Blue Dayเมื่อวาน สาละวนกับลูกแมว
แล้วบ่าย วันนี้ มันก็จากโลกไป
-*-
แต่ฉันก็ทำในสิ่งที่คิดว่าดี ที่สุดไปแล้ว
เศร้าไปครึ่งค่อนวัน เดินไปที่ต้นมะละกอหลังบ้านก็อดมองไม่ได้(พ่อฝังไว้ตรงนั้น)
จบเรื่องเศร้า..
....
หัวค่ำ มีเรื่องเครียดเยอะ
ฉันไม่เห็นรู้เรื่องเลยนะ หรือพ่อพูดแต่ไม่ได้ฟังก็ไม่รู้
ว่า คุณย่าจะผ่าตัดที่โรงพยาบาล
จริงๆแล้ว 2 วันก่อน คุณย่าเข้าโรงพยาบาลแหละ
แต่เพราะโรคปวดหลังที่เป็นมานาน
ได้ยินแม่พูดว่า หมอเค้าฉีดซีเมนต์เข้าหลังให้ แต่เกิดความผิดพลาด อะไรสักอย่าง
ที่มีผลกระทบต่อเส้นเลือดใหญ่ ทำให้ วันนี้ หมอประชุมกันว่า ต้องผ่าตัด
แล้วก็เริ่มเข้าห้องผ่าตัดตั้งแต่บ่ายสาม จน ทุ่มกว่า ที่พ่อโทรไปเจออาโย
แกไม่ได้อยู่หน้าห้องผ่าตัดอ่ะ เพราะเพิ่งกลับจากที่ทำงาน แล้วใส่ชุดขาว-ดำ ไป
เลยโดนไล่ให้ไปรอข้างล่าง -*- เข้าใจนะว่า ถือกัน แต่นี่เค้าไปทำงานมานี่นา เฮ้อๆ
จนติดต่อป้ากบได้แหละ ถึงรู้ว่า ต้องรอประมาณ3ทุ่ม
ตลอดเวลาก็รอการติดต่อ กับอธิษฐานเผื่อการผ่าตัดให้ผ่านพ้นไปได้ด้วยดี
แต่ฉันก็ยังอดไม่ได้ที่จะเครียดอีก
....
พรุ่งนี้ก็จะรู้แหละ ว่าพ่อจะขึ้นกทม.เมื่อไหร่
ไม่ได้ไปเยี่ยมนานแล้วด้วย
