ไม่อยากบ่นว่านอนไม่พอ เพราะหลายครั้งก็ไม่นอนเอง
(ตอนง่วง ต้องบังคับตัวเองไว้ มีหลายเรื่องต้องทำ พอจะนอนมันเลยง่วงไปแล้ว)
ที่แน่ ๆ มันมีความ มึนๆ กับขี้เซาเข้ามาแทรกแซง
นั่งๆเล่นคอมพ์ ไม่ว่าจะพิมพ์งานหรือนั่งดูอะไรก็ตามที
มีสิทธิ์หลับกลางอากาศได้ตลอด เหอๆ
...
วันอังคารออกไปข้างนอกกับแม่ ไปธุระ ๒ แบงค์เลย ก็ใกล้ๆกันแหละ
เสร็จเรื่องแล้วก็ไปร้านเครื่องเขียน ช๊อปของมานิดหน่อย
แต่ความที่ตอนเช้าไม่ได้กินข้าว (ไปนอนสิบครึ่ง ตื่นบ่ายโมง)
แถมต้องแวะหลายที่ เลยหาซื้อของกินกลับมาบ้านด้วย ..
ตั้งแต่แวะร้านยาให้พ่อ เลยซื้อขนมจีนเจ้าอร่อยกลับมาด้วยซะเลย
แต่แหม แบบว่าหิว เลยสั่งไป ๕ ชุด กะแบ่งกันกิน
พอแม่(ที่กลับจากร้านยา) บอกว่า พ่อกับแม่กินแล้ว ลูกกินคนเดียวนะ
โห .... นี่เราสั่งเพราะหิวจริงดิเนี่ย เหอๆๆ แต่ก็ไว้มื้อหน้าได้นะจ๊ะแม่
พอกลับมาถึงบ้าน แกะใส่จานก่อนใคร
แต่ความที่หิวตาเหลือก .. เลยจัดจานแบบ มั่วซั่วที่สุดในรอบปี
แล้วขอบอก ไม่มีรูปสำรองนะ ภาพเดียว พอ !
(ปกติจะเล็งอยู่นั่นล่ะ หลายมุมเหลือเกิน กะว่าเอามาเลือกรูปที่ดีที่สุด)
เออน่ะ รู้สึกจะเล่าข้ามไป แต่ช่างมัน
ไม่ไปลำดับใหม่ล่ะ เล่าต่อเลยล่ะกัน เอิ๊กๆ
ก่อนไป นึกจะมัดผมหางม้า แต่มันก็มัดสูงไม่ได้ (มัดต่ำแล้วไม่เข้ากับหน้า)
เป็นอันว่าถักเปียไป .. ตามที่ใครหลายคนชอบให้ฉันถักกันนัก
ส่วนใหญ่จะบอกว่าดูเด็ก (ขอบคุณค่า จะถักทุกวันเล้ยยย ฮ่าๆ )
ก็โอเคนะ แต่ตลกจัง เวลาจะถักเปีย ยางรัดผมมักจะหายากมากมาย
พอไม่คิดจะทำอะไรกับผมนอกจากรวบแล้วหนีบไว้ มันก็โผล่กันมาจัง
แล้วก็ตอนที่ออกไปรอแม่ก่อนจะออกจากบ้าน
เห็นรถมอไซด์เด็กนักเรียน จอดกันตลอดแนวข้างตึกเลย
น่าจะเป็นสิบๆคันนะ .. โรงเรียนมีที่จอดรถนะ แต่ทำไมชอบจอดข้างนอกก็ไม่รู้
อาจคิดว่า กลางวันไม่น่ามีใครมาขโมย? แต่จอดมักง่ายแบบนี้มันก็ไม่ดีนักหรอก
เพราะมิจฉาชีพบางคนก็ไม่ได้ยกรถไป แต่เอาอะไหล่อะไรบางอย่างไปแทน
อ่อ แล้วเพราะที่ซื้อขนมจีนมาเยอะ มื้อเย็นเค้าเลยเก็บน้ำยาแกงไตปลาไว้ให้อีกชุด
อิ่มขนมจีนทั้งวัน อิอิ ก็อร่อยออกอ่ะเจ้านี้ ให้มาคุ้มเลย ทั้งเส้นและน้ำยา
ชุดละ ๒๐ นี่ไม่ถือว่าแพงหรอกนะ(สำหรับราคาอาหารที่นี่)
...
