“มองข้ามความต้องการของตัวเอง แล้วไปมองว่าคนอื่นเค้ายังขาดอะไร เปลี่ยนท่าทีที่มีข้างในใจ เรื่องดี ๆ ที่ยิ่งใหญ่ นั้นไม่ไกล..ตัวเรา ”
welcome

Lilypie Next Birthday Ticker

วันอังคารที่ 21 กรกฎาคม พ.ศ. 2552

..มังคุดกับมังคุดและภาพในความทรงจำ..

ปวดท้องงงงง
แสบท้องเพราะพริกสดที่ซัดไปหลายดอกเมื่อหัวค่ำแน่เลย
นิสัยเสีย แก้ไม่หาย ชอบเผ็ด กินรสจัดมาก
เสร็จแล้วก็เดือดร้อนตัวเองเอง.. T^T



ตีสามสี่สิบแปด
เอาข้าวให้น้องกินแป๊บ เดี๋ยวมาเล่า
(อัพดึก มีเล่าหลายเรื่อง)



มาล่ะ เมื่อวานถ่ายรูปมังคุดเอาไว้
ทั้งมังคุดผลไม้ แล้วก็เจ้ามังคุดตัวน้อยของฉันด้วย
มังคุดผลไม้ ..อยู่ในตะกร้าใบสวยที่แม่ไปสอยจากร้านทุกอย่าง20
วันนี้เพิ่งจะได้ลองลิ้มชิมรส (ปกติฉันไม่สนใจมังคุดเท่าไหร่)
แต่เห็นแม่ว่า เป็นมังคุดอ่อน เม็ดเล็กๆ กินได้ทั้งเม็ดเลย
แต่เม็ดใหญ่ พ่อกับแม่ก็กินนะ -..- ส่วนฉันขอทิ้งเถอะ
กลัวติดคอง่ะ -..- รู้สึกว่ามันใหญ่กว่าเม็ดองุ่นหลายเท่าตัว



ก็เคยได้ยินไหม ในเม็ดองุ่นมีสารต่อต้านอนุมูลอิสระ
ที่เค้าใช้ทำเครื่องสำอางกันนั้นล่ะ
ฝรั่งเค้าเลยไม่คายเมล็ดองุ่นทิ้งเหมือนคนไทย


เมล็ดองุ่นพอทน แต่มังคุดเนี่ย ..ยอมเลย


อืม..วันนี้จับให้น้องกินด้วย
รู้สึกว่าจะเป็นหวัด มีน้ำมูกไหล
ไม่ห่วงว่าจะเป็นหวัดชื่อดังหรืออะไร แต่ห่วงว่าคงเพราะขาดพวกวิตามินด้วย
ส่วนใหญ่จะกินโปรตีน-คาร์โบไฮเดรต วิตามินในผักสดมีไม่พอ
ฉันว่ามันมีน้อยกว่าในผลไม้นะ



ส่วนเจ้ามังคุดน้อย ให้ลองขี่ม้าขาวเมื่อวานนี้
(แต่เพิ่งแปะรูปวันนี้ -.-)
น่ารักดี เห็นที่คาดผมของมังคุด ว่าจะทำที่คาดผมให้กลอรี่อยู่ล่ะเนี่ย
มาขุดคุ้ยได้อุปกรณ์แล้ว เดี๋ยวได้ทำ -0-




ไม่รู้เป็นไง ช่วงนี้ง่วงเร็วทุกวันเลย
แบบว่า ยังไม่ตีห้าก็จะหลับพับซะทุกที
แง่ดีก็คือเรานอนเร็ว หกโมงกว่า อย่างช้าไม่เกินเจ็ดโมง
แล้วก็ตื่นก่อนบ่ายโมงได้ ก็ดีไป



อืม.. สองชั่วโมงก่อนทดลองใช้โซเดียม ไบรคาบอรเนต+โฟมล้างหน้า
มาลองล้างหน้าดู เหมือนฝันส่งให้นานแล้ว เป็นเคล็ดลับจัดการกับสิวเสี้ยน
ฉันก็จำได้แค่ว่า ถ้าผิวมันผสมน้ำแล้วใช้ได้เลย แต่ผิวแห้งต้องผสมโฟม
แต่ส่วนจะทิ้งค้างคาไว้กี่นาทีนั้น...... ลืม -*-



