บ่ายสอง กำลังจะตกแต่งรูปก๋วยเตี๋ยวลุยสวน
ภาพดูน่ากินมาก ฝีมือคุณอาฉันเองล่ะค่ะ มีสูตรแนบมาด้วย
เป็นเมนูที่อุดมไปด้วยผักจริงๆ อยากจะชมสูตรเต็มๆ ก็คลิกไปได้เลย
ที่ร้าน Churi Chuly ไม่ใช่แค่ร้านงานผ้าทำมือน่ารักๆเท่านั้น
แต่มีเมนูอาหารหลากหลาย (เดี๋ยวก็หลาย) ให้ได้เลือกไปลองทำกันให้เพลิดเพลิน
ส่วนฉันเองก็แค่กำลังมึนๆว่า จะเลือกscrapbook เซตไหนดี
ถึงจะเข้ากับเมนูสีเขียวๆอันนี้ นี่ยังมีข้าวหมกไก่ด้วยนะ
อาอ้อส่งภาพมาแล้ว เดี๋ยวสูตรก็ตามมา -0-
อีกสาเหตุที่ทำให้มึน คือช่วงนี้เวลานอนมันมั่วมาก
(ปกติ นอนเช้าๆ หรือสาย ตื่นบ่ายๆ ถึงเย็น)
แต่นี่ บ่ายแล้วยังไม่ได้นอน นอนเกือบเย็น ตื่นหัวค่ำ
หลับอีกทีกลางดึก ตื่นอีกทีหัวรุ่ง ..อะไรทำนองนี้
เปิดคอมพ์ตลอด บางครั้งออนไลน์ตลอดเหมือนกัน
แต่ไม่ได้อยู่หน้าคอมพ์ตลอด เพื่อนในเนตที่เจอกันทุกวัน ยังมีโทรตาม
(แบบว่าตามใน FB แล้วมันก็ยังเงียบ)
เพื่อนจริงๆ .. ตอนนี้ที่กระบี่ไม่มีใครที่จะไปไหนมาไหนด้วยเท่าไหร่
ความจริงก็คือ เวลาเค้าชวน ฉันก็ไม่ว่าง เวลาเค้าโทรมา ฉันก็ไม่ได้รับ
แถมตอนนี้ก็ย้ายกลับบ้านกันไปหมด พี่อ้วนอยู่ภูเก็ต แตงอยู่สุราษฯ
ส่วนพี่ปัท โทรหาล่าสุดตอนสงกรานต์ ...
แอบรู้สึกเศร้าเหมือนกันนะ ว่าทำไมเรายุ่งขนาดนั้นเลยเหรอ
ไม่ใช่ไม่เห็นคุณค่าเพื่อน แต่ถ้าเรียงลำดับความสำคัญ ฉันต้องเลือกครอบครัวก่อน
ก็นะ.. บางครั้งเราก็ไม่สามารถทำทุกสิ่งที่ใจอยากทำได้หมด
จริงๆแล้ว มันคงจะเป็นไปหมดกับทุกความสัมพันธ์
เมื่อวานอาอ้อเมลล์เล่าว่าทำข้าวหมกไก่ไปเยี่ยมคุณย่ากับน้องแก้ว
ถ่ายรูปทั้งของกินและคุณย่าส่งมาให้ดูด้วย
ดูสีหน้าคุณย่าสดใสกว่าคราวก่อนที่เห็นจากกล้องพ่อ
แต่ฉันก็ยังรู้สึกฟ้องผิดว่า เราทำตัวห่างเหินจากญาติผู้ใหญ่มากไปแล้ว
ซองจดหมายที่แปะแสตมป์ไว้2-3เดือนก่อน ก็ยังอยู่
หยิบสมุดเขียนจดหมายมา แต่เริ่มไม่ถูก ไม่รู้จะเขียนอะไรดี
เคยมั๊ยล่ะ .. รู้สึกคิดถึงใครสักคน อยากจะพูดด้วย อยากจะบอกว่าคิดถึง
แต่มันนานแล้วที่ไม่ได้คุยด้วย
เหมือนเวลามันผลักระยะห่างของเราให้กว้างออก..กว้างออก
ฉันได้รับคำแนะนำว่า ควรสื่อสารกับท่านบ้าง ทั้งจากพ่อและจากอาอ้อ
ต้องขอบคุณอาอ้อที่กระตุ้นเตือนฉันให้ลงมือทำอะไรบ้าง
แล้วเมื่อคืนนี้ นั่งดูรูปคุณย่าไป
(ใจก็กลัวว่าเขียนหาแล้วคุณย่าจะถามเรื่องน้ำหนักไหม -*-)
(ใจก็กลัวว่าเขียนหาแล้วคุณย่าจะถามเรื่องน้ำหนักไหม -*-)
ก็เขียนจดหมายไป ถามโน่นนี่ เล่าโน่นนี่ ลายมือที่พยายามคัดตอนแรก
มันก็เริ่มโอนไปเอียงมา จนท้ายๆจดหมาย ต้องออกตัวว่า
ถ้าคุณย่าอ่านลำบาก คราวหน้าจะพิมพ์แทน
นี่ก็อยากจะส่งสาหร่ายไปให้ลองทานเหมือนกัน แต่ไม่รู้ว่ามีแล้วหรือเปล่า
หรือมีพวกวิตามินอะไรต้องทานอยู่แล้ว หรือหมอห้ามอะไรหรือเปล่า
เป็นอันว่า จากบ่ายสองเมื่อวาน ทำเสร็จเก้าโมงเช้าวันนี้ -..-
เพิ่งเริ่มทำตอนหกโมงน่ะ แว๊บไปช่วยแม่ย้อมผมพ่ออีก
ที่จริงกะทำตั้งแต่ตีสี่แล้ว แต่ไปย้อมผมแม่อยู่ (วันย้อมผมแห่งชาติป่ะเนี่ย)
ส่วนเมื่อสักครู่ (สิบเอ็ดโมงกว่า) เข้าไปดูกระดานไดไทย
ขึ้นหราเลยว่า "ปิดบริการ" .... เซ็ง
และแล้วหลังจากค้นคว้าหากระดานเขียนแหล่งใหม่สักพักก็พบเจอจนได้
เพียงแต่ยังไม่แน่ใจว่า เค้าจะรองรับ ฟอนท์ MS Sans Serif รึเปล่า
(เป็นฟอนท์สุดโปรดของฉันซะด้วยสิ -.-)
แล้วก็เป็นอันว่าใช้ไม่ได้ซะด้วย T^T แต่ช่างมัน
รีบไปทำงานต่อก่อน
