ความจริงน่าจะเป็นที่คอมพ์ฉันเองแหละ
เดือดร้อนเค้าทั่วเลยเนอะ เหอๆ...
จากวันก่อนไปลงโปรแกรมแปลงไฟล์อะไรสักอย่าง
ได้โปรแกรมแถมมาเต็ม
แต่ความที่คุ้นกับบางโปรแกรม เห็นเค้าแจกกันเกร่อ
เลยไม่คิดว่ามีปัญหา .. แต่คงมีล่ะนะ
เพราะหลังจากช่างมาเช็คให้เห็นแล้วว่ามีแต่โอเชี่ยนที่ต่อเนตไม่ได้
พอเค้าไป ฉันก็เคลียร์ทุกอย่างที่คิดว่าเป็นปัญหา..
เนตก็ใช้ได้ปกติ .. เออ ต้องจำจริงๆว่า ต่อไปให้ดูตัวเองก่อน
(เหมือนวันก่อนที่บ่นตัวเอง ที่ปากชอบวิจารณ์ ทั้งที่ไม่ได้รู้อะไรหรอ๊อก
คล้ายพวกอคติง่าย และปากไว .. สุดท้ายแค่ดีแต่พูด ตัวก็ไม่ได้เรื่องอะไร)
...
วันนี้สอนเด็กแบบช้ามาก เด็กมากันหลายคน
ที่แคบไปถนัดตา แถมงานที่ฉันให้ทำ มันซับซ้อนนิดนึง
ถ้าได้พื้นที่เยอะๆ ก็คงไม่อะไรกันมาก
แต่ก็โอเค ทำเสร็จ บางคนเร็ว บางคนช้า
ตามคาด นนท์ปิดท้าย ฮ่าๆๆ
โดนแซวหนัก เค้าจะไปดาวอังคารแล้ว นนท์ยังไม่ออกจากบ้าน
แซวไปงั้น แต่ก็เป็นห่วง ถ้าเป็นคนเฉิ่มไปเรื่อยๆ มันจะไม่เวิร์ค
อ่อ กล่องปารีสของฉันมีคนขอไปล่ะ..
คุณนกอ่ะ ชอบขนาดหนัก ฮ่าๆ ขอน๊าๆๆ
ไม่ให้ไม่ได้แหละ ที่จริงกะทำให้ใหม่ แต่อยากได้ก็จัดไปค่า
ของที่เราทำ ถ้ามีคนชอบแสดงว่ามันมีค่าพอ..
...
ตอนค่ำชวนนนท์ไปถนนคนเดิน
จริงๆกะไปวัตสัน (ติดกัน) แต่ไปยืนรอแม่ค้าน้ำหอมตั้งพัก
แถมขากลับแวะถามร้านเดคูพาจอีก ..อ่อ เค้าขายถูกกว่าที่ฉันตั้งราคาไว้เยอะเลย
แต่พูดได้ไหมว่า สำหรับฉัน ไม่โดนใจนัก .. ก็ความคิดฉันนะ
ไม่ได้อคตินะ อันนี้แค่มุมมอง ทั้งสีและลวดลายด้วยมั๊ง
แต่ของตัวเองก็ยังมือใหม่ แค่คิดจากคนที่พอเห็นผลงานสวยๆมาแล้วบ้าง
แต่เรื่องราคาของเค้า ทำให้ฉันต้องคิดทบทวนใหม่
วันนั้นที่เรียน แม่ก็บอกว่า ฉันจ่ายไปกับการเอนเตอร์เทนตัวเองมากกว่าลงทุนการค้านะ
แต่แม่ก็ให้ อยากเรียนรู้ก็ทำไป ส่วนจะทำเงินได้ไหม มันต้องค้นพบว่าใช่รึเปล่าล่ะเนอะ
ในส่วนหนึ่งก็ชอบ ถือเป็นงานฝีมืออีกสาขานึง
ส่วนราคาที่คิดทบทวนใหม่ คือ ถ้าจะตั้งประมาณฉัน ต้องพัฒนาให้ดีกว่านี้
เพราะเราต้องขายฝีมือแล้ว ไม่ใช่แค่ขายราคาถูก...
