ระวังความโกรธมาอัพอย่างที่รู้สึกเต็มๆว่า วันนี้เราเขลา ..เออ โง่นั่นล่ะ
เพราะโมโหเร็วมาก โกรธ ๆๆ (-*-)
พ่อน่ะ คิดอยากจะปรับคุณคนสวยของที่นี่ เพราะชีพาเพื่อนมาตลอด
มาเช้า มาสาย มาเย็น มาค่ำ แล้วก็มาวุ่นวายหลายครั้งล่ะ
นึกจะเข้าก็เข้า เดินเข้ามาเหมือนบ้านตัวเอง
เมื่อวานซืนโดนแม่เตือนไป หน้าม้านไปแล้ว วันต่อมา เดินขึ้นไป
ยกมือไหว้แบบหน้าหักๆแล้วก็ขึ้นไป (อ่อ เขาขออนุญาตแล้วอ่ะนะ)
อันที่จริง ฉันเองก็ไม่ชอบนักหรอก แม้ว่า จะเป็นเพื่อนกัน แต่เขาก็ไม่ได้มีสิทธิพิเศษอะไร
ยิ่งการเอาเพื่อนขึ้นไปด้วยเนี่ย มันไงล่ะ เหมือนกับว่า เด็กนักเรียนที่เช่าอยู่
ไม่ได้สิทธิ์ตรงนี้ เพราะเราห้ามเด็ดขาด ถ้าจะขึ้น ต้องขออนุญาต หรือไม่ก็ให้โทรตาม
เราไม่อยากให้ลูกค้าเราต้องมีระดับ แบ่งเกรดว่า ใครได้รับสิทธิพิเศษ และใครเป็นพลเมืองชั้น2
แล้วพอชีโดนปรับ (ซึ่งมันก็เป็นอะไรที่ ปวดหัวทั้งคนคิดเรื่องนี้ และคนต้องมาสะสาง)
ชีก็วีนแตก ชีไปฟ้องแม่นายมีน เหอะๆๆ .. ชีคิดว่าชีสำคัญอ่ะนะ แบบว่า ตอนนี้ชีซี้กับเจ้าของไรงี้
ซึ่งตรงนี้ไม่ใช่เรื่องให้เราโมโหนักหรอก แต่ที่โมโหเลย ก็ตรงชีถามว่า
"จำเป็นต้องเก็บเหรอ" แต่พ่อไม่ตอบไปเลยว่า "จำเป็น"
มันก็แค่นั้น และสำคัญ ไม่ควรจะพูดก่อน จะด้วยความหวังดีที่ตักเตือนล่วงหน้าก็ไม่ควร
เพราะลูกค้า ก็คือลูกค้า ห่างไว้เป็นดี
ฉันไม่ชอบตีซี้ลูกค้า ไม่ชอบสนิทสนมด้วย ยิ่งลูกค้าที่หาผลประโยชน์ทุกครั้งที่เห็นหน้า
(-*-) ..ต้องสารภาพบาปแล้ว เฮ้อ โกรธที่เค้ามาทำเราด้วย ซึ่งมันไม่ถูก
เพราะพระเจ้าไม่ต้องการให้ลูกของพระองค์เป็นคนที่พ่ายแพ้กับอารมณ์
นี่มันการทดลองชัดๆเลย
หลายเรื่องที่กังวล ฉันต้องฝากไว้ในคำอธิษฐาน
ไม่ใช่พล่ามไปเรื่อย.. (-*-)
อืม..เมื่อเช้าวาน ฟังคำเทศน์ ของ จอยส์ ไมเยอร์
สิ่งที่เตือนสติฉัน คือ การคบเพื่อน และการพูดอย่างระวัง
"คนที่เอาเรื่องของคนอื่นมาพูดให้คุณฟัง
คุณจะมั่นใจได้อย่างไรว่า เขาจะไม่เอาเรื่องของคุณไปพูดกับคนอื่น"
ไม่ขนาดแสงสว่างที่ปลายอุโมงค์นะ เพราะใคร่ครวญมานานแล้ว
แต่ไม่เคยใส่ใจและระวังอย่างจริงจัง
