อาการแบบนี้น่ารำคาญมากๆเลยนะ
คุ้นๆว่า มันคือฉันเอง .. =.=
ส่วนเรื่องอะไร ไว้ท้ายๆเนอะ (เดี๋ยวรูปมันโผล่เป็นรูปแรก ก๊าก ..)
...
วันนี้ไปสอนเด็กแบบเหนื่อยๆ ได้ไบออสไลฟ์อีไปชาร์ตพลังมาหน่อย
รสแอ๊บเปิ้ลเปรี้ยวๆ ไม่อร่อย แต่ก็มีพลังงานอยู่ได้อีกหลายชั่วโมง
ช่วงสอนเหมือนจับปูใส่กระด้ง พอหลายคนนี่มากความจริ๊ง
อาทิตย์นี้เจ้าบอยมาด้วย ไม่เจอซะนาน พอมาเจอหน้าฉันมีแขวะ
" ครูนี่ตั้งแต่ได้รับดอกไม้งานแต่งงานแต่งหน้าใหญ่เลยนะ"
(แต่งเฉพาะวันอาทิตย์ย่ะ .. พอใจอ่ะ ถึงไม่ได้รับก็แต่ง)
"ครูเตรียมตัวจะแต่งงานปีหน้าแล้วล่ะสิ"
(เออ หาแฟนให้ได้ก่อนนะ)
"แต่ครูอ้วนอย่างนี้ ใครจะเอา"
(หือ..??? เออ นั่นสินะ)
ตอบไปงั้น แต่ในใจคิดว่า ตบเด็กหัวหลุดนี่ผิดป่ะ??
ป๊าด ปากเสียได้เสียดี
เด็กนี่ต้องได้รับการอบรมมารยาทซะบ้าง .. สงสารพ่อแม่นะ อายเค้าแย่
(แต่มันก็พูดถูกล่ะ.......หึหึหึ)
ความที่สอนลิงหลายตัว ให้ทำงานประดิษฐ์ที่ใส่ดินสอ
คือ หาขวดยาคูลท์ที่จะเอาไว้ใส่ด้านในไว้ทำแจกันไม่เจอ
ก็เลยให้ทำๆกันไปก่อน ลืมถ่ายรูปช่วงทำงานกัน
นึกได้ตอนเค้ากำลังจะกินข้าว ...
ให้เอสนำอธิษฐาน ก็ทำได้นะ แต่เพื่อนๆไม่ค่อยรอ
ฉันเหนื่อยเด็กตรงที่ บางคนได้ยินแต่ทำหูทวนลม
คือถ้าไม่เอาไม้ไปนาบ ก็ต้องตวาดเสียงลั่น .. เหนื่อยอ่ะ
โดนไปเยอะเลยวันนี้ ขู่ให้กินข้าวให้หมดจาน(ชอบตักเยอะแล้วเหลือ)
บอกไปว่า "ถ้าเหลือข้าวในจาน จะตีแบบนับเม็ดเลย"
นั่นล่ะ ..... เลยหมดทุกเมล็ด
เสร็จแล้วก็ให้ไปช่วยล้างจาน เน้นล้างของตัวเองก่อน
เค้าก็มีน้ำใจช่วยล้างของผู้ใหญ่บางคนที่ทานเสร็จเร็ว
หมดไปงานนึง .. เห็นกำลังวิ่งซ่าไปทั่ว
เลยเอาน้ำใส่ถังกับแปรงไปให้ขัดพื้น ซึ่งก่อนนี้เค้าไว้จอดจักรยาน
เป็นบริเวณหน้าบันได เป็นส่วนที่เอาไว้ใช้สอนเด็กนี่แหละ
อพยพกันมาหลายที่ ตอนนีตรงนี้ก็โอเคอยู่ มืดก็เอาโคมไฟไปเปิด มีพัดลมไปเป่า
เด็กส่วนใหญ่ชอบนะ งานกับพวกแฟ้บ น้ำยาล้างจานเนี่ย มันลื่นดีไง
แต่ฉันไม่ได้ใช้ผงซักฟอกขัดพื้น ใช้น้ำยาล้างจานผสมเดทตอลกับน้ำ
เป็นสูตรที่เอาไว้ฉีดฆ่าแมลงบางชนิด
ก็แบ่งพื้นที่กัน ใครจะขัดตรงไหน สนุกกันใหญ่ ขนาดตะวันที่โตแล้ว
เข้ากลุ่มสถาบันแล้ว ก็ยังอดไม่ได้ต้องมาขอขัดบ้าง
พอเช็ดถูแล้ว พื้นดูใสขึ้นเยอะเลย .. ว่าแล้วคงต้องหาเวลาไปขัดบันไดบ้าง
...
