the Stole from Nicวันนี้พ่อทำงานเยอะ เคลียร์ห้องแทนฉันด้วย
-*- รู้สึกผิดตะหงิดๆๆ พ่ออยากจะช่วยให้เต็มที่
ก่อนที่อาจจะกลับขึ้นกรุงเทพฯอีกครั้ง ในวันจันทร์หน้า
เป็นอันว่า ไปย้ายตู้เย็นจากร้านมาไว้หลังบ้านแล้ว
จริงๆฉันไม่ค่อยเห็นด้วยนะ หลังบ้านมันเปิดโล่งมาก
แมวบ้านอื่นเดินกันเฉิบๆ เลยอ่ะ -.- แถมพวกเขียดตะปาดเอย กบต้นไม้เอย
แม้กระทั่งตุ๊กแก ยังมีอิสระเสรีกันตลอด(เวลาเราไม่ได้ออกไป)
ทำความสะอาดตู้เย็นแล้วด้วยล่ะ
สนิมเขรอะเชียว -*- ขนาดซื้อทีหลังของบ้านฉันนะเนี่ย
อย่างว่าอ่านะ ให้คนอื่นใช้ เค้าไม่ดูแลเหมือนเจ้าของ เหอๆๆ
แต่ยังไม่ได้ใส่อะไรเข้าไปหรอก
ยังไม่ใช่ตอนนี้
....
ตอนค่ำยาหยังโทรมา สงสัยจะมือถือ แต่ไม่ติด
เลยโทรเข้าเบอร์บ้าน แล้วแม่ก็บอกให้ไปรับ
-*- สุดยอดเลย ฉันไม่ชอบการคุยภาษาอังกฤษผ่านโทรศัพท์ที่สุด
มันฟังเค้ารู้เรื่อง แต่ตอบไม่ถูก เหอๆๆ
เค้าจะขอให้ช่วยสอนมาดาม ย่อรูปเอาไว้ส่งจดหมาย
-.- แต่ตอนแรกฉันคิดว่า แกอยากแต่งรูปเป็น
กรรมๆๆ นี่ล่ะหนอ ฟังไม่ได้ศัพท์ จับมากระเดียด จริงๆ
-*- ถ้าแค่ย่อรูป หาโปรแกรมเอซีดีซีให้ แล้วเดี๋ยวแกก็ย่อเองเป็น เหอๆ
มันเป็นอังกฤษทั้งเพนี่นา งิงิ
....
เมื่อวานนิคส่งพัสดุมาถึง
เปิดออก เป็นผ้าคลุมไหล่ สีชมพูม่วง
เหมือนจะโทนสีเดียวกันกับ ซองใส่มือถือของพี่จันทร์เลย
(นึกแล้วอยากเอาไปใช้ จะได้เข้ากัน งิงิ เสียแต่ฉันชอบซองคิตตี้สีแดงของตัวเอง)
ผ้าของนิคสวยดีอ่า เป็นแบบผ้าทอ(พวกเส้นใยธรรมชาติ)
ดูแล้วหวานมาก -.- กำลังคิดว่า จะเอาไปใช้กับเสื้อตัวไหนดี
แต่จริงๆ เอามาห่มได้เลยนะเนี่ย หุหุ
เพราะเมื่อวานยืมผ้าพันคอแม่ใช้
คืนนี้ต้องยืมผ้าขนหนูน้องใช้ -*-
ไม่หาอะไรพันให้อุ่นไว้ กลัวจะไอหนักกว่านี้
พรุ่งนี้ก็จะดีกว่าวันนี้.. ล่ะ
