วันนี้เลยแบ่งเวลานอน2รอบ
ก่อนสิบโมงซักผ้า ตากผ้า เป่าผมจนแห้งแล้วนอน
บ่ายสองตื่นมาเปิดเพลงให้น้อง ดูจัดการเจ้าน้อง
แล้วก็ไปซักผ้า(กับมือ) ตากเสร็จ ไปทำกับข้าว
พ่อมีปลาซาบะย่างอยู่ในตู้เย็น แกะบางส่วนทำแกงไตปลา
ที่เหลือเอาไปเวฟ ทำผัดคะน้าจานเล็กๆให้น้องด้วย
เอาปลาทอดเหม็นหืนไปอุ่นใหม่ในกระทะ มันก็ดีขึ้นนะ
เมื่อวานเหลือเส้นขนมจีนหรอก เลยได้ทำแกงมากินด้วยเนี่ย
กว่าจะเสร็จ สี่โมงกว่ามั๊ง นั่งกินอยู่ แม่กลับมาแล้ว
แม่มาบอกว่า อ.เพ่นเล่าว่า ที่พังงามีตลาดนัดวันจันทร์
แล้วแกเห็นว่าเค้ามีลูกจันทร์สดขายด้วย
แม่ก็เลยว่าอยากไปดู คราวนี้เลยไม่ได้ซื้อมา กะว่าไปจันทร์หน้ารวดเดียว
พอกลับมาบอกฉัน ก็ดีใจสิ จะได้พลอยนั่งรถไปเที่ยวด้วย
แต่ท่าทางคนขับรถให้จะไม่ค่อยโอเคด้วย
คงเหนื่อยแหละ (แต่จริงๆมันก็ไม่ไกลมากนะ ขอเที่ยวมั่งอะไรมั่งไม่ได้เหรอ -*-)
แต่นั่นแหละ นิสัยฉัน พอไม่ได้ดั่งใจเลยเหวี่ยงตั้งแล้วหนีไปนอน
กลับลงมา3ทุ่ม แม่บอกว่า แม่คุยกับพ่อแล้ว พ่อเข้าใจแล้ว
ถ้าไม่มีปัญหาอะไร ต้องได้ไปแน่ๆ
พูดกันตรงๆนะ.. ฉันเหนื่อยกับการมีความหวังในเรื่องไปไหนๆ
แต่เอาเหอะ ยังไงเราก็มีเป้าหมายไว้ก่อน
...
คืนนี้ไม่ค่อยมีสมาธิ มันตะหงิดๆ
แม่บอกตลอดว่า ต้องโทรไปทวง จริงๆมันก็ไม่เยอะอะไร
ฉันอยากให้เค้าสำนึกได้เองบ้าง เพราะมันไม่ใช่หนี้ต่อกันอะไรด้วย
ต่างถือเป็นการค้าขาย คุณได้แล้ว จะจ่ายต้นทุนคืนต่อมันไม่ง่ายซะที
บางที เค้าอาจไม่ได้ตั้งใจช้า คงจะแค่ .. เฉื่อย
เหมือนฉันก็ได้มั๊ง ที่เขียนจดหมายถึงคุณย่าตั้งหลายอาทิตย์แล้ว
เสร็จแล้วนะ แต่จะหาพวงกุญแจส่งไปด้วย
เดิมคิดจะเอาพวกหัวใจ แต่ว่า เอานกฮูกที่เพิ่งทำดีกว่า
(รู้ว่ามันไม่ได้มีประโยชน์อะไรนัก .. แต่ว่า ฉันก็อยากจะให้)
อ่อๆ จะเจ็ดโมงแล้วอ่ะ
มาดูดอกไม้สีม่วงอันใหม่ดีกว่า
ยิ่งทำยิ่งใหญ่โตขึ้นเรื่อย 555
แต่กว่าเหมือนฝันจะได้รับ น่ากลัวว่าจะหมดแฟชั่นเรยาไปซะแล้ว