ความที่ตะลอนทั้งวัน หัวค่ำก็ง่วงเหลือแสน เกินจะบรรยายเลย
แต่นอนไม่ได้ เพราะพ่อป่วย เป็นหวัด ไอตลอด (เลยไม่ได้ไปต่างจังหวัดไง)
พ่อเพิ่งได้พัก เลยไปนอน แม่ก็เหนื่อยเลยหลับเหมือนกัน
ฉันก็อยากนอน แต่นายน้องไม่หลับ เลยต้องบังคับตัวเองให้อยู่เป็นเพื่อนกัน
สารพัดจะทำ ทั้งงานบ้าน และดูแลเค้า
จนมันสุดๆตอนตีสาม เห็นเค้าหลับแล้ว เลย เอองั้นนอนมั่ง
อุตส่าห์ไม่ปิดไฟ(แต่ปิดคอมพ์) แล้วไปนอน
ไม่น่าจะเกินชั่วโมงนะ ท่านตื่น ทีนี้ก็เรียกตล๊อดดด
ถึงฉันจะหมดปัญญาลุกมา แล้วแม่ก็มาอยู่เป็นเพื่อนแทนแล้วก็ตาม
ยังมิวาย เงยหน้ามาเรียก เรียก แล้วก็เรียก .. อ่อ ร้อง(ไห้)เรียก ซะด้วย
แต่ขอโทษ ถึงจะหลับๆตื่นๆ แต่ก็ยอมลุกจริงๆ ๗ หรือ ๘ โมงนี่ล่ะ
พ่อดีใจกว่าใครเลย (พ่อมักอยู่ช่วงเช้ากับน้องสองคน บางทีก็คนเดียวถ้าน้องหลับ)
แหม มีคนตื่นเป็นเพื่อนกันก็ดีกว่าสิเนอะ เลยนั่งเย็บเสื้อให้พ่อ
(ไม่ต้องจินตนการไกล ฉันยังไม่มีปัญญาตัดเสื้อให้พ่อหรอก ซ่อมก็ยังไม่ได้เรื่องเลย)
แค่ทำให้เสื้อแจ๊กเก็ตเค้าใส่ของด้านในได้ คล้ายกระเป๋าลับ แต่ก็เป็นการสอย
ให้กระเป๋าด้านในติดกับสาบเสื้อ จะได้ทำช่องใส่ของเพิ่ม
ตอนแรกพ่อเย็บเอง ด้ายโผล่ไปที่ตัวเสื้อด้วย เห็นแล้วน่าสงสาร
เลยรื้อออกแล้วเย็บให้ใหม่ ก็ทำไปตามประสา แต่พ่อดีใจมาก
เห็นแล้วก็รู้สึกเสียใจนิดนึง ว่าฉันไม่ค่อยได้ทำอะไรให้พ่อเท่าไหร่
มีแต่พ่อที่ทำอะไรให้ฉันมากมาย ..
เพราะงี้ พอดูแลน้องจนเสร็จช่วงสาย ขึ้นไปอาบน้ำ ก็ไม่กล้านอนหลับ
แค่เอนหลังก็อยากจะหลับแทบตาย (แต่สระผมด้วยแหละ ผมไม่แห้ง)
เลยเอนหลังสักพัก แล้วก็ลงมา แล้วอยู่ยาวตั้งแต่ตอนนั้น
ตั้งใจจะทำโต๊ะต่อ ไม่สิ แก้ไขโต๊ะตัวเดิมให้สวยให้เสร็จ
คือ แนพกิ้นที่สั่งเค้ามาส่งแล้วด้วยแหละ ..
มาเป็นลังเลยนะ(ลังเล็ก กล่องน่ะกล่อง)
รอบนี้หมดไปหกร้อย แต่ได้มาเยอะมาก เฉลี่ยรวมค่าโอนด้วยก็ยังไม่ถึงสิบบาทต่อแผ่น
จัดว่าคุ้ม เพราะได้โปรโมชั่นของเค้าด้วย ลายสวยๆก็เยอะ ..
นี่ที่สั่งไปมันขาดหรอกนะ ไม่งั้นจะแปดร้อยกว่าเลยล่ะ
ก็ทาสีไป ปล่อยให้สีแห้ง แว๊บมาช่วยแม่ทำกับข้าว
แม่ทำเส้นโซเมนผัดกับกุยช่าย .. เหมือนผัดหมี่แต่ก็ไม่เหมือน
อร่อยดีหรอก แต่ติดเค็มไปนิด รสกลางกว่านี้จะแจ่มมาก
แล้วตอนหัวค่ำก็ไปช่วยกันกับแม่ทำโต๊ะต่อ .. สนุกดีนะ
จากที่คิดว่าจะทำเอง มาทำด้วยกัน ก็เป็นกิจกรรมที่เพลินดี ได้ช่วยกันดูว่าอะไรยังไม่ดี
ตั้งแต่เลือกลายแล้ว ไอเดียแม่เค้าเลย
พรุ่งนี้คงเสร็จเรียบร้อยล่ะ จริงๆคิดว่าจะแอบไปลงวานิชรอบ ๒ แต่ง่วงหนักเลยตอนนี้
แต่ไม่ลืมนะว่ายังไม่ได้อาบน้ำ ข้าวก็กินมื้อเดียว ปวดท้องจัง ไม่ได้อดลดความอ้วนนะ
แต่มันไม่อยากกินอ่ะ ... อยากแต่ของหวาน (หนักกว่าเยอะ ฮ่าๆๆ)
ปล.มีหลายเรื่องที่อยากเล่าแต่ไม่ได้เล่า เพราะมันง่วง เลยลืมไปแล้ว
