ฉันนะ แต่เป็นแม่)
แต่ว่า มันคงไม่ได้อยู่ในเงื่อนไข ฟอกหน้าอ่ะ ไม่ใช่น้ำมันเพียวๆ
เดินออกไปเกือบถึงเส้นทางหลัก หันมองดอกไม้แห้งนิดเดียว
เสียเงินให้กับปุ๋ยขี้ค้างคาวไปอีก 100 นึง ห่อนึงไว้ใส่กล้วยไม้
อีก3 ไว้ใส่ต้นไม้ ... ว่าไปคงต้องรีบพิสูจน์ ขืนชักช้า เดี๋ยวขี้เป็นราจะเอวังกันหมด
เลี้ยวๆ ไปร้านกิ๊บ คือ ต้นปีที่ผ่านมา กิ๊บหัก แตก พัง เยอะมาก
ต้องซื้อใหม่ เป็นกิ๊บสำหรับรวบผมหมดหัวอ่านะ ดีจังที่เจอร้านทุกอย่าง 10 บาท
ได้ของมาดั่งภาพต่อไปนี้........ (เล่ามาซะยาว เพิ่งมีภาพ)



ออกจากร้านนี้ก็ออกจากงาน เตรียมจะกลับ
แต่มีแวะซื้อสปอรตไลท์อันเล็กฝากพ่ออีกแน่ะ เอากลับมาให้ โดนใจไปสิ
ก็ว่าไป ร้านนั้นของถูกใจหนุ่มๆคงเยอะแหละ ไฟคล้ายโคมแบบนั้นแบบนี้
ออกแนวตะเกียงไม่ใช้น้ำมัน กว่าจะกลับบ้าน ก็มาถึงเกือบสองทุ่มนั่นแหละ
กินอะไรนิดหน่อยแล้วรีบขอไปอาบน้ำนอน ง่วงมาก
เปิดไฟกับทีวีไว้ ตื่นอีกทีสามทุ่มกว่า พี่จันโทรมา



เหตุผลที่ตั้งแต่ตอนนั้นก็ไม่ได้นอนอีกเลย จนนี่แหละ.. หกโมงครึ่งแล้ว
(คอมพ์เดี้ยงๆ หลายรอบเหมือนกัน)







อ่อๆ เอารูปน้องหมีตัวน้อยมาฝาก
ดูๆก็น่ารักดี.. มั๊ง

ไปล่ะจ้า พิมพ์ไปหลับใส่แป้นแล้ว 555

 

 

..Sleepy Bunny..

จะเช้าแล้ว แว๊บมาแปะรูปนิดหน่อย
เมื่อวานคิดว่าจะมาอัพ แต่ลืม
งี้แหละ ยังไม่ได้กินน้ำมันมะพร้าว(เกี่ยวไหมเนี่ย 555)



เนี่ยๆ ลอกแบบแพทเทิร์นไว้เมื่อวาน ตัดด้วย
แต่เย็บไม่เสร็จ เพิ่งมาเสร็จเอาวันนี้ (ทำนานจัง)



ต้นแบบเค้าน่ารักดี ก็แนวนี้แหละ แต่ขอให้คิดว่าน่ารักกว่าหลายๆเท่า
อ่านวิธีทำเค้าไม่ออกหรอกนะ ดูแพทเทิร์นเอาอ่ะ แล้วก็งมๆ
เค้ามีภาพประกอบ แต่บางอย่างมันก็ไม่เข้าใจ
อย่างเย็บขาต่อกับตัวเนี่ย ควรจะจัดวางยังไง ให้นั่งเองได้
เอ๊ะ.. หรือว่า ยังก็นั่งไม่ได้ เพราะมีก้น แต่มีขาเกยอยู่ นั่งลำบาก



แต่เอาเหอะ (ก่อนจะทะเลาะกับสมองตัวเองไปมากกว่านี้)
เท่านี้...... ก็ดีใจแล้ว *0*
อยากทำอีกๆๆๆ ถ้าเสื้อยังพอตัดนะ
ซึ่งคิดว่าพอแหละ



