..ทำผิดพลาดตลอด..

วันนี้อยากอัพบล๊อก ซึ่งก็เป็นปกติของฉันอยู่แล้วที่ต้องอัพ
หลังจากที่วันทั้งวันเล่นกับตัวยุ่งไป แต่งบล๊อกไป
เพิ่มกรอบ ใส่ริบบิ้น

-.- รู้สึกไร้สาระมาก
ฉันชอบผลงานที่ออกมาก็จริง
แต่เสียดายเวลา อยากจะทำงานอื่นมากกว่า
แต่ในเมื่อน้องอยากเล่นด้วย อยากใช้เวลาด้วย
 จะให้ฉันไปทำอย่างอื่นก็ใจร้ายไปนะ

............

แม่ทำผัดไทย 2 รอบ
กะว่ากินกันไป 2 วัน
คงคิดว่า หลังจากพายุผัดไทยพัดผ่านบ้านเราไป 2 ระลอกคราวนี้
คงจะเอียนไปพักใหญ่

และเพราะฉันเป็นลูกมือด้วย ก็เลยกินได้ไม่เยอะ
เพราะว่า แอบกินตอนทำไปแล้ว 555

-.- กินแค่หัวกุ้งตอนกระทะ2เองอ่ะ

รสชาติไม่อยากจะติ
ไม่อร่อยเลิศเหมือนบางร้าน แต่ก็อร่อยกว่าบางร้าน อิอิ
คิดว่า ขอคุณภาพคับจอไว้ก่อนแล้วกัน
เพราะกุ้งเยอะมาก เสียดายที่ไม่มีหัวปลีนะ ไม่อยากไปตัดปลีหลังบ้านอ่ะ เสียดาย -.-

............

เกือบดึกแล้ว นั่งแต่งรูป
ความจริงไม่มีอะไรอยู่ในหัวเลย
มีแค่ยังไงก็ขอยัดรูปหน้ากลมๆของตัวเองลงไปด้วยเป็นพอ

พอเปิดโฟโต้ชอป หากรอบรูปได้
เลือกรูปตัวเองได้... ที่เหลือ ก็น่าจะมีข้อความอะไรบ้าง
แล้วก็ไปเปิด "มานาประจำวัน" .. ฉบับเก่ามาก ๆ
ของ มิถุนายน - สิงหาคม 2002

ของวันเสาร์ที่ 20 กรกฎาคม
เรื่อง ..ทำผิดพลาดตลอด..

เนื้อหาเกี่ยวกับนักถ่ายภาพชื่อดังคนหนึ่ง
ซึ่งเคยเรียนเปียโน และมีพรสวรรค์แบบแปลกๆ
คือ มือหนึ่งเล่นคอร์ดหนึ่ง ส่วนอีกมือก็เล่นอีกคอร์ด
ไม่ใช่ว่าจะประสานกันหรอกนะ แต่มันเป็น "การเล่นโน้ตผิดแบบไม่พลาดเลย"

ข้อสรุปที่ทำให้ฉันมองชีวิตตัวเองบ่อยๆ
การล้มลงในบาปครั้งแล้วครั้งเล่า สร้างบาดแผลและเจ็บปวดให้มากจริงๆ
ยิ่งความพยายามที่จะเดินในทางของพระเจ้ามากแค่ไหน
การล่อลวงของบาปก็ทวีความรุนแรงมากขึ้นทุกที
ไม่ใช่ไม่มีทางเลือกและการทดลองมันหนักเกินไปหรอกนะ
แต่เมื่อเราล้มลง และการฟ้องผิดผุดขึ้นในใจ ..
ทำให้ท้อใจและหมดกำลังใจอยู่บ่อยครั้ง

แต่ ..แต่ว่า



ทั้งในพระคัมภีร์ สดุดี25:6-9
และบทเพลงนมัสการ Amazing Grace (พระคุณพระเจ้า)
ยังยืนยันเสมอว่า อย่าท้อใจและหมดหวัง
เพราะพระเจ้าไม่ได้หมดกำลังใจในตัวเรา แล้วตัวเราจะหมดกำลังใจได้อย่างไรกัน