“มองข้ามความต้องการของตัวเอง แล้วไปมองว่าคนอื่นเค้ายังขาดอะไร เปลี่ยนท่าทีที่มีข้างในใจ เรื่องดี ๆ ที่ยิ่งใหญ่ นั้นไม่ไกล..ตัวเรา ”
welcome

Lilypie Next Birthday Ticker

วันเสาร์ที่ 28 สิงหาคม พ.ศ. 2553

..goodbye my little bro- Bob the builder..

เฮ้อ ง่วง
แอบออนออฟไว้ เห็นสาวแตงมาทักแต่ห่วงกินข้าว
กลับมาอีกทีเที่ยงคืนล่ะ -..- (ตลอดแหละฉัน)

...

วันนี้นายน้องคนเล็ก(แฝดของเจ้านายน้อย) ออกเดินทางจากกระบี่แล้ว
เครื่องเค้าออกวันจันทร์ เพิ่งได้โฮสเมื่อวาน .. ฉุกละหุกกันไปหมด

เค้ามาลาที่บ้าน มาลาลุงกับป้าแล้วก็แฝดเค้าด้วย
แต่นะ ความแตกต่างมันก็ตรงนี้แหละ ตัวไม่ได้ใกล้เคียงกันเล้ย
อย่างที่คิดมาตลอด ตอนเล็กๆ นายมนซัดนมไว้เยอะ ตุนๆไว้มาก
ตอนนี้เลยทั้งสูงทั้งใหญ่ ส่วนน้องเมย์ก็..เอิ่ม เท่านี้แหละ แต่เล็กกว่ากันมาก

เห็นว่าได้โฮสที่รัฐอาร์คันซอส์(Arkansas)
ลุ้นกันจนตัวโก่งกันไป เจอกันทีก็โน่นเลย อีก10เดือน

กับน้องคนนี้รู้สึกไม่ค่อยสนิทมาก ตอนเค้าเล็กๆก็ตามๆอยู่ แต่ไม่เท่ามีน
ส่วนน้องเมย์น่ะ แน่ แช่แป้งอยู่แล้วที่ต้องซี้ 555
ยิ่งพอเค้าโตๆขึ้น ไม่ค่อยเจอหน้ากันด้วย(ตึกเดียวกัน ก็บ้านคนละห้องเนอะ)
ขนาดแอดไว้ใน FB ยังไม่ค่อยคุยเลย  เห็นแหละ แต่ไม่อยากแซว ไม่อยากทัก
กลัวโดนลบ -..-  (พวกวัยรุ่นอารมณ์อ่อนไหว ..พูดเหมือนไม่เคยเป็น 555)

พอเค้ามาลา จะไปล่ะนะ ขอกอด ..เอิ๊ก เจ้ามนก็ยังเด็กอยู่ล่ะน่า(สำหรับฉัน)
ถึงสิบห้า ก็เด็กๆอยู่ดี ห่างบ้าน ห่างพ่อแม่นานๆ ก็คงเหงาบ้าง
แต่ก็คงจะสนุกและได้ประสบการณ์เยอะล่ะนะ เหมือนกับพี่ชายเค้าเมื่อสามปีก่อน
แม่ให้สาหร่ายไป2ซอง (-..-) ป้าไม่มีตังค์เยอะ ป้าเลยไม่ให้ ให้สาหร่ายไปกิน เหอๆ
เห็นยืนสูดน้ำมูก ฉันก็ไม่แน่ใจว่า เป็นหวัด หรือซึ้ง -.-

พอส่งมนเสร็จก็ชวนแม่ไปโวค จะไปดูเสื้อผ้าใต้ถุนโวค
วันนี้นอนน้อย(อีกล่ะ)   มันเลยล้าๆ กลัวจะขี่มอไซด์ไปถึงตลาดมือสองไม่ไหว
อยากไปโวค จะไปหาพวกครีมบำรุงผมหลังสระ เค้าเรียกอะไรหว่า ..ลีฟออน
วันก่อนไปดูที่มาเธอร์แล้วมันไม่มีอ่ะ จะเดินพลิกร้านเค้าแล้วก็ไม่เจอ
วันนี้เลยกะไปหาที่ร้านบู๊ทส์ แต่ไม่ได้ไปอีก คือว่า.........

ป๊า(น้าเขย)เค้าโทรมาบอกว่า ลืมกระเป๋าเอาไว้ ช่วยเอาไปส่งให้ที่สนามบินที
ฉันก็ขึ้นไปเอาลงมา แล้วพ่อกับแม่ก็นั่งรถบึ่งไปส่งให้
ก็ทันนะ ดีที่เค้าไปกันไว เครื่องยังไม่ทันออก
พอส่งของเสร็จแม่ก็โทรมาบอกว่า รอเลยนะ แม่กลับมาถึงออกไปข้างนอกกัน
แต่ว่า ...... นายมีนโทรมา -..- ก็เลยรับ อ่ะ คุยๆ
โทรมาหลายรอบแล้ว อิเจ้นี่ก็ไม่รับสายน้องซะที วันนี้ว่างอยู่ คุยก็ได้
ผ่านไปเกือบชั่วโมง จนเวลาเค้าหมด แม่กับพ่อก็มีธุระต่อตอนเกือบทุ่มนึง
ออกไปข้างนอกกันอีกรอบ .......