อ่อๆ วันนี้เอาแบบพอรับได้ก่อนนะ
วันหลังจะถ่ายรูปแบบจัดฉากสวยๆกว่านี้
*0*

แต่ตอนนี้ขอตัวไปห่อของขวัญให้แม่
อาบน้ำ แล้วก็หวีผมก่อน ผมเป็นสังกะตังแล้ว -*-
งง หวีตั้งแต่ตื่นนอน รวบไว้ตลอด ทำไมสางผมไม่ไป ...อี๋ๆ



เดี๋ยว ๆ ระหว่างรอโฟโต้ชอป
วันนี้ทำอะไรบ้างน๊า.. อ๋อ ไปถ่ายรูปเตรียมเอาลงFBแมนชั่นแล้วล่ะ
(สมัครไว้ตั้งแต่ต้นเดือน เพิ่งได้ เหอะๆๆๆ)

แล้วก็ กวาดถู ล้างห้องน้ำ (แบ่งงานพี่แอนมาทำบ้าง ก็สนุกดี)
ตบท้ายด้วยการทำลายล้างเจ้าแมลงบี้
(ใช่ไหมอ่ะ เค้าเรียกงี้ป่ะ ? พวกแมลงวันห้องน้ำน่ะ)

Ps* hope you know ..you are always in my prayer

 

 

..so so @ Home..

เจ็บเหงือกจัง คงเพราะช่วงนี้เจอแต่ของแข็งๆ
ข้าวข้าว+ข้าวสังข์หยด หุงด้วยกันมันก็ไม่ค่อยนุ่มเท่าไหร่นะ
แล้วก็คงผักใบเยอะ (มันน่าจะนิ่มดิ ไหงปวดฟัน?)
มันเป็นเส้นใยไง ติดตามร่องฟัน

เกิดอาการ แหยงๆ ผักบุ้ง คะน้า แล้วก็ตำลึง
T^T ชอบกินผักนะ แต่กินแล้วปวดเหงือก ขอหยุดก่อนดีกว่า

............


วันนี้ตื่นเร็ว ตื่นมาเฝ้าบ้าน กลัวบ้านหาย 555
ฝนตกเรื่อยๆนะ ตอนตื่นยังไม่ตก เปิดม่านมองฟ้าเพราะมีคนถามว่า ท้องฟ้าเป็นยังไง
ฟ้ามืดครึ้มมาก ถึงว่า อากาศไม่ร้อน ตอนกลางคืนนี่หนาวใช้ได้เลย(จะใช้ไปไหนล่ะ??)


มื้อแรกเหมือนไม่ได้กินข้าวนะ กินยำถั่วพลูนี่แหละ อร่อยดี แต่เผ็ดมากอยู่



เป็นวิธีการจัดการกับถั่วพลูที่เริ่มเซ็ง(จริงๆคงเซ็งมากแล้วล่ะ)ได้เป็นอย่างดี
เพราะหมดเกลี้ยง ขืนตั้งไว้รอกินกับน้ำพริก ....คงเหี่ยวหมดได้เททิ้ง



ส่วนแกงสับปะรด พ่อขยันทำจริงอ่ะ ทำตั้งแต่วันพุธแล้ว เกือบจะหมดหม้อแล้วนะ
วันนี้ทำอีกหม้อครับพี่น้อง -*- จริงๆ เอาไปทำแกงจืดหรือผัดบ้างก็ได้ค่า
พ่อติดใจแกงคั่วสับปะรดกับนมแน่ๆเลยอ่ะ ทำติดๆกันเลย
อะไรก็ไม่อะไรหรอก แต่ท้องเสียกันหมดบ้านแล้ว 555

แต่เอาเถอะ พรุ่งนี้ก็คงระบายกันคล่องอีกเหมือนเดิม -w-



ปิดท้ายเมนูอาหารด้วยขนมน้อง กินไม่หมดหรอก
เพราะก่อนหน้านี้ส่งโดนัทไปเป็นด่านหน้าแล้ว
มาเจอชีสพาย เลยอืดๆ กินไปเล็กน้อย
แต่ก็ยังดี ที่เพิ่งรับประทานอาหารมื้อสองไปเสร็จราวๆตีหนึ่งกว่า
(เวลาอะไรกันล่ะน๊ออออ)

............


