วันนี้ได้โอกาสเอารูปบรรดาตุ๊กตา
ที่แวะไปชื่นชมดอกโมก(ซึ่งเพิ่งจะบานครั้งแรกของปีนี้)มาให้ดูกัน
ว่าไปก็แปลก..ตอนใส่ปุ๋ยเร่งดอก ไม่ยักกะออกดอก
พอไม่สนใจอะไรมาก แต่ไปรดน้ำนะ สักพักก็ออก
-.- เหมือนอยากให้ใส่ใจ แต่อย่าคุมแจหรือบังคับ 555
......
......
เมื่อเช้าฉันหลับไปพร้อมกับความคิดที่อยากจะระบายอะไรมากมาย
แต่เมื่อลืมตาตื่นขึ้นมา .. ไม่สิ ก่อนจะหลับ ฉันก็สำนึกได้ว่า
ชีวิตฉันมันไม่ใช่ของฉันอีกต่อไป ดังนั้น การดำเนินชีวิตของคนที่มีเจ้าของชีวิต
จะไม่ใช่การทำอะไรตามใจตัวเอง หรือ เห็นแก่ตัว
พระเจ้าคงไม่ดีใจ ถ้าลูกของพระองค์เป็นคนช่างบ่น และหงุดหงิดไปทุกเรื่อง
และมารคงจะมีความสุข ถ้าคริสเตียนขาดสันติสุขในพระเจ้า
ตอนเย็น โดนแม่เตือน ถึงการใช้เวลา
หลายครั้งที่ฉันคิดว่าตัวเองทำสิ่งที่ดีและมีประโยชน์
มันดูมีสาระและคุณค่า ทว่า ..ฉันกลับไม่ได้ให้เวลากับการเข้าเฝ้าพระเจ้า
ใช้เวลากับเจ้าของสวรรค์ที่ฉันอยากไปอยู่ด้วย
น้อยนิด ..แล้วฉันจะมั่นใจได้ยังไงว่าจะได้ไป?
ยิ่งเมื่อวาน อ่านมานาประจำวัน เรื่องรอยแตกในกำแพง
สะกิดใจฉันทันทีเลย ว่า ถ้าปล่อยให้มีช่องว่างแม้เพียงเล็กน้อย
จุดโหว่เล็ก ๆ ที่เราคิดว่า ขอไว้แค่นิดเดียว เพื่อตัวเอง แค่นิดเดียว
แต่หารู้ไม่ว่า มันเป็นช่องเล็กๆที่มารจะโจมตีจิตวิญญาณของเราได้
การแสดงว่า เราเชื่อ แค่ภายนอกแต่พฤติกรรมชีวิตไม่เปลี่ยนแปลง
ก็คงไม่ต่างกับคนที่มือถือสากปากถือศีