สรุปว่า ซื้อต่อไปอีก คราวนี้หน่วยละ100
ขึ้นมาเท่าตัวเลยแฮะ กว่าจะได้ไถ่ถอนก็โน่น อีก 5ปี
บอกตรงๆว่า ไม่ได้สนใจดอกเบี้ย
แต่ตังค์เริ่มไม่ใช่ของฉัน น้าเค้าให้ ให้ฉันกับน้อง
ก็เหมือนเรารักษาสิทธิไว้ให้เค้าต่อแค่นั้น
ถ้าถูกมั่ง ได้รางวัลมั่ง ก็กำไรล่ะกัน -0-
...
เมื่อคืนเจอมีนในเอ็ม ไปเล่าเรื่องบริจาคน้ำท่วมให้ฟัง
มีนว่า อยากบริจาคสัก พัน แต่คงโอนยากเนอะ
จะให้บอกให้ป๊ามาให้ก่อน คืนนี้ไม่เจออีกอ่ะ
(หรือว่าน้องออน แต่ดันไม่เห็นเนี่ย -..-)
...
ตอนเช้าไปนอนเช้าแหละ ฝากเค้าปลุก11โมง
ตื่นมั๊ย .. ตื่นนะ ตื่นมาคุย 11นาที วางปุ๊บ นอนต่อ 555
ตื่นจริงๆ บ่ายครึ่ง -w- มึนอ่ะ ไม่ไหวจะลุก
อาบน้ำแต่งตัวก็ลงมาข้างล่าง น้องหลับพอดี
ช่วยทำอะไรอยู่ไม่รู้พักนึง ออกไปแบงค์ก็บ่ายสองกว่าแล้วมั๊ง จะบ่ายสามแล้วอ่ะ
((ถ่ายรูปเล่นนิดนึง แต่งหน้าทั้งที ..ขนาดแต่งแล้วนะ-0-))
แล้วก็ตามเคย ไปยืนเสล่อตลอดๆๆ
ถามเค้าไปทั่ว แต่ก็โอเค ทั้งถอน ทั้งฝาก
ตอนแรกกะเอาดอกของรอบนี้ออกหมด จะเอาไปบริจาคน้ำท่วม
(เห็นพ่อว่า จะไปช่วยที่นครฯ )
แต่พนักชวนฝาก ก็ฝาก .. เออ ใจง่ายแฮะ
ได้เศษกลับมา .. 68 บาท
นับแล้ว กะว่าจะไปซื้อหมอนอิง (ไม่ไหวจะซื้อหมอนหนุน หนูไม่ค่อยมีตังค์)
เห็นโลตัสปักป้ายลดไว้ ใบละ29 ได้ตั้ง4ใบแน่ะ
เพิ่มตังค์ไปอีก ได้อีก .. คิดเว่อร์เพ้อไปเรื่อย
สรุป ไม่มีใครพาไป แถมพ่อกับแม่เห็นพ้องว่า .. ให้เป็นเงินเถอะ
...
ตอนเย็นมีลูกค้าเข้ามา จะขอดูห้อง
แม่ให้พ่อพาไปดู เค้าก็พาไปดูห้องเล็กชั้นสี่ ว่างอยู่2 แต่โอเค1
มีห้องใหญ่ด้วย ชั้น3 แต่ต้องเคลียร์ก่อน
พ่อลงมาบอกว่า เค้าจะเอาชั้นสี่แหละ โอเคแล้ว
ก็มาเอาสัญญาไป จะได้ทำ แต่ลืมบิล พอฉันเดินออกไปให้
ไม่ยักกะเห็นลูกค้า .. เอ้า อยู่ไหนอ่ะ เห็นแต่พ่อนั่งอยู่ที่โต๊ะ
โน่น เดินออกไปที่โรงรถ ไปคุยกับอีกคน(มา2คน เสมือนผัวเมียแล้วนะ)
ที่อยู่นอกรั้ว แล้วก็เดินกลับเข้ามา ได้ยินเสียงไล่หลังก่อนฉันจะเข้าบ้านว่า..
"ไหน ผมขอดูสัญญาก่อน" <<< ขอบอกว่า มันไม่ใช่เรื่อง แต่ฉันก็แค่ตะหงิดๆ เอามาเล่าให้แม่ฟัง แม่คิดว่า เค้าห่วงเรื่องความปลอดภัยหรือเปล่า จนพ่อกลับเข้ามานั่นแหละ บอกว่า "เค้าไม่เอา" พ่อเลยว่าเค้าไป เพราะมาขอดูสัญญา พ่อบอกว่า "ถ้าคุณดูคุณต้องเช่านะ" เค้าก็รับปากนะ แต่ดูเสร็จ มีการว่า .. "ที่เดิมดีกว่า" เออ.... เอ๊...... แล้ว .. มาทำไมคะ? อยากจะทำกับข้าว เข้าไปก็เห็นแล้วว่ามันไม่มีสถานที่ ไม่ใช่ว่าตาไม่เห็น ไม่ได้เข้าไปดูในห้อง ไปดูหมดกระทั่งห้องน้ำและระเบียง จะปรุงอาหารกันเป็นเรื่องเป็นราว ก็ไปเช่าบ้านสิ๊!! นั่นล่ะ พ่อเลยย้อนไป อยากทำอาหาร ทำไมคุณไม่เช่าบ้านอ่ะ คุณก็เห็นแล้วว่า นี่อพาตรเมนท์ อึ้งไปสิ แล้วก็ โล๊ะเล๊ะๆๆ กลับไป สำหรับฉันนะ .. มองว่า พิรุธเยอะ ไม่ใช่พวกทำที่พักเหมือนกัน ก็คงเป็นพวกมิจฉาชีพ คือ เคยทำสัญญามาไม่รู้กี่ราย มีแต่รายนี้แหละ เดินสำรวจซะทั่ว เฮ้อ... เบื่อพวกนี้จริงๆ เสียเวลาทำมาหากินหมด เสียหัวด้วยอ่าดิที่สำคัญ แต่นั่นแหละ มันก็เลยทำให้เราต้องเพิ่มความระมัดระวังขึ้นอีก
