จัดไปแบบอันนั้นนิดอันนี้หน่อยใส่กล่องไป..
รวมให้ได้กล่องละ 100
นับตั้งแต่วันก่อน วันนี้ก็8กล่องแล้ว
เอาเหอะ ไม่ได้ไปตั้งโต๊ะก็ยังขายได้
แถมมาเหมาปากกาแฟนซีไปหมด(อันหลังนี่คนใกล้ตัว)
...
จริงๆอยากไปตั้งโต๊ะขาย แต่ติดโน่นนี่ตลอด
ตั้งได้สักวันหายไปหลายเดือน เหอๆ
จนร้านที่ตั้งอยู่ก็เลิกราไปทำงานเดิม แม่บ้านบ้าง ขายรองเท้าบ้างกันหมด
นี่เจ้าของร้านที่เช่าทิ้งๆไว้ร่วมปีก็จะมาทำร้านรองเท้าจริงจังล่ะ
เพราะที่เก่าโดนยึดคืนไปอย่างสมบูรณ์
มีอะไรๆต้องจัดแจงกันอีกพอควร
เพราะด้านข้างตึกที่เคยเป็นที่โล่ง สมัยน้องสาวเค้าที่ทำร้านเสริมสวยอยู่
เค้าใช้เป็นครัวมั่ง ปล่อยน้ำจากอ่างสระผมลงมามั่ง
ตอนนี้เป็นโรงรถหมดแล้ว ยังขาดแต่ประตูเหล็กที่พ่อว่าจะๆๆไปทำ
ส่วนที่จะเป็นทางเข้าก็คงต้องตกลงเรื่องต่อเติมจัดหน้าร้าน
...
วันนี้ไปนอนบนห้อง ไปซะแปดครึ่งอาบน้ำแล้วก็หลับยาว
ตื่นบ่ายสองโน่น แต่กว่าจะลงมาเกือบสี่โมง นั่งรื้อจัดของเก่าเก็บ
เห็นจดหมายของเพื่อนเก่าที่ไม่ได้ติดต่อกันร่วมสิบปี..
เวลาผ่านไป อะไรๆจะให้เหมือนเดิมนั้นยากจังนะ
หัวค่ำแตงโทรมาบอกว่าได้ของแล้ว ถึงเร็วดีจัง
คุยด้วยสักพัก แม่มาบอกให้ออกไปเก็บอาหารเข้ามาไว้ในบ้าน
ช่วงนี้หุงข้าวเหลือทุกเย็นเลย หุงเยอะแล้วก็เหลือ คนในเลยกินข้าวเก่ากันตลอด
ที่พูดไม่ได้บ่น ฉันชิลๆนะกับเข้าว จะเก่าจะใหม่ก็กินได้
แค่สุก ไม่แข็งมาก เละก็ยังพอได้ แต่ไม่ถึงกับบูดเสียก็โอเคแล้ววว
เพราะออกไป เค้าเปิดไฟต้นคริสต์มาสไว้
เลยกลับเข้ามาเอากล้องออกไปอีกรอบ.. ได้มาประมาณนี้..
ไฟต้นไม้สวยดี ..นั่นก็อุตส่าห์เปิดไว้
สว่างในประตูเหล็ก ฮาๆ ไม่กล้าตั้งไว้ข้างนอกจริงๆ
กลัวตื่นมาเหลือแต่กิ่งก้าน ..ส่วนใบไม่เหลือ
ปล.ว่าจะเอารูปน้องแมวเมื่อวานมาให้ดูความคืบหน้า
แต่ไม่เป็นผล เพราะทำไม่เสร็จอ่า....... แต่เพิ่งเข้าใจจริงๆนะ
ว่าต้องคอตตอน 100เปอร์เซ็นต์ถึงจะทำง่าย