แล้วก็ขนหัวกระต่ายแฝดสี่มาแปะ
แพทเทิร์นตามชาวบ้านเค้าล่ะค่ะ ออกแบบแนวคิขุไม่เป็นกะเค้าหรอก
แต่แม่บ่นๆว่า น่าจะทำอะไรที่เป็นของท้องถิ่นนนะ
เค้าเห็นว่า เปิ้ลขายได้หมดแล้ว ได้ยินว่า คนที่เหมาไป10กว่าอันสุดท้าย
เอาไปเป็นของฝาก แม่ก็เลยอยากจะให้ทำแบบนั้น จะได้ขายได้
แถมมีการบอก .. แบบที่ทำเนี่ย เดี๋ยวจะเหมือนของจากสำเพ็ง













-..- ฟังแล้วแปล๊บ แต่ช่วยไม่ได้แล้ว อยากทำง่ะ ก็เลยทำ
หัวใจอะไรยังไม่ทำเพิ่ม เค้าไม่ออรเดอร์มา จะกล้าทำเหรอ เดี๋ยวดองเยอะเกิน
นี่ที่ทำกองๆไว้ก็หลายชิ้นอยู่นะ ถ้าพี่ๆจะเอาไปขายค่ายก็จัดไปโล้ด (ขอทุนคืนหนูด้วยยย)



อ่อๆ ยกน้องกระต่ายตัวแรกให้เด็กหญิงจ๊ะจ๋าไปแล้ว
แม่ไปเยี่ยมที่โรงพยาบาล น้องเค้าไม่สบาย ทั้งไข้ทั้งอ๊วก นอนโรงบาล
เลยเปลี่ยนจากพวงกุญแจไปทำสร้อยคอฝากไปให้ .. ชอบไหมไม่รู้นะ

............

ตอนหัวค่ำคอมพ์ดับไปรอบเดียว(ไม่อยากพูดถึงอีก เดี๋ยวมันน้อยใจวิ่งหนีไปอีก)
แต่นั่นล่ะ พอดับก็เลยให้พัก จริงๆพักตั้งแต่บ่ายเย็นจนค่ำ
ไปทำงานบ้าน ปัดกวาดเช็ดถู ฉันชอบเวลาไม่มีใครอยู่บ้านก็ตรงนี้
ทำความสะอาดสะดวก ไม่ต้องบอก "ขอทางหน่อยค่า"
ซึ่งจริงๆ มันก็ไม่ได้ทำให้มีทางเพิ่มขึ้นมาแต่อย่างใด

งี้แหละ เลยต้องฉวยโอกาสให้มากที่สุด

เกือบดึกนั่งเล่นFB คนเดียว ดูโน่นอ่านนี้ อัพรูปกับข้าว
เงียบจังวันนี้ เดาว่าพี่อ้วนป่วยไม่หายที อาอ้อน่าจะเนตเสียหรือไม่ก็คอมพ์มีปัญหา
เหมือนฝันไปเรียน กลับตีสอง หมีต้นไม่ออน คนอื่น ไม่รู้อ่ะ
นึกอยากโทรหาแตงตั้งแต่เย็น แต่คุยกะนาฬิกาปลุกซะแบตเกลี้ยง
พอหยิบจะโทรหาเพื่อนเลยเห็นว่าต้องชาร์ต(เค้าเรียกว่า เห็นเลยนึกได้)

เงียบ เงียบ คืนนี้เงียบดีจริง ...... แต่ดีนะที่ไม่เหงา ^-^



ปล. ได้ฮูล่าฮูปแล้ว เล่นไม่ได้ 555 ตอนแรกสงสัย เอวใหญ่ไปดิ
แต่พอพ่อ ก็เล่นไม่ได้เหมือนกัน...... น่าจะเพราะเล่นไม่เป็น
นี่ฉันก็พยายามจนเอวเคล็ดละ -*-