วันเสาร์กวาดถูทำความสะอาดแล้วก็เหนื่อย ง่วง นอนเร็ว
วันอาทิตย์เจอพายุงอแงของท่านน้อง ข้าวปลาไม่กิน
นอนก็ไม่นอน ร้องไห้เรื่อย หงุดหงิดตลอดเวลา..
เข้าใจยากจัง... สุดท้ายก็ต้องแบบเดิม เปิดคอมพ์สองเครื่อง
พี่ท่านถึงจะพอใจ (แต่ก็เลือกเพลงด้วยนะ เปลี่ยนไปจนคนเปลี่ยนแทบแฮงค์เอง)
เพราะงั้นเลยไม่ได้ไปสอนเด็ก
แต่ก็นั่นแหละ .. น้องแกะที่จะสอนทำก็เพิ่งเสร็จสายๆวันอาทิตย์
(วาดไว้ตั้งแต่วันศุกร์ แต่ไปทำโน่นนี่ก่อน .. กว่าจะได้ลงมือ)
..
. คืนวันอาทิตย์เงินเดือนออก แม่เอาเงินใช้จ่ายส่วนตัวมาให้
เก็บใส่กระเป๋าแล้วก็ไปหยิบอะไรมากินซะหน่อย ..
แอบบ้าอ่ะ รู้สึกว่า รอนานจัง ต้องฉลอง 555 (คิดไปได้)
ก็แหม ถามแม่ว่าหิว กินอะไรดี กาแฟ หรือนมกาบากับขนมปังกาบา
แม่ตอบเลย "กาบา" (อาจจะไม่ทันได้ยินว่า คิดจะควบ2เมนู)
ก็เลยจัดไป .. อิ่มนะนี่ ขนมปังของ S&P อร่อยดี แผ่นโตเชียวล่ะ
ความที่อดนอน(น้องไม่หลับ อย่าคิดจะหลับได้)
คืนนั้นน้องงีบเมื่อไหร่ ฉันรีบชิ่งทันที เลยได้นอนแบบยาวๆ
คือ ตีสี่ถึงเก้าโมง ยังจะหนีไปนอนต่อบนห้องอีก ตื่นซะบ่ายโมง
...
วันจันทร์เอื่อยเฉื่อย เป็นวันพักด้วยมั๊ง เลยเอาตะกร้ามาทาวานิชต่อ
พี่อ๋อยฝากกล่องไม้ไผ่ทาด้วย ก็ทำไปพร้อมๆกัน
รู้สึกรอบนี้เจอปัญหา วานิชเป็นฟอง จะเป็นเพราะพู่กันที่เปียกน้ำรึเปล่าก็ไม่แน่ใจ
คือฉันขยันล้าง แต่เช็ดไม่แห้ง แค่หมาด แล้วก็จุ่มวานิชทาอีก อีก อีก
มันเลยมีฟอง แต่ลายเข้ม พื้นก็ไม่ใช่สีขาว .. ถ้าไม่สังเกตจริงๆก็ไม่เห็น
(แต่ฉันรู้ และต้องการแก้ไขในงานต่อไป)
จริงๆ จะทำไว้ใช้เองแหละ ตะกร้าเก่าของน้อง เก็บไว้นานมากๆ ..
น่าจะ15-16 ปีล่ะมั๊ง ตอนมาเริ่มทำ ก็เห็นแล้วว่ามันเริ่มผุ แต่ก็ยังแข็งแรงใช้ได้
แต่เนื่องจากการลงแลคเกอร์คราวก่อนไม่ทั่วถึง .. เหมือนจะไม่ทั่วเลยก็ว่าได้
รอบนี้ฉันเลยใส่ซะหลายครั้ง อยากให้มันแข็งแรงด้วย
หวังว่าจะยืดอายุให้ไปอีกสักหลายๆปี ..
อีกอย่างที่เพิ่งจะซ่อมต่อชีวิตให้ คือกรรไกรซิกแซก
จริงๆอันละไม่กี่บาท น่าจะไม่ถึงร้อย แต่ฉันชอบมาก อาจทื่อบ้าง
แต่ก็ยังใช้ได้ ที่มันได้หักเพราะฉันคิดเอามาตัดทำดอกไม้ ..คิดแบบออกไหม
เป็นกลีบดอกไม้แบบการ์ตูน กลีบกลมๆโค้งๆ
แต่ว่า คงเพราะจับมันหมุนมากไป งัดกันเยอะไปหน่อย เลยหักซะ !!
พยายามจะต่อนะ กาวตราช้างก็เจ๊ง เหลือแต่กาวร้อนที่เอามาหยอดโคนแปรงทาวานิชวันก่อน
เลยลองเอามาทา ก็เห็นใครๆบอกว่า มันก็เหมือนกันนั่นแหละ
แต่พอจะพยายามตัด มันก็หักอีก (หมายถึงตัดดอกไม้) เป็นอันว่าล้มเลิก
ใช้ตัดตรงก็พอ .. แล้วค่อยมองหาอันใหม่ไว้สำรอง
ที่คิดจะตัดดอกไม้ ก็จะตกแต่งพวกนี้แหละ...
