เค้าก็เลยต้องไปหาซื้อแบตใหม่
ร้านที่พ่อแวะไปอยู่ห้างดอกบัวโน่นแน่ะ
แต่รอบเช้าที่พ่อไป ร้านยังไม่เปิด ก็ไม่ได้เสียเปล่าซะทีเดียวหรอก
ได้อุปกรณ์ซ่อมห้องน้ำกลับมา แต่ไงก็ต้องกลับไปอีกรอบ ไปซื้อแบต
ซึ่งก็ได้นะ มีประกัน สามเดือน .. ห้าร้อยบาท พ่อบ่นอุบ ว่าของไม่แท้ยังแพง
อ่ะแหม ... ที่ใช้อยู่ในเครื่องก็คงจะของแท้หรอก เหอๆๆ..
(ไม่งั้นทำไมไปเร็วจัง?)
...
ช่วงสายเลยต้องอยู่เฝ้าบ้านให้เค้า เพราะแม่หลับ น้องหลับ
รอไปรษณีย์ด้วย รอขนส่งด้วย น้าเขยฝากรับส่งกลับข้าวของเค้า
แต่โน่น... กว่าจะมากันตั้งบ่ายแน่ะ
ตอนสายออกไปหน้าบ้าน วันนี้ไม่ต้องวิ่งปิดรั้วแฮะ ..
แต่เห็นของแปลกตา คือ เค้ามาวาดรูปที่กำแพงกันแล้ว
โห.. ตื่นเต้น ฮ่าๆๆ แสดงว่า ที่ได้ยินๆ ก็มีแนวโน้มใกล้เข้ามาเต็มที
ยังฝึกฝนไปได้ไม่ถึงไหนเลย..เฮ้อ
เอาเหอะๆ มาดูกำแพงสวยๆกัน
อยากบอกว่า กำแพงรูปนกแต้วแร้วอ่ะ เป็นฝีมืออ.สุเทพ
อาจารย์สอนศิลปะมาหลายรุ่นแล้ว เจ้าบอยก็เป็นลูกศิษย์แก
เคยเอางานมาอวดให้ดูว่า ได้รางวัลหมื่นนึงแน่ะ ..
แล้วก็นะ ตอนสายยังจับนกไม่ได้ พอตอนเย็นนกมาแล้ว
ฉันไปยืนเกาะกำแพงดูแต่ไม่ได้ถ่ายรูป พอเห็นเลยชี้มือเรียกพ่อให้ดูด้วย
คนวาดเค้ายังเดินไปเดินมาแถวนั้น หันมาส่งยิ้มให้ด้วย ฮ่าๆ
ไม่กล้าทัก แต่ชื่นชมงานสวยๆจังค่า
(รูปที่เค้าจับนกจะเอามาแปะพรุ่งนี้ เพราะพ่อไล่ไปนอนแล้ว แต่ฉันเพิ่งจะพิมพ์ได้ ..พายุสงบ)
...
ความที่อยู่ยาว เลยต้องหาไรใส่พุง ..
ก็เนี่ย แก้ขัดไปก่อน พักนี้ต้องทำอะไรไวๆ ถ้าห่างไกลไม่อยู่ให้เห็นหน้า
ยิ่งเร็วยิ่งดี เพราะจะมีคนคุ้มคลั่งได้
ว่าไป .. ยิ่งน้องโต ยิ่งติดหนัก หงั่กๆเลย
คืนนี้จัดชั้น จะหาสมุดจดพาสเวิร์ด(เจ้าต้นมาตามไปออนสไคพ์ แต่จำพาสไม่ได้)
เลยทั้งรื้อทั้งชัด ตอนแรกท่านก็เพลินๆ ..นอนอยู่ข้างมาเขี่ยกล่องโน้นนี้เล่น
แต่สักพักคงเริ่มเกิดอาการเกร็ง เลยโวยลั่น
ทีนี้แหละ ไม่เป็นอันได้ทำอะไรแล้ว ....
