Belive
..เมื่อกี้เขียนไปพอควร
ไฟตก !! ดับหมด UPS ที่ไม่เคยกักเก็บไฟไว้ได้เลย
ก็ดี .. ก็เขียนใหม่ เหอๆ
..
วันนี้มีงานเลี้ยงส่งดอนน่าที่โบสถ์
เค้าจัดอาหารกันไปคนละอย่างสองอย่าง บางคนก็เอาวัตถุดิบไปให้อีกคนทำ
ที่บ้านเราเอาผลไม้ไป พอตอนเย็นฉันตื่นแล้ว แม่ก็ใช้ให้ไปซื้อขนมที่ตลาดซิตี้
เอาไป 6 ถุง x 20 บาท เป็นเหมือนขนมไข่ อันเล็ก ๆ ก็อร่อยดีอ่ะนะ ที่สำคัญ ดอนน่ากับอ.เดฟเค้าชอบกิน
แล้วก็ซื้อข้าวโพดกลับมากินเองด้วย
จำได้ว่า แม่บอกว่า อย่างฉันน่ะต้องกินข้าวโพด เพราะมันมีสารอาหารที่มีประโยชน์
สำหรับคนที่ขาดฮอร์โมนบางตัว.. อะไรก็ไม่รู้อ่ะนะ แบบว่าจำไม่ได้น่ะ -*-
(แก้โรคขี้ลืมป่าว??)
ช่างมันเต๊อะ ไงก็ยังไม่ได้กินเลยอ่ะ
พอเดินกลับมาที่รถ ก็แวะดูของขายริมฟุตบาท
เขียนป้าย "ทุกอย่าง 29 บาท "
ที่มองตั้งแต่แรกน่ะ คือ กระเป๋า 3 อัน
เหมือนจะเป็นพลาสติก หรือวัสดุอะไรสักอย่าง สานๆ
ทำเป็นเหมือนกระเป๋าตังค์ สามขนาด น่ารักดีอ่ะ
ตอนแรกหยิบโทนสีฟ้า คิดถึงพี่อ้วนอ่ะ แต่ไม่ได้ซื้อ เหอๆ
ทำไมก็ไม่รู้ แบบว่า มันอาจไม่ใช่มั๊ง แต่หยิบสีชมพูกับม่วงแล้วครีมๆมา
เอามาฝากแม่ 555 ของขวัญวันเกิดซะเลย โฮะๆๆ
แม่ชอบด้วยแหละ แบบว่า มันน่ารัก มีสามอัน แล้วก็ไม่แพง ^^
อืม ๆ อีกอย่างที่หยิบ ก็เป็นอัลบั้มรูป
แต่รู้สึกว่า ไม่ค่อยสมราคาเท่าไหร่นะ มันห่วยมากถึงมากที่สุดอ่ะ
แต่ไม่เป็นไร เอาไว้เก็บรูปตัวเอง ..ไม่คิดมากๆ
ขอให้เป็น Barbie เป็นพอ โฮะๆๆ
...
กลับมาบ้าน ก็กินข้าว
แล้วทำความสะอาดบ้านต่อ
เงียบ ๆ ดีนะ เวลาไม่มีคนอยู่บ้าน
แต่ก็ไม่นานหรอก เพราะงานเลี้ยงเริ่มหกโมงครึ่ง เลิกไม่ถึงสามทุ่มได้มั๊ง
...
อืม เอารูปนี้มาแปะ กับข้อพระคัมภีร์
"ความเชื่อคือความแน่ใจในสิ่งที่เราหวังไว้ เป็นความรู้สึกมั่นใจว่า สิ่งที่ยังไม่เห็นนั้นมีจริง"
เซิร์ทหาในกูเกิ้ล เจอประมาณ 120 กว่าลิงค์ได้มั๊ง
จริงๆ คิดถึงข้อนี้ เพราะช่วงหัวค่ำ ทำงานไปดูหนังไปอ่ะนะ
เป็นเรื่องเกี่ยวกับเด็กคนหนึ่งที่มีความเชื่อ มีแบบที่ไม่คิดถึงการพิสูจน์
เพราะรากศัพท์ของคำนี้ แปล ความเชื่อ ไม่ใช่แค่ ศรัทธา
แต่คือชีวิต การยอมรับ รับอย่างไม่ต้องสงสัย
ไม่ใช่อะไรที่จะ ลงท้ายด้วยข้อสรุปเดียวกัน
แต่รู้ว่า อะไรที่ใช่ และมีสันติสุขก็ดีแล้ว..
ฮ้าว.. ง่วงนอนนะ
แต่
ไปทำงานอย่างมีความสุขต่อล่ะ อิอิ