เป็นกระดาษหน้าเดียวของเจ๊เค้า แกย้ายออกแล้วทิ้งไว้ถุงเบ้อเริ่ม
อันที่จริงไปแย่งคุณนิกมานะนี่ เอามาไว้ให้เด็กๆทำงานฝีมือบ้าง คิดเลขบ้าง
เรียนภาษาอังกฤษบ้าง วาดรูปบ้าง แล้วแต่จะใช้ได้
ก็ถ้าเค้าไปชั่งกิโลได้ไม่กี่ตังค์ เอามาให้ฉันจัดให้เด็กๆใช้ต่อจะดีกว่ามั๊ย?
เพราะยังไง ที่ฉันสอนก็ต้องใช้วัสดุพวกนี้อยู่แล้ว นี่เป็นขยะแต่เราเอามาทำให้ใช้ได้ต่อ
(เล่าให้เจ้าหมีต้นฟัง รายนั้นว่า "เหมือนเบิกค่าวัสดุ" เออน่ะ สงสัยจะงั้นแหละ 555)
ทำแล้วก็ทำให้แม่ด้วย แม่ใช้คิดเลขหรือจดจิปาถะเยอะ
พูดเรื่องตัดดอกไม้ต่ออีกนิด จริงๆสนใจ paper punch นะ
เจอเว็บที่ขายด้วย แต่ไม่ใส่ราคา คงเน้นขายที่ร้านมากกว่ามั๊ง เลยไม่เปิดเผยราคา
ก็ถามขอรายละเอียด ราคาของที่เจาะกระดาษของเค้าทั้งหมด(มันไม่กี่ชิ้นอ่าที่โชว์)
เค้าเลยบอกมาแค่เรตราคาว่าประมาณนี้ถึงเท่านี้
คิดอีกที ผิดที่ฉันเองไม่ถามไปเลย ว่าชิ้นนี้เท่าไหร่ ชิ้นโน้นเท่าไหร่
แต่ช่างเหอะ เป็นคนไม่ชอบวอแวอะไรใครมาก
ไม่ได้บอกว่าบริการไม่ดี แต่ปิดบังราคา(แม้ในออนไลน์)
มันก็ตัดทอนความคิดที่จะตัดสินใจซื้อไปแล้ว
...
ส่วนวันนี้วันอังคาร ไปนอนตอนสาย
เลยยาวไปบ่ายสอง ถ้าเค้าไม่โทรปลุกสงสัยจะยาวกว่านั้น
ลงมา กินข้าวเสร็จ แม่จะชวนไปเยี่ยมพี่อ๋อย แกเข้าโรงพยาบาล จะผ่าตัดพรุ่งนี้
แต่ไม่ได้ไป ให้พ่อไป อยู่บ้าน แล้วก็จัด รื้อ ล้าง ซัก..
เจ้าพวกนี้ด้วย เอาออกมาตั้งไว้ให้ฝุ่นจับซะนาน
จับซักแล้วก็อบซะ เดี๋ยวจะจับใส่กล่องไว้ล่ะ ..
แล้วนึกอยากเล่นก็ค่อยหยิบออกมาจะดีกว่า
...
พูดถึงพี่อ๋อย เกือบได้ไปช่วยแกใส่ปุ๋ยปาล์ม
แต่พี่โอ๋กับตู่ไปช่วยซะก่อนวันเสาร์ ทำเสร็จกันหมดเลย
แต่นั่นล่ะนะ น่าจะเป็นแผนการณ์ที่พระเจ้าจัดไว้
คือเราหวังดี แต่พอวันอาทิตย์ คุณนิกเจ็บมือเพราะถังยาคูลท์ทับ
คิมล้มรถมอเตอร์ไซค์ก็ล้มมาทับเค้าอีก กระดูกนิ้วก้อยเท้าซ้ายแตก
(ยังมาโบสถ์ได้ อยู่จนประชุมเสร็จ แถมขี่มอไซด์กลับหอไปเอง ..สุดๆ)
คนอื่นๆก็งานยุ่ง ดูๆแล้ว ยังไงก็คงไม่พ้นพี่โอ๋กับตู่อยู่ดี
เสร็จวันเสาร์ก็แล้วกันไป แต่พระเจ้าก็ประทานกำลังให้พวกเค้ามากๆนะ
เมื่อยเคล็ดกันไปหมด แต่วันอาทิตย์ก็ยังมาไหว
ก็นั่นล่ะ พี่อ๋อยเองก็ต้องมาผ่าตัดเนี่ย
พ่อกับแม่ไปเยี่ยม เลยรู้ว่าเตียงเต็ม พี่แกต้องมานอนที่ทางเดิน
(ปกติตรงนั้นมีแต่พม่านะ -.-) แต่ถ้าผ่าแล้วก็ต้องพักยาว5วัน
เห็นเค้าว่า พรุ่งนี้พยาบาลจะพยายามหาเตียงข้างในให้ได้
...
แม่กลับมาซะเกือบค่ำ เพราะไปแวะห้างด้วย
ได้ไอติมมาฝากน้อง .. กะเต็มที่ว่าต้องกิน ต้องอยากกิน ต้องกินหมด
ที่ไหนได้ ... ชิมไปง่วงไป กินได้ไม่กี่คำ อยากจะนอน นอน นอน
(ง่วงมาจากไหนนักหนาก็ไม่รู้นะ เหอๆ)
ส่วนฉันนั้นหรือ .. ได้เฉาก๊วยมาฝาก
อากาศก็ร้อนอบอ้าวเหลือเกิน เลยจัดเฉาก๊วยซักถ้วย ..หวานอร่อย
แก้ร้อนได้แหละ แต่ดีที่สุดคือ อาบน้ำก่อน แล้วค่อยกิน อิอิ