อ่อ ได้ของกลับมาอีกล่ะ น้ำหอมไม่ถ่ายรูป พวกซีซี มีแต่กลิ่น
อยากได้กลิ่น ก็มาดมที่นี่ อิอิอิ
ที่อดไม่ได้ คล้ายโรคจิค คือแหวน .. เอามาอีกล่ะ เหอๆ
ร้านแรกได้วงเดียวคือดอกไม้ ดูเรียบๆเก๋ๆ
วงอื่นยังไม่โดน ขากลับเดินเกือบจะเลยไปแล้ว ร้านติดกันนั้นล่ะ
เค้าเพิ่งจะเอาแหวนมาขาย .. เลยไปนั่งเลือก (ร้านใหม่วางต่ำบนลังบนพื้น)
แป๊บเดียวนะ ไม่ถึงสิบนาที ได้มาอีกห้าวง (ร้อยเดียวปลิวไปในสายลม กร๊าก)
ได้จ่ายตังค์ ..บายใจ ฮ่าๆ
แวะมาเธอร์ซื้อของนิดหน่อย เพราะวัตสันเค้าปิดไปแล้ว
ออกจากบ้านก็สองทุ่มแล้วมั๊ง .. ห้างในเมืองปิดเร็ว
...
คืนนี้ฉันคิดอะไรเยอะ นั่งมองของที่ทดลองทำวันก่อน
ทุกอย่างล้วนแล้วแต่ลอกเลียนแบบเค้ามา .. การต่อยอดมันก็ดี
แต่ถ้าลอกทั้งกะบิ ท่าทางอนาคตจะไปลำบาก เพราะคงไม่พ้นต้องลอกเค้าอยู่ร่ำไป
ตอนเช้ามืดได้อ่านข้อความที่ทำให้กระตุ้นคิดถึงความตั้งใจครั้งก่อน
ฉันเบื่อขยะ และอยากจะเปลี่ยนขยะเป็นเงิน แม้เล็กน้อยก็อยากทำ
วันก่อนอาอ้อเอาไอเดียทำขยะให้เป็นของใช้มาให้ ฉันคิดว่าน่าทำมาก
ของหลายอย่างทำได้เลย บางอย่างต้องรอโอกาส เพราะขยะบางชนิดไม่ได้ผลิตกันทุกวัน
ส่วนที่ฉันคิดจะทำ ได้เคยคุยกับแม่ไว้ แต่ไม่ได้ทำ
เพราะมัวแต่เฉิ่ม (อาการเดียวกับที่ฉันเห็นเจ้านนท์เป็น) อะไรๆก็เลยไม่คืบหน้า
คือ ของที่ต้องคิดใหม่ มันเป็นเรื่องแน่ที่ต้องคิดออกแบบให้สวยงาม
คงไม่ต้องใช้เวลามากมายจนเว่อร์เหมือนที่ผ่านมา แต่ต้องใส่ใจจะทำมากกว่านี้
มีสองสามสิ่งที่ฉันอยากทำ .. เช้านี้เลยลงมือไปบ้างแล้ว
ขอให้ทำออกมาสำเร็จ แล้วจะเอามาเล่าให้ฟังนะ
ปล. ฉันคิดว่าพระเจ้าก็ให้ฉันเห็นเงาตัวเองสะท้อนเจ้านนท์
เรามองเค้า ว่ายังขาด ต้องช่วย ต้องเสริม ไม่ใช่ไม่ดี
แต่เราเองก็มีส่วนที่ขาดความต่อเนื่องไปเหมือนกัน
ไม่อยากไม่เวิร์คอ่ะ ... สู้ๆ
b
