เป็นคนที่ใช้จมูกในการพาเงินออกจากกระเป๋าก็บ่อย..
แพ้ของหอม -*- หมายถึง แพ้จนต้องอยากเอากลับมาบ้านนะ
ไม่ใช่แพ้แบบเจอไม่ได้ เจอแล้วต้องหนี
ยังไม่ตัดสินใจอะไรก่อน
เพราะที่มีอยู่ก็ต้องใช้ให้หมดก่อน เดี๋ยวกลายเป็นขนเข้ามาไว้เต็ม
ใช้ไม่ทัน เสีย ........ มิควร ..มิควร..
วันนี้วันอีสเตอร์ .. เคยพูดเรื่องความหมายที่แท้จริงไปแล้วนะคะ
ถ้ายังสงสัย ก็ - คลิก- กลับไปอ่านได้จ้า *-*
วันนี้ก็เลยทำเมนูไข่ไปส่งประกวด แต่เหลือผู้เข้าประกวด2คน
ถ่ายมาแต่ของตัวเองแหละ ทำยำปลากระป๋องราดบนไข่ต้ม
จริงๆตั้งใจจะทำ ซาร์ดีนน้ำแดง(ที่ทำประจำแล้วมันก็อร่อย)
แต่ว่า หัวเตาแก๊สดันเสีย เลยต้องพลิกเมนูกระทันหัน
ใช้หอมซะเยอะ ก็อยากให้หวาน แต่ที่ไหนได้ คงมากไปหน่อย
มันเลยเต็มจาน มองไม่เห็นปลาเลย(มี3ตัวเองนะ -.-)
คิดว่าคงจะพอไปได้ เพราะกินกันเกือบหมด ไข่น่ะตักไปหมด 555
ตอนเย็นไปงาน OTOP จะหาซื้อของฝาก
ก็ได้นะ จ่ายไปซะชุ่มเลย แม่เอาไป2พันก็หมดอ่ะ
ของกินทั้งนั้น ส่วนใหญ่เน้นฝากพ่อ พ่อชอบกินของขบเคี้ยว กรุบกรอบทั้งหลาย
ได้ชาฝากนาฬิกาปลุกด้วย
เจอน้ำมันมะพร้าวอีก ยี่ห้อที่เคยซื้อ ชอบนะ เค้าทำดูมาตรฐาน
ก็เพราะซุ้มนี้แหละ พาเอาอยากซื้อโน่นนี่กลับบ้านวุ่น
แต่ก็เลือกเฉพาะที่จำเป็นก่อน เอามากินเองกับน้องขวดใหญ่ ฝากเค้าขวดเล็ก
สบู่อีกก้อน ส่วนใหญ่เน้นฝากน้อง
ให้คนเป็นภูมิแพ้ก็อยากจะเลือกอะไรที่เป็นธรรมชาติๆ
ไปเจอซุ้มขนมเปี๊ยหลากรสอีก ซื้อกลับมาด้วย
ฝากน้องอีกแหละ คนซื้อกับคนหิ้วก็ขอกินด้วยเล็กๆน้อยๆ พอเป็นกระสัย (จริง?)
คือ มันจะไม่ซื้อก็ไม่ไหว เพราะชิมแล้ว อร่อยอ่า
สรุปว่าเดินกันทั้งงาน หิ้วของพะรุงพะรังมาก ของกินเพ
เดินจนปวดเท้าไปหมด แล้วแวะเกือบทุกซุ้มที่เค้าให้ชิม
ไม่ได้ว่านะ นี่ถ้ากินหนักกว่านี้สักหน่อย อิ่มเลยล่ะค่ะ 555
กลับมาก็ไปอาบน้ำ กะว่าจะนอนแต่ยิงไป คนโดนยิงไม่ทันโทรมา
น้องชายโทรมา คุยกับมีนไปจากครึ่งชั่วโมง ปาไปชั่วโมงกว่า
ง่วงน่ะไม่เท่าไหร่ แต่มันมึนหัว กว่าจะนอนจริงก็ เกือบสามทุ่มมั๊ง
ฝากเค้าปลุกตนสี่ทุ่มยี่สิบ ไม่อยากลุกเลยอ่า ปิดเสียงไว้ด้วย
ได้ยินแล้ว แต่ต้องลุก เพราะไม่งั้นเดี๋ยวพ่อไม่ได้มานอน
แล้วก็ยาวมาถึงตอนนี้แหละ นี่ต้มมาม่าไว้ให้น้องแล้ว
ลงมาป้อนข้าวไปมื้อ ขนมไปอีกมื้อ ....แล้วนะ
แต่ไหนๆไม่ยอมหลับ ก็จัดไปเลย อีกสักมื้อ
ปล. คุยกับมีนเยอะดี หนุนใจให้อธิษฐานสม่ำเสมอ แต่ดันลืมบอกให้อ่านพระคัมภีร์วันละ1ข้อ แบ่งเวลาแค่วันละไม่ถึง10นาที ใช้กับการนมัสการ อธิษฐาน
เข้าเฝ้าพระเจ้า ยิ่งเรารู้จักมาก ความมั่นคงก็จะมีมากขึ้น
รู้จักน้อย .. เราก็สั่นไหวไปตามสถานการณ์และสภาพแวดล้อมได้
