ผ่านไปอีกหนึ่งคืน
กับเรื่องที่ต้องแก้ไข .. เริ่มที่ใจ เริ่มที่ความคิด
แต่มันเกิดขึ้นเพราะ ความคิด และนำพาไปโดยปาก
เสร็จแล้วก็วุ่นวายใจเพราะสิ่งที่ตัวเองพูดและได้ยินเอง
ความคิดแง่ลบ ยิ่งพูดก็ยิ่งเติบโต
จากไม่อะไรมากมาย ไปๆมาๆ นอยแตกซะงั้น
มันเป็นความบาปนะ พระเจ้าถึงเตือนบ่อยๆ
ในพระคัมภีร์ให้เรา..
..รักษาใจด้วยความระวังระไวรอบด้าน เพราะชีวิตเริ่มต้นมาจากใจ
และการขอบพระคุณอยู่เสมอ จะทำให้เราตระหนักว่า
ทุกก้าวย่างชีวิตของเรา พระเจ้าทรงทอดพระเนตรเห็นอยู่เสมอ
มีพระองค์อยู่ใกล้ อุปสรรคอะไรเราก็ต้องผ่านมันไปให้ได้
...
...
......
เกือบแปดโมง เพิ่งจะมาอัพบล๊อก
แต่โอเคที่งานเสร็จไปหมด(ในหน้าที่ฉัน)
ทั้ง บัตรเชิญ , ป้ายชื่อ, ป้ายหัวบอร์ด ..งานวันแม่
ยังมีอะไรๆให้ปริ้นอีกหลายอย่างอยู่ แต่แบ่งมาปริ้นวันนี้บ้าง
(เดี๋ยวใช้วันเดียวหมด วันหลังๆไม่ได้ใช้ หัวหมึกแห้งหมด)
............
เมื่อวานตั้งใจ(อีกแล้ว ครั้งที่เท่าไหร่แล้ว 555)
พยายามจะให้มันแตกต่างกว่าทุกครั้ง คือ บอกตัวเองว่าจะทำอะไรก่อนจะนอน
บอกๆๆ ท่องๆๆๆ จำนวนที่ต้องให้มันหายไป จำนวนที่ต้องการ จำนวนที่ไม่ต้องการ
อย่างน้อยต้องรักษาระดับก่อนใน15วันต่อจากนี้
แล้วสังเกตว่า ผ่านไป15วัน มันรักษาระดับได้มั๊ย ลดลงมั๊ย หรือยังเพิ่มอีก
(แต่คงยากที่จะเพิ่ม)
ไปนอนตอนเกือบ11โมง ตั้งปลุกไว้3โมงกว่า ตื่นจริงๆเกือบห้าโมงเย็น
ไปกวาดถูตึกอีกพักใหญ่ ลงมากินข้าวตอนเกือบทุ่ม .....
มันเป็นเหตุผลที่กินอีกมื้อตอนตีสอง มีเส้นขนมจีนเหลืออยู่
มีแกงไตปลาแห้งอยู่ เลยเทใส่น้ำหั่นๆหักๆผักใส่ลงไป แล้วนึ่ง
พอมันร้อน ผักสุก ก็เทราด หยิบตับหมูนึ่งมากินด้วย ... อิ่มไปอีกมื้อ
ไม่แน่นนะ ฉันไม่ได้กะกินให้พุงแตก ครั้นจะไม่กินก็ไม่ได้หรอก (ถ้ามีอย่างอื่นคงกิน)
เพราะไม่อยากให้ร่างกายที่แสนจะประมวลผลช้า หาว่าช่วงนี้เข้าสู่ภาวะถือศีล
เดี๋ยวพอวันไหนกินปกติ พี่แกจะไม่กลับมาปกติ จะเตลิดเปิดเปิงเติบโตมากไปกว่านี้
............
ส่งของไปฝรั่งเศสแล้ว ยังไม่ได้ถามพ่อว่ากี่บาท
ไม่ได้ถ่ายรูปก่อนส่ง ทำเสร็จตั้งหลายเดือนแล้วด้วย (แต่ลืม)
หวังว่าจะถึงมือเหมือนฝันโดยสวัสดิภาพ
ส่วนภาพนี้ ถ่ายรูปส่งให้อาอ้อดู ก็เลยเอามาแปะบล๊อกด้วย
นี่แหละ.. สถานที่ซุกหัวนอนยามอยู่กับตามประสาแม่ๆลูกๆ
