วันนี้แม่ไปเยี่ยมคุณม่วนกับพี่ปู
ตอนแรกคิดว่าไปกับพี่เจมส์ด้วย แต่ไม่ใช่
ไปกับแม่และพี่สาวอ.ศักดิ์ดา
แม่เล่าว่า คุณม่วนอาการดีขึ้น
ฟังจากปากลูกๆเค้าบอกอ่ะนะ
เพราะวันอาทิตย์ หมอเตรียมว่าเค้าอาจจะเสียแล้ว
แต่ก็กลับดีขึ้น วันนี้ก็พอคุยรู้เรื่อง
แม่ว่า อาการเหมือนคุณย่าในบางครั้ง
คือจะเที่ยวถอดสายน้ำเกลือ ..สติไม่อยู่กับเนื้อกับตัว
แบบนี้ต้องมีคนดูแลใกล้ชิด 24 ชั่วโมง
ยังไงก็น่าจะนอนเฝ้าใกล้ๆ
พี่ปูไปร้องเพลงอิมมานูเอลให้ฟัง
ตอนแรกแกเพิ่งตื่น จำใครไม่ได้เลย
แต่พอสักพัก พี่ปูร้องเพลงให้ฟังแล้วถาม
แกก็จำได้.. คนไปเยี่ยมก็ไม่เสียกำลังใจ
คนป่วยก็ได้กำลังใจเต็มเปี่ยม ...^-^
...
.........
ตอนกลางวัน หลังจากตื่นแล้วก็ลงมาทานข้าว
ไปทำความสะอาด วันนี้ไม่ได้ถู ..เหนื่อยง่ะ
ไปกวาดดาดฟ้าด้วย เลยรู้ว่า ต้องกวาดให้ได้ทุกวัน
ไม่งั้นคนนิสัยเสียอาจไปทำเรื่องไว้ให้สะสางกันอีก -.-
ลงมาเฝ้าบ้านให้พ่อไปเดินงานออกร้าน
เลยฝากซื้อกระเป๋ามาอีก 5ใบ(มันจะเอามาขายต่อหรืออย่างไร555)
จะเอาไว้ใส่ของฝากให้คริสเต็นน่ะ ขี้เกียจห่อแล้ว 555
ให้แบบนี้เลย น่ารักดี ใช้ได้ด้วย
............
ตอนหัวค่ำ พี่อ้วนโทรมา
ความจริงฉันโทรหาตั้งแต่กลางวันแล้ว พี่เค้าไม่ได้รับอ่า
พอหัวค่ำโทรมาเลยรับสักหน่อยดีกว่า ไม่ได้คุยกันนานแล้ว
เลยคุยกันซะยาวเลย -*- 2 ชั่วโมง พี่อ้วนเปลืองเงินแย่ เหอๆ
ว่าจะขอวางแล้วโทรกลับก็นะ เดินไปเดินมาไม่ได้อีก -.-
คิดอยู่ตอนแรก หลังๆเลยลืมไปเอง แง่วๆ
ก็ถามลงปิกาซ่า ลงโฟโต้ชอป CS2 กับแนะวิธีใช้โฟโต้ชอปนิดหน่อย
แต่ลงไม่สำเร็จ คิดว่าคงติดตรงลงทะเบียนแหละ มีแคร๊กแล้ว
แต่ถ้าคนยังไม่คุ้นลงไม่เป็นก็จะงงได้
ตีหนึ่งกว่า..เดินวุ่นอยู่ในห้อง
ดันสะดุดขาตัวเองล้ม ปวดซ้ำรอยเดิมที่ข้อเท้าขวา
เหมือนตอนต้นเดือนที่แล้ว แต่รู้สึกปวดกว่า -*-
จุกจนพูดไม่ออก ทั้งที่ไม่ได้กระแทกอะไรเหมือนครั้งก่อน
เรียกจุกไม่ถูกอ่ะ เจ็บมากกว่า ตอนนี้เริ่มบวมหน่อยๆ แต่ว่า
ประคบเย็นไปแล้ว ก่อนไปนอนจะเอาเจลเย็นไปด้วยแหละ
แต่ว่า สิ่งที่ช่วยบรรเทาความปวดของฉันได้จริงๆ
คือ.."คำอธิษฐาน" เหมือนที่ฟังเทศนาเมื่อวาน
"การอธิษฐานคือยาระงับประสาทที่ดีที่สุด"
ภาษาแปลก ๆช่วยบำบัดความปวดลงเยอะเลย
และที่สำคัญ ทำให้ฉันไม่เอาแต่คิดแง่ลบ
เพราะตลอดวันที่ฉันไม่ค่อยคิด(เหมือนทุกวัน)
ก็เพราะคำอธิษฐานและความปรารถนาหันกลับ180องศานี่ล่ะ
:)
Ps* เอารูปที่นั่งแต่งตอนแนะพี่อ้วนมาลง ขนตาเด้งเลย 555
