ถ้าจะอ้างจากเรื่องสภาพอากาศก็ไม่น่าจะเกี่ยวกัน
เพราะอาทิตย์ก่อน ฝนตกหนักกว่านี้ พายุก็แรง เนตยังไม่ปลิวขนาดนี้เลย...
สงสัยต้องร้องเรียนแล้ว จ่ายแล้วได้รับไม่เต็มเม็ดเต็มหน่วย ..แย่ !!
...
ตกลงว่า วันอังคารได้เรียนทำเดคูพาจแล้วล่ะ
จริงๆกะเรียนเป็นกลุ่ม แต่คนอื่นติดงาน
ก็เลยเรียนคนเดียว .. ตอนแรกจะทำกระเป๋าสะพายกระจูดที่เค้าทำเกือบสำเร็จแล้ว
แต่ต้องไปทำกระเป๋าผักตบแทน คือ ครูเค้าแนะนำว่าทำง่ายกว่า
ซึ่งก็ง่ายกว่าจริงๆล่ะมั๊ง มันไม่มีหูที่ต้องหาอะไรปิดก่อนจะลงสี
ว่าไปก็ใช้เวลาไม่เยอะนะ ใช้ไดร์เป่าผมาช่วยซะเยอะ
ขั้นแรกก็ลงสีก่อน เป็นอะคลีลิคสีขาว ทาๆ แล้วเป่าแห้ง แล้วก็ทาอีก
ลงสามรอบอัพ เอาให้สีแนบเนียน
แล้วก็ทากาว ครูลืมเอากาวมา ใช้กาวที่มีที่นี่แหละ ผสมน้ำแล้วก็ทา
เอาไปเป่าให้แห้ง แล้วเอาแนพกิ้นตัดมาวางเล็ง จากนั้นก็กดให้แนบสนิท
ด้วยฟองน้ำที่ชุบน้ำและบีบน้ำออกจนไม่มีหยดน้ำแล้ว
กดแล้วยก กดแล้วยก อยู่อย่างนั้น จนเต็มลายที่เราวาง
เอาไปเป่าให้แห้ง แล้วมาลงวานิช ครูสอนให้ลงสามรอบ ลงที่ลายก่อน แล้วค่อยลงทั้งใบ
เป่าแห้งอีกรอบ เป็นอันเสร็จ...
แต่ไม่มีหู ใช้งานไม่ได้ ต้องให้ครูกลับไปตอกหูติดให้
แล้วฉันก็เลยซื้อใบที่มีสายที่เค้าไม่ได้สอนเอาไว้ทดลองทำ
คืนนั้นก็ลองทำเลย .. ครูแบ่งสีกับวานิชไว้ให้ด้วยอ่านะ เลยทำได้ กาวก็ผสมเองไง๊
คืนวันอังคารเลยง่วนกับเดคูพาจทั้งคืน .. คือ กระจูดพื้นผิวจะสีเข้ม
เวลาลงสีขาว จะต้องลงกันหลายรอบ ฉันนับจนเลิกนับเลยล่ะ
ลงทั่วไปรอบนึง เอาไปแขวน ไปทำนั่นนี่ กลับมาทาอีก แขวนอีก ..
ตอนวางลายนี่เครียดเลยนะ .. เพราะแม่นอนหลับไปแล้ว
ลายที่เอาไว้ก็มีแค่ลายเดียว จะเอาลายอื่นไว้อีกก็ไม่ค่อยถูกใจ มันไม่เข้ากันด้วยแหละ
จริงๆอยากได้ลายผีเสื้อ แต่ผีเสื้อประโคมไปลงบนใบแรกที่ครูเอามาแค่ครึ่งแผ่นหมดแล้ว..เซ็ง
ลองอันโน้น อันนี้ ชักจะท้อ จะมาหาแนวชาวบ้านในเนต เนตก็เน่าสะบัด
เป็นอันว่า กลั้นใจทำไปตามที่คิด .. ได้ออกมาประมาณนี้
บอกตรงๆว่า เรียบมาก เป็นแบบที่ตัวเองคิดว่าจะกล้าใช้
แอบคิดว่าถ้ามีผีเสื้อบินสักตัวสองตัวคงดี
(ถ้าทำผีเสื้อผ้าไปแปะทีหลัง อาจจะเวิร์ค เอิ๊กๆ .. ยกเว้นผีเสื้อฉันจะเป็นผีกระหังแทน)
ตอนเช้าแม่ตื่นเลยเอาอวดแม่ซะ .. พ่อเห็นยังปลื้ม
พ่อบอกให้ไปขายที่ถนนวันพฤหัส ก็ประมาณราคากันไป ลองดู หนุกๆ ไม่ได้คิดมาก
เช้าวันพุธเลยไปนอนซะสายโด่ง มัวแต่สนทนาการค้ากะพ่อแม่ ฮ่าๆ
(จากกระเป๋าใบเดียว???)