อาการแบบนี้ มันมีผลจากอารมณ์ด้วยนะ แม่บอกงั้น
เค้าถึงคอยเตือนฉันว่าอย่าปล่อยให้น้องเครียด ..
ก็ห่วงหรอก แต่บางทีมันก็อยากทำอย่างอื่นเหมือนกัน
แต่ก็เออ..ไม่อยากให้เครียดจนขนตาร่วงอีก .. สงสาร
....
งานฝีมือที่ทำได้ในวันนี้มีแค่ชิ้นเดียว..
ที่จริงคิดจะทำหูกระต่าย แต่ทำได้ครึ่งทาง
ขี้เกียจเย็บชิ้นไว้แปะตรงกลางแล้ว (ท่านตื่นพอดี)
เลยเอาแค่นี้... เสียเซลฟ์เหมือนกัน จากติดคอ ต้องเอาไปติดหัวแทน
ตกลงว่าจะเย็บหัวใจผ้าทำแม็กเนตติดตู้เย็นให้สำหรับเพื่อนๆที่ร่วมเล่นสนุก
แต่ยังไปไม่ถึงไหนเลย...
เย็บเสร็จ กลับแล้ว ยัดไส้ได้อันเดียวเอง
พยายามคิดวิธีเย็บให้มันดูกลมกลืนมากที่สุด
แต่เพราะคิดว่า ยังไงก็เป็นแม็กเนต เลยใช้มุกใบไม้ .. แม่ก็บอกว่า ดูใช้ได้นะ
แต่ยังไม่ได้ตกแต่งอะไร เพราะเป็นผ้าลายด้วย ยังยัดไส้ไม่เสร็จด้วย
ก็คิดว่าจะปักโบว์ ดอกไม้ กระดุม ..อะไรแบบนี้
ถ้ามันดูน่ารัก มีคนชอบ ก็จะเย็บไว้อีก .. ไม่ต้องวาเลนไทน์ก็ใช้ให้เป็นของขวัญได้เนอะ
อ่อ ..แต่ขวดยาคูลท์เยอะจังแล้ว แม่บอกให้ทำตุ๊กตาติดตู้เย็นซะสิ
มีไอเดียแล้ว แต่ยังไม่ได้ทำ ก็นี่ล่ะ... ติดอยู่ที่ผ้า
ที่ฉันเอาไปทำสอนเด็กมันเป็นเสื้อเก่า ที่ทำกิ๊บติดผมก็คือกัน
พอจะเอาไปทำนั่นโน่นนี่ต่อ เลยเกิดสภาวะ .. ข้าวของไม่พอ
แต่ของล้นมันก็ขยันล้นจังง่ะนะ เหอๆ
...
และแล้ว เวลาที่รอคอยก็มาถึง ช่วงแม่ไปห้าง ไปรษณีย์ก็เอาของมาส่ง
ได้หนังสือสองเล่มกับสร้อยสุดเก๋หนึ่งเส้น สร้อยหน้าตาแบบนี้
ไปเห็นขายที่ถนนคนเดิน เค้าขายเส้นละเก้าเก้า หรือเจ็ดเก้านี่แหละ ..ประมาณนั้น
จะแพงกว่ารุ่นเส้นสีดำ ดูเก๋าๆ วินเทจดีอ่ะ
แม่บอก ถูกใจวัยรุ่น .. ก็แน่ล่ะ ถ้าเจอวัยรุ่นที่จะถูกใจด้วยนะ
หนังสือเปิดแล้วอยากทำมากกกก อยากทำเลย ดูไม่ยากดี
เกิดไอเดียตัดผ้ากลมๆ แบบที่เคยทำ แล้วไปใช้เด็กทำ ไว้ขายหาทุนเข้าโบสถ์ ..ก๊าก
(แต่ว่านะ ..คบเด็กสร้างบ้าน หัวฉันจะล้านแล้วก็สร้างเมืองไม่ได้ด้วยอ่ะดิ=.=)
