(ร้านอื่นเค้าอัพกันกระจาย.. ร้านนี้มาทีละหน่อย)
งี้แหละ กลยุทธ์เราแตกต่างกัน ฮ่าๆๆ
ว่าแต่นะ เช้านี้จะอัพซะหน่อย บล๊อกแลจะเน่า.. -.-
และแล้วก็อัพเสร็จเรียบร้อย.. เย้ๆ
มาเล่าเรื่องของเรามั่งเนอะ..
แต่แอบง่วงอ่ะ.. พิมพ์ไปหลับไปล่ะ(ขนาดหลับ)
...
วันจันทร์วันพักเลยไปนอนตั้งแต่เช้า ตื่นบ่ายลงมา
แม่ทำขนมไว้ เค้าเอาแคนตาลูปมาราดน้ำกะทิ
หลังจากกินข้าวแล้วก็เลยตบท้ายมื้ออาหารด้วยถ้วยนี้แหละ..
หวานไม่มาก (คิดเองป่าวหว่า) แต่ก็อร่อยอ่านะ
แม่ว่า มันเป็นผลไม้ล่ะนะ (เหอๆ เหมือนพยายามหาข้อแก้ตัว)
ก็คงไม่ทานแล้วแหละ หวานๆเนี่ย (จะพยายาม)
พยายามกินให้เป็นมื้อเป็นคราวด้วย ไม่กินจุบจิบ ไม่มีมื้ออาหารว่างอะไรๆ
กินให้จบๆภายในหนึ่งชั่วโมง .. ให้ร่างกายได้ย่อยแบบปกติ
....
แล้ววันนี้ก็ตัดสินใจว่าจะเริ่มกลับมาเรียนตัดผ้าใหม่
ตอนแรกแม่ถามว่าจะเย็บด้วยอะไร ฉันว่า เย็บมือ
แต่คงเศษสาน่าดูเนอะ ก็จะไปทำในห้องประชุมแหละ..ไม่ได้ใช้กันทุกวันอ่ะ
ร้านก็เปิดไม่ได้ แต่ไปเรียนตัดเย็บมันไม่ต้องเฝ้าใช่ป่ะ วิ่งเข้าออกก็ได้
ว่าจะเอาจักรออกไปด้วย ใช้เสร็จก็ลากมาไว้มุมนึง เอาผ้าคลุมไว้ ..เริ่ดค่า
แต่วันนี้ของมาก่อน เขียนรายการฝากพ่อซื้อให้
ตอนแรกว่าจะให้ซื้อผ้ามาให้ด้วยเลย แต่ว่านะ ไปเลือกเองดีกว่า
ทำแบบกระดาษก่อน แล้วไปเลือกผ้าทีหลังก็ยังไม่สาย
ต้องเชิญคุณแม่ไปด้วย เลือกเก่งนัก (ผ้าสามหลาร้อยมีให้เลือกไรนักหนา)
หัวค่ำมาสค์หน้า แล้วก็อาบน้ำสระผม ขัดผิวอีก (บ้าสวยงามอีกแน่ะ)
แบบว่า ตั้งใจว่าจะทำอาทิตย์ละครั้ง .. คนเราเนอะ อยากได้อะไรมันก็ต้องให้เวลา
คราวนี้ฉันมีเป้าหมายจะทำให้สำเร็จหลายอย่าง ทั้งเรื่องน้ำหนัก และการฝึกฝนตัวเอง
แล้วก็ไปให้แม่ช่วยวัดตัวให้ .. โอย ลำบากอ่ะ
คนวัดเล่นไม่ยอมลุกจากโซฟา จะให้วัดอะไรก็ต้องย่อขาให้เค้าวัดให้ได้
ยุ่งมากมาย บางอย่างฉันเลยวัดเอง ..
ไม่ได้บ่นว่าแม่อะไรหรอก เข้าใจ เกรงใจด้วย จริงๆบอกตรงๆเลยว่าถ้าให้เลือกคนวัดตัวเป็นคนอื่นได้ก็จะทำ
(แต่พ่อก็ไม่ได้หรอก ไม่สนใจ ทำไม่เป็น ไม่ว่าง)
อยากให้ฉันตัดเสื้อเป็น ตัดให้เค้าใส่ แต่ตอนช่วยวัดล่ะไม่ตั้งใจเลยง่ะ
ช่างเหอะๆ ... ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่ยอมลุกมายืนวัดดีๆหรอก ตอนวัดยาวหน้า ยาวหลังเนี่ย
เพราะขืนยืนพิกลพิการกันแบบนั้น คงจะไม่ได้ขนาดจริงๆ แต่ก็โอเคนะ
ที่วัดเองก็มีเอว กับสะโพกบน พุงยื่น วัดไม่ยากเย็น แต่จะตัดออกมาโอป่าวมิรุ เหอๆ
...
คืนนี้รื้อหาตำราตัดผ้า เลยเจอพวกเศษกระดาษสี เลยเอามาตัดชิ้นเล็กๆไว้สำหรับให้เด็กทำงานฝีมือ
แล้วก็เอาซิปกระเป๋าที่พังแล้วมาลองทำตามเค้าดู... แต่ว่า มันไม่เหมือนนี่สิ
ตอนเริ่มต้นก็งงหนัก เย็บไปเย็บมา เข็มงอแทบจะกลายเป็นบูมเมอแรง
งัดกันอย่างเมามันส์ ด้ายก็พันกันมั่วไปโหม้ด
กว่าจะรู้หลัก เย็บไม่ยากและเร็ว ..ก็โน่น อันที่สอง ด้ายไม่ค่อยโผล่ด้วย
รอบแรกด้ายโผล่ตลอดอ่ะ ไม่ค่อยเข้าใจ
จากที่น่าจะดูดีเอาไปใช้งานได้เลย ..แลแล้ว สีมันน้ำตาลด้วยแหละ
ไม่สวย เหมือนกิ้งกือซะล่ะมากกว่า ..
เป็นอันว่า ขอเอาไปแปลงโฉมดีกว่านะ
ทำเป็นกระถางดินไปซะเลย หรือจะคิดว่าแปลงดอกไม้ หรืออะไรก็เถอะ
ได้ออกมาประมาณนี้...
ขอบอกว่า พอใจระดับหนึ่ง ไม่อะไรยังไงก็ติดเองได้นะเนี่ย
เด็กๆหน่อย แต่ก็ดีกว่าเอากิ้งกือมาแปะหัว ฮ่าๆๆ
