เหมือนจะเป็นครั้งแรกที่ฉันแต่งรูปเสร็จ
แต่ไม่มีอะไรอยู่ในหัวเพื่อจะบันทึกประจำวัน
ไม่ได้เบื่อ ไม่ได้เหนื่อย
แต่เกลียดความอึมครึมในบรรยากาศที่ตัวเองก่อขึ้นเอง
อาจมาจากความวุ่นวายที่ไม่ยอมละวาง
ห่วงโน่น ห่วงนี่ ทั้งที่ทำอะไรยังไม่ได้ในเวลานี้
...
...
......
เช้าวันนี้ตื่นมาแบบเร็วมาก
เสียงปลุกดังครั้งเดียวก็ลุกเลย
เพราะวางแผนว่าจะจัดตู้ไม้ที่ข้างประตูสักหน่อย
ก็จัดไป เปิด MP3 ฟังเทศนาไป อืมๆ นี่แบตหมดแล้วลืมชาร์ทเลยอ่ะ
-.- ไว้คืนนี้ไปเสียบไฟชาร์ทที่โต๊ะก็ได้
ทำไม่เสร็จหมดหรอก ทำแค่จัดตู้ใหม่
เอาขยะไปทิ้งอื้อเลย พวกเครื่องสำอางเก่าแก่ที่ไปยัดไว้ในนั้น
แล้วก็อาบน้ำ สระผม ซักผ้า
กว่าจะลงมาข้างล่างก็ปาไป เกือบบ่ายโมงแล้ว
............
มีปัญหาขลุกขลักเล็กน้อย กับลูกค้าที่มาเปิดห้อง
เค้ามาเช่าห้องกะพ่อ เอากุญแจไปตั้งพักนึง
แล้วลงมาบอกว่า ไม่เอา จะเปลี่ยนไปเช่าที่อื่น เพราะเราไม่มีทีวี
ตอนแรกก็บอกเค้าไปว่า จะคืนให้ 100 นึง แต่เรายังไม่ได้ไปตรวจห้องอ่ะ
พอไปตรวจก็รู้เลยว่า มีการใช้ห้อง
เค้าอาจไม่ได้นอนนาน แต่ก็นอนล่ะ แล้วก็เปิดแอร์ด้วย
จะให้คืนแค่100เดียวมันก็ไม่ได้
แต่จะปรับไม่คืนเลย ก็โวยอีก -*-
ความจริงแล้ว เค้าไม่มีสิทธิ์ได้คืนเลยนะ
แต่เค้าก็โทรไปหาพ่อ พ่อก็ลดให้ปรับครึ่งหนึ่ง เหอะๆ
ทำไมเราจะไม่รู้สึกแปลกกับลูกค้าแบบนี้
บัตรประชาชนก็ไม่มีมาวาง เอาเงิน100นึงมาวางค่ากุญแจ เหอะๆ
ก็โล่งใจที่ผ่านไปได้ด้วยดี แค่นิดๆหน่อยๆที่รบกวนจิตใจ
