เจ็บคอ ปวดหัว
แต่ก็อยากไปเดินงาน
แม่กับพ่อไปบ้านอานิจตอนหัวค่ำ กลับมาเกือบๆสามทุ่ม
แม่ก็ชวนไปเดินงาน ไปเดินซะจนอยากกลับเองเลย
เพราะเอาเข้าจริงๆ สังขารมันไม่อำนวยจริงๆ
ได้แหวนหัวมินนี่อันละสิบบาทมาอันนึง กับที่คาดผมที่น่าจะขายอันละห้าบาท
แต่ซื้อในราคายี่สิบบาทมา ... เฮ่อ ..เหมือนไม่ได้จ่ายตังค์จะลงแดงหรือไง?
ไปเดินแล้วรู้สึกเสียดายที่ไม่ได้เอามือถือไป
เห็นพ่อค้าขายน้ำปั่น ฝานผลส้มกับมะนาวใส่ในโถแก้วทรงกลมใหญ่
ดูสวยดีจัง อยากจะถ่ายเก็บไว้ เลยทำได้แค่เก็บในความทรงจำ
ส่วนอย่างอื่น ก็แบบเดิม ๆ
แม่ได้จานกับถาดลายสวยๆ แล้วก็ร่ม
อ่อ ได้เสื้อซับมาคนละตัว
โอย..เดินไปมึนไป หัวมันตุบๆหมด
จะจำไว้เลยว่า อย่าริอ่านออกนอกบ้านเวลาป่วย
ดีที่กลับมาบ้าน ยังหาเวลานอนได้เป็นระยะๆ
..
อืม สำหรับวันนี้ เป็นวันพักจริงๆ
คือนอนค่อนข้างมาก ก็นะ หวัดมันต้องพักเยอะ
แต่ก็คงนอนมากไปแหละ เลยอดดูละครเลย -*-
(ห่วงดูละครหรือนี่?)
ไม่มีอะไรจะเล่ามากแล้ว
มึนๆ
ไปล่ะ