แต่นะ ขายวงละสิบ แบ่งกำไรให้นนท์อีกนิด ขำดี นั่งงมอยู่ซะหลายชั่วโมง ได้ร้อยกว่า .. แต่ก็ดีอ่ะ
คืนนี้น้องไม่ค่อยโวย แค่อยู่ใกล้ๆกันไม่ห่างไปไหนก็พอใจ
ตอนแรกทำโบว์ก่อน .. มือไม่นิ่งเลย ทำออกมาไม่ค่อยสวย
มันยังดูไม่ได้ขนาด ..
ฉันว่านะ ต้องฝีกมากกว่านี้อีก ถ้าจะคิดราคางานฝีมือ ผลงานก็ดีต้องดีกว่าสำเพ็ง
ไม่ได้บอกว่าของสำเพ็งไม่ดีหรือยังไง แต่เค้าเป็นฝีมือโรงงาน ทำออกมาเป๊ะๆอ่ะ
เรานี่ ดูเป็นมือทำจังเล้ย.....มือที่ยังไม่มีฝีซะด้วยสิ
ทำเสร็จก็จัดลงตะกร้า ทำป้ายราคาไว้ให้ด้วย
แต่แหม.... รีไซเคิลจังเนอะ ฮ่าๆ ไม้หมูสะเต๊ะ มีรอยไหม้ด้วย ฮ่าๆ
เขียนรายการแล้ว กลัวเค้าจะได้น้อย แต่พอรวมตัวเลขแล้ว ..เอ่อ เปลี่ยนหน่อยนะ
ตอนทำฉันก็ใช้เวลา พอผ่านไปหลายวันมันเลยลืมว่าทำแล้วใช้เวลาอยู่
(งกไปมั๊ยอ่ะ... ถ้าเราทำกับของที่เรียกราคาได้จริงๆ มันคงรู้สึกดีกว่านี้เนอะ)
...
ส่วนหัวใจ ยังไปไม่ถึงไหน อยากตกแต่ง คิดว่าสะกิดโบว์ก็น่ารักแล้วนะ
น่าจะทำคนละสี .. หรือยังไงดีนะ ต้องลองอีกที
แต่ตอนนี้ต้องไปนอนก่อน เมื่อวานไปซะเที่ยง ตื่นซะทุ่ม เจอช่วงไพรม์ไทม์พอดี
คุ้นๆไหมว่า หัวค่ำเป็นอะไรที่ แป๊บๆกด แป๊บๆ กด(ออด)
คนนั้นยืมกุญแจ คนนี้แจ้งออก แจ้งข้าวของเสีย
แบบว่านั่งไม่ทันก้นร้อนก็ต้องลุก ..ของจริงเลย ฮ่าๆ
...
ความที่นอนไม่เป็นเวลาด้วยมั๊ง เลยกินไม่มื้อพิลึกไปเรื่อย
ฟันมันขยันคลอนด้วยแหละ มื้อดึกเลยกินกาแฟกับกล้วย
บอกตรงๆว่า .. หิว แต่พอลงมือจะกินจริงๆก็กินไม่ค่อยลง
ดีๆ ขอให้เป็นอย่างนี้ไปให้ตลอด เพราะเป้าหมายตั้งแต่ปีที่แล้ว
ไปได้แค่ห้าโล .. ก็วนๆอยู่ตรงนี้ ไม่ลงไปจากเลขสามหลักซะที
อะไรที่เค้าบอกว่าทำประจำ ๔๕ วันก็จะเป็นนิสัย
ไม่มีสักอย่างที่ฉันทำครบ ..
อ่อ มี เล่นเกมส์ไง ก๊าก...
พวกตัวช่วยทั้งหลาย ใช้ได้ไม่เกินห้าวัน เต็มที่สักอาทิตย์มั๊ง
เดี๋ยวก็ระบบรวนแล้ว
เออนะ ...... ตัวเรานี่แหละ ที่ขัดขวางตัวเองจากความสำเร็จทุกอย่างที่หวังไว้
ปล. ไม่ได้เอารูปกำแพงมาให้ดูต่อ แบบว่าถ่ายไม่ดี
ภาพเบลอ (ตอนถ่ายง่วง มองไม่เห็นว่าภาพเบลอ)