โอเค แผนเสียอีกแล้ว 555 แต่ช่างเหอะ ไม่ได้เครียดนะ เพราะยังไงก็รู้สึกไม่ค่อยสดชื่น
ที่คิดจะไปโวค ยังไงก็ยังอยากไปดูแนวเสื้อผ้าเค้าด้วยแหละ
แต่ในเมื่อมันไม่ได้ไป จะนอยให้ได้อะไรขึ้นมา ..ก็ช่างมันเต๊อะ

...

และเพราะกินข้าวซะเกือบเที่ยงคืน
ตอนนี้เที่ยง(คืน)ครึ่ง เกิดอาการ นอนไม่ลง
กลางวันไม่ยอมกินเลย แม่ชวนก็ไม่กิน มันตื้อๆ ไม่หิว
เพิ่งรู้สึกหิวเมื่อกลางดึก -*- นี่ก็นิสัยเสียอย่าง ไม่หิวไม่อยากกิน
พอกินตอนนี้มันเลยจะทำให้นอนไม่ลง

จริงๆหิว แต่ไม่ได้อยากกินข้าวหรอก ไม่รู้ว่าอยากกินอะไร แค่ปวดท้อง หิวๆ
แม่บอกให้ไปกินข้าวโอ๊ตสิ เค้าต้มใส่ถ้วยไว้ .. ไม่เอาอ่า ต้องอุ่น กินหวานๆก็เอียนอีก
เครื่องดื่มสิ .. ไม่เอาอ่า กินกาแฟเข้มๆแต่เปรี้ยวไปแล้ววันนี้ (เรื่องมากแท้)
สุดท้ายมาจบลงที่ข้าวก้นชามของท่านน้อง (-..-) เออ อุ่นกินก็อร่อยดีเนอะ


...

กลางดึก ได้เมลล์จากอาอ้อ มีลิงค์สอนทำดอกไม้จากผ้าใยบัวมาเพียบเลย
นี่ก็กะว่า ถ้านอนไม่หลับ(หลับไม่ลงเพราะอืดดดด) จะไปลองนั่งทำแมลงปอต่อนะเนี่ย
ได้เคล็ดลับมาแล้ว แต่จะทำได้แค่ไหนยังไม่รู้เลยค่า

...


แน่ะ เพิ่งนึกออก จากชื่อเอนทรี่ต้องมาปิดท้ายซะนี่
เอาน่ะ ของดีเก็บไว้ตอนหลังสุดก็ได้เนอะ

คือ เมื่อตอนเย็นนั่งดูช่อง JIMJAM กับนายน้อง
นั่งดูเรื่อง Bob the Builder ซึ่งปกติก็ดูกันอยู่เรื่
อยๆ


หลายตอนเป็นอะไรที่น่ารักดี แต่วันนี้มีหนึ่งตอนที่สะดุดใจฉัน
เป็นตอนที่บ๊อบมีวันหยุด แล้วก็จะออกไปพักผ่อนด้วยการไปชมนกหายาก
เค้าอยากจะถ่ายรูปนกนั้นเก็บไว้ แต่ระหว่างการพักผ่อนท่องเที่ยว
ก็มีเหตุที่จะต้องถูกตามตัวไปซ่อมอันนั้น อันโน้น อันนี้ อยู่ตลอด
แถมพอเจอนก รอบแรกกดถ่ายรูปแต่ลืมเปิดหน้ากล้อง
อีกครั้งที่กำลังจะกดชัตเตอร์แล้ว เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น นกก็เลยบินหนีไป
แต่บ๊อบก็ไม่บ่นหรือมีทีท่าหงุดหงิดอะไรเลย


เรื่องไม่ได้ใช้คำพูดเป็นการสอนเด็ก ไม่จำเป็นที่บ๊อบต้องอธิบายว่า..
ผมเป็นคนมีความรับผิดชอบ และผมไม่คิดมากเรื่องการถูกรบกวนเวลาพักผ่อน
แต่เค้าใช้พฤติกรรมสอนให้เด็กๆหรือคนดูได้เห็นว่า
การมีความรับผิดชอบที่แท้จริงเป็นยังไง
ไม่ต้องคุยโวโอ้อวดว่า คนดีต้องทำแบบไหน แต่แสดงให้เห็นด้วยสิ่งที่ทำ


เจ๋งอ่ะ ........ ฉันรู้สึกเลยว่า
ถ้าเด็กๆเรียนรู้จากรายการทีวีดีๆแบบนี้เรื่อยๆ
เค้าจะได้ซึมซับความคิดดีๆ แนวคิดด้านบวกเอาไว้ได้อีกเยอะแยะ

อย่างที่เคยได้ยินใครบางคนพูดเอาไว้.. เด็กน่ะ หูปิด แต่ตาเปิด
(สอนให้ตาย แต่คนสอนทำไม่ดีซะเอง เด็กก็เรียนรู้จากสิ่งที่เห็น ไม่ใช่สิ่งที่ได้ยิน)

ปล. ละครน้ำเน่า มันต่างกับ รายการดีๆสำหรับเด็ก ..ก็ตรงนี้แหละนะ


 

 

Related Posts with Thumbnails