เลยถูๆแล้วก็ล้างออกเลย เหมือนมันจะตึงๆนะ
แต่ไม่ใช่แบบผิวแห้ง ผิวจะแตกหรอก ตรงจมูกมันก็เกลี้ยงๆดี
(ด้วยสัมผัส ด้วยตามองไม่เห็น ดึกแล้วน๊อ ไม่ได้หากระจกมาส่องดูดีๆด้วย)
เอาน่ะ หลายคนเค้าก็ลองกันมาได้ผลบ้าง ไม่ได้ผลบ้าง
สูตรนี้ก็จะรอดูต่อไป ถ้าได้ผล จะได้อำลาสิวเสี้ยนซะที -0-



ปิดท้ายด้วยเรื่องที่ไม่เกี่ยวอะไรกับไดอารี่เลย
แต่บังเอิญ นั่งหาภาพไปเมนท์ให้พี่อ้วน
เลยเจอภาพนี้เข้า



คิดถึงวัยเด็ก ทุกครั้งที่ใครให้วาดรูป
ฉันชอบวาดภาพแนวนี้ ..บ้าน ภูเขา ต้นไม้ ลำธาร
ในลำธารมีเรือใบ ลำธารนั้นไหลมาจากภูเขา ริมลำธารมีต้นไม้
ต้นไม้ออกผลสีแดง ส้ม เขียว บ้านหลังน้อยๆ มีปล่องควัน
ที่มีควันลอยออกมา ........


อย่างกับว่าบ้านในฝันของฉันมันจะไม่ใช่อยู่แถวนี้อ่ะ -.-
แต่ภาพหลักที่อยู่ในความทรงจำของฉัน เป็นเหมือนต้นแบบให้ฉันวาดตามมาตลอด
คือ เช้าวันจันทร์ที่ตื่นขึ้นมาแล้วร้องไห้จ้า เพราะลืมการบ้านวาดรูปส่งครู
แต่แม่คนที่วาดรูปไม่สวยเหมือนพ่อ ไม่ค่อยจะสนใจการระบายสีอะไรนักหนา
กลับมานั่งวาดรูป ภูเขาสามลูก แล้วก็มีลำธารไหลจากภูเขา
ริมลำธารมีต้นแอ๊บเปิ้ลอยู่หลายต้น ทุกต้นมีลูกสีแดงเต็มต้น
แม่จินตนาการจากพระคัมภีร์ สดุดี บทที่ 1 ข้อ 1-3


"ความสุขเป็นของบุคคลผู้ไม่ดำเนินตามคำแนะนำของคนอธรรม
หรือยืนอยู่ในทางของคนบาป หรือนั่งอยู่ในที่นั่งของคนที่ชอบเยาะเย้ย
แต่ความปีติยินดีของผู้นั้น อยู่ในพระธรรมของพระเจ้า
เขาภาวนาพระคำของพระองค์ทั้งกลางวันและกลางคืน
เขาเป็นเช่นต้นไม้ที่ปลูกไว้ริมธารน้ำ ซึ่งเกิดผลตามฤดูกาล
และใบก็ไม่เหี่ยวแห้ง การทุกอย่างซึ่งเขากระทำก็จำเริญขึ้น.."


                                            สดุดี 1:1-3


แล้วภาพนั้นก็เป็นภาพต้นแบบในความคิดของฉันตลอดมา
แม้ว่าภาพที่เอามาแปะเนี่ย จะไม่ได้เหมือนกันเท่าไหร่
ที่ดูคดโค้งก็กลายเป็นถนน มีแหล่งน้ำแค่สระเล็กๆหน้าบ้านก็ตาม
แต่เห็นลายเส้นแบบนี้แล้วคิดถึง..ภาพจากพระคัมภีร์ของแม่ ..จริงๆ


:)

Related Posts with Thumbnails