...
ตอนเที่ยงนาฬิกาปลุกโทรมา
ตื่น คุย แล้วนอนต่อ .....ยาวเลย หกโมงเย็นโน่น
รู้สึกวันๆหมดไปกับการนอนจริงๆ
และจากภาพนี้ ตั้งแต่คืนวันจันทร์ .. ควิลท์จักรเสร็จนะ
แต่ไม่สามารถตกแต่งเสร็จได้ทั้งสอง ได้แค่อันเดียว
คืนนี้ก็เลยมุให้เสร็จ แต่ใช้เวลาเปลืองอ่ะ ก๊อปแพทเทิร์นน้องชูลี่ของร้าน Churi Chuly
ดูส่วนผสมทั้งหมดเท่าที่เห็นแล้วลองคลำต่อเองอีกนิด ..
เริ่มคิดว่า ถ้าตั้งใจจะดูและตั้งใจจะทำ มันก็ไม่น่าจะมีอะไรยากเกินไป
แต่สวยไม่เท่าต้นฉบับ .. งี้แหละ ก๊อปเค้ามา เอิ๊กๆๆ
....
และเช้าวันพฤหัสก็อยู่ยาวไปเกือบสิบโมง .. เฝ้าบ้านให้พ่อ
ฝากพ่อส่งของให้ผึ้ง จริงๆจะส่งตั้งแต่อาทิตย์ก่อนโน้นแล้ว
แต่ไม่ว่างสักที วันนี้วันเกิดเค้าแล้ว ส่งวันเกิดเลยวุ้ย
แต่ก็ได้วาดภาพอิลลัสให้เค้าด้วยนะ .. ตามแนวฉันไง
ถ้าเป็นเพื่อนฉันและไม่รังเกียจที่จะกลายเป็นตัวการ์ตูน เดี๋ยวจัดให้ อิอิ
(ไม่ทุกคนนะ เหนื่อยง่ะ .... ใช้เวลาเยอะอยู่)
เห็นเจ้าตัวชอบ เอาไปใช้เป็นรูปโปรไฟล์ คนวาดก็ดีใจ
เดี๋ยว เบรคนิดนึง ท่านหิวแล้ว
เดี๋ยวมาเล่ากิจกรรมเล็กน้อยช่วงหัวค่ำของวันนี้ต่อ
(พออั้นไม่อัพหลายวัน ..รูปเอย เรื่องเอย มากันตรึม ฮ่าๆๆ)
...
จากที่วันอังคารแม่ทำข้าวมันไก่ น้ำจิ้มเหลือเยอะ
แต่ไก่หมด .. วันนี้พ่อก็เลยต้มหมูมาทำให้กินแทน
กลายเป็นข้าวหน้าหมู อร่อยไปอีกแบบ
อยากบอกว่าแม่จัดให้ ใส่ผักเยอะมาก
ไม่ได้บ่นว่าไม่ค่อยได้เนื้อนะ เนื้อก็ได้ แต่ผักเยอะ ..ชอบอ่ะ
ส่วนตอนหัวค่ำ ...
วันนี้พฤหัสใช่ม๊ะ เค้ามีขายของกันที่ถนนหน้าบ้านไง .... ถนนศิลปะ
ฝนไม่ตกซะด้วย เหมาะแก่การไปนั่งขายซะจริงๆ
ก็ดูแลน้องจนเสร็จเรื่อง ออกไปตอนทุ่มกว่า คนอื่นเค้ามาตั้งร้านแล้ว
ของเราพ่อก็ไปปูเสื่อ เอาถังมีเสื้อ ถุงผ้าอะไรๆไปตั้งแล้ว
คุณนกนั่งเฝ้าอยู่ จริงๆ เจ้านนท์มาตามฉันหรอกถึงรู้ว่าเค้ามาขายกัน
คิมก็มา เอาพวกของเล่นเด็กมาขาย มาเป็นแผงๆ แบบการ์ตูนที่ลอกสติ๊กเกอร์แล้วเทผงสีลงไป
ของฉันก็ประมาณนี้...