ตอนเย็น เดิมคิดว่าสามสหายลูกหลานคุณนกจะกองอยู่ที่นี่หมด
ทั้งบอย ตอง นนท์ แต่ฉันเห็นว่าคงไม่ไหวจะดูแล
เพราะเราก็มีภาระ นอนก็ยังไม่ได้นอน ไม่สบายอีก
เลยส่งหลานๆเค้าไปกับรถพี่โอ๋ ฝากไปส่งบ้านญาติคนไหนๆก่อน
ส่วนนนท์ก็ให้รอแม่อยู่นี่ แต่พอเค้ากินข้าวเย็นแล้ว ยืนเล่นอยู่ข้างนอก
ไปยืนดูคุณอ้วนทำงาน แกคงเอ็นดูเลยชวนไปบ้าน ให้ไปเล่นกับเอส
โล่งไปอีกเรื่อง ........ ฮ่าๆ
คือ วันอื่นก็หนักนะสำหรับฉันถ้าเป็นช่วงเช้า แต่บ่ายเย็นนี่พอทนเพราะตื่นแล้ว
แต่วันอาทิตย์นี่แทบไม่อยากยุ่งอะไรกับใครเลยในช่วงเย็น
แม้ว่า ไม่มีแรงแค่ไหน อยากไปเที่ยวห้างบ้างก็เหอะ
แต่ดูแลคนมันเป็นอะไรที่ต้องใช้ .......ใจ ด้วยอ่ะ
...
วันนี้ไม่มีงานฝีมือ ไม่มีรูปวาด
ฉันว่า คงใกล้เสียฟันกรามซี่นี้เต็มที ...
การไม่ใส่ใจดูแลตัวเอง ส่งผลที่น่าเศร้า
ข้ออ้างเดิม ๆ .. อยู่เฝ้าทั้งคืน จะให้ไปโรงพยาบาล ฉันแทบไปหลับ
ถ้าให้ไปหาหมอที่คลีนิคในเครืองโรงพยาบาลเค้ารับแต่วันจันทร์
ก็ตามที่บอกข้างบน .. วันอาทิตย์คือวันโหลตหนัก วันจันทร์คือวันตาย
(สลบยาว ....... นานเท่าที่จะมีโอกาส)
คลีนิคที่เสียเงินไม่ค่อยมีใครแนะให้ไป
แต่นั่นล่ะนะ ฉันชอบคิดมากเรื่องไม่ใช่เรื่อง
แปลกใจตัวเอง ที่ประชดจนยอมให้เสียฟันได้จะสองซี่แล้ว
กับแค่ก็ไปหาหมอ จ่ายเท่าไหร่ก็จ่ายไป ทำไมต้องแคร์
ในเมื่อเราก็ทำงาน ...
ไม่รู้เหมือนกัน เป็นโหมดบ้าๆ ที่ยังเป็นอยู่เสมอ
จะทำอะไรต้องมองหน้าคนในครอบครัว จ่ายได้มั๊ย? มากไปมั๊ย?
เค้าก็ไม่มีใครขัดหรอก ไม่ได้ขัดสนอะไรขนาดนั้น
ถ้ามันสมควรก็จ่ายได้อยู่แล้ว
แล้วตัวองก็ไม่ใช่ไม่มีเงินเดือนเองนะ ...... แต่นั่นแหละ แปลกคน
ปล. ตื่นมาตีสอง(นอนตอนสี่ทุ่มมั๊ง) บวมกว่าเก่าอีก
กำลังคิดว่า จะรักษาไปตามสภาพแบบที่อ่านในกูเกิ้ล
หรือไปหาหมอตอนเย็นๆดี .......
ไม่แน่ว่า ความเพี้ยนในหัวสมองอาจทำให้เป็นแบบแรกอีก.. เหมือนเคย
