แว๊บมาบ่นๆนิดๆก่อนไปนอนเล็กน้อยละกัน
...
ลืมเล่าว่า วันอาทิตย์ไปล้มจับกบมารอบนึง
ดีที่เอาหัวเข่ากับข้อมือลง ข้อเท้าเลยไม่เดี้ยงนัก ไม่เป็นไรมาก
เมื่อวานไปลื่นหน้าบ้าน2รอบ รองเท้ามันสึกหมดแล้ว แต่ไม่ยอมขาด
ฉันก็เลยไม่ยอมทิ้งซะที จริงๆก็อยากทิ้งนะ แต่ยังหาคู่ใหม่ไม่ได้
(จะรอจนหัวแตกค่อยเขวี้ยงรองเท้าทิ้ง? หรือตบกระบาลตัวเองแทน?)
แต่ที่มาล้มจังๆอีกรอบตอนหัวค่ำ ใส่รองเท้าเก่าของพ่อ
ก็แนวเดียวกันนั่นล่ะ มันไม่ขาด แต่พื้นสึกหมดแล้ว
ผลคือเจ็บข้อมือไม่น้อย แต่ก็ยังไม่ถือว่าเป็นอะไรมาก
เพราะแรงกระแทกลงที่เข่ากับข้อมือ
ได้ข้อสรุปสำหรับการลื่นและล้มหลายๆครั้งในรอบอาทิตย์ว่า
"ถ้ายังดูเหมือนสภาพดี แต่ทำร้ายเราได้ ก็ทิ้งไปซะเถอะ"
((อยากบอกว่า บางครั้ง ฉันก็คิดเปรียบเทียบกับสถานการณ์อื่นๆเหมือนกัน))
...
ส่วนคืนนี้ จริงๆพิมพ์ไม่ค่อยถนัด นิ้วโป้งซ้ายซ้น
โดนกระแทกอย่างแรงและเร็วมาก
นิ้วเดียวที่เจ็บ แต่เล่นเอายกมือซ้ายไม่ขึ้นเลย
รอจนพักใหญ่ ลองเอายามาทาแล้วนวด
พยายามฝืนงอนิ้วบ้าง ยกของบ้าง มันก็ยังไม่ถนัด
ทำไงดีนะ ถ้าฉันจะตัดผ้า ตัดกระดาษ เย็บผ้า
ถึงไม่ใช่มือตัด มือเย็บ แต่เป็นมือจับ มันก็ไม่ค่อยถนัด
(กลัวอะไร .. เดี๋ยวก็หายแล้ว)
ปล. เจ็บใจตัวเองจัง บางครั้งก็โง่ได้สุดขั้วเหลือเกิน
เกลียดๆๆๆๆ ปากตัวเองนัก -*-