ของเด็กๆ แถมเด็กหญิงซะด้วย ฮ่าๆ ขำๆอ่ะ
เอากระเป๋าไปวางเนียนด้วยนิดนึง
ยังไม่มืออาชีพหรอกนะ แต่งานทำมือทุกชิ้นจริงๆจ้ะ .. ไม่ได้นำเข้าจากสำเพ็งแต่อย่างใด
(ไม่ได้มีปัญหากับการซื้อมาขาย แต่เมื่อ ผู้นำโครงการนี้เค้าอยากให้เราเอาสินค้าทำมือ เราก็ร่วมมือ)
คิมกล้า ตะโกนเรียกคนที่ขี่มอไซด์ผ่านไปผ่านมาให้แวะ ..แล้วจะกล้าแวะกันป่ะเนี่ย
ก็ได้ลูกค้านะ เป็นผู้ปกครองเด็กที่โรงเรียนที่เค้าเป็นพี่เลี้ยงอยู่
กับนักศึกษาอีกคน มาซื้อซองมือถือ .. สรุปว่า ของโบสถ์ขายได้
แต่อย่างอื่นไม่ออก .. นั่งสักพักหรอก ฉันเพิ่งปิดถุง ติดราคาเสร็จ ฝนก็ลงมาปรอยๆ
ก็หลังจากเอากล้องมาเก็บภาพพวกนี้แป๊บเดียวเองอ่ะ..
ก็เลยช่วยกันเก็บแล้ววิ่งกลับบ้าน
พอเราลุกเก็บ เห็นเลยว่าร้านอื่นก็เริ่มเก็บแล้ว
และผ่านไปแค่ไม่ถึงสิบนาที พ่อคิดว่าจะให้ขายต่อที่หน้าบ้านเราเอง
ผลคือ .... เค้าหนีฝนกลับกันหมดแล้ววววววว ฮ่าๆๆ
ตลอดช่วงที่ไปนั่ง เจ้านนท์มาช่วยจริงจัง แต่ช่วยมากไป เอาปากกามาเขียนราคาบนซอง
เป็นอันวุ่นวาย ต้องรื้อเปลี่ยนแถบกระดาษปิดซองใหม่ (มันไม่น่าซื้อนะแบบนั้น)
แล้วก็มาดึงเปลี่ยนสีตามารีนเล่น .. เออ ทราบว่าของเค้ายกให้ครู
แต่เล่นเบาๆหน่อย สงสารมารีนมั่งงงงง เหอๆๆ
...
แอบมีข่าวดีเล็กน้อยของมารีน
คือตาสีฟ้าที่โบ๋ไปข้างนึง ได้พบเจอแล้ว อยู่ในกะโหลกของเจ้าหล่อนเอง
เรื่องมันเกิดขึ้นเพราะ ฉันหยิบกรรไกร ปากกา ดินสอ บ่อยๆ แล้วความสมดุลย์ในการยืน
ของมารีนในแก้วปากกามันเสียทรง .. ไปโดนให้ล้มนั่นล่ะ
เลยหยิบออกมาจัดใหม่ ระหว่างนั้นอดไม่ได้ ลองดึงตาเล่นหน่อยดิ๊(เออ เราก็เป็น)
ที่ไหนได้ ตาค้าง แล้วตาสีเขียวก็หลุดไปข้างนึง ..อ้าว
แต่จะหล่นที่ไหน คงอยู่ในหัวแหละ เลยไขน๊อตออกมาดู
ไม่อยากบอกว่า เปิดเว็บดูวิธีคัสตอมบลายธ์เลยนะ ก๊าก
แต่ไม่ได้จำทำอย่างอื่น แค่แคะหัวมาหาลูกกะตา..
และแล้ว หลังจากแบะหัว ก็พบตาสีฟ้าอีกข้าง
เลยจัดใส่ซะ .. แจ่มเลย น่ารักๆ
เช้าแล้ว ไปอาบน้ำดีกว่า เช้านี้ตั้งใจนอนเร็วกว่าที่ผ่านมา
เอ๊ะ ต้องเขียนฝากพ่อโอนตังค์ค่าแนพกิ้นนี่นา
ไปสั่งเค้าน่ะ เห็นขายแผ่นละสิบบาท แต่มีจำนวนจำกัดนะ กับขายแค่สามวัน
เลยสั่งไปนิดหน่อย สองร้อยกว่าๆ .. แหะๆ
(งานดิบยังไม่มี เดาะหากระดาษมาซะล่ะ หุหุ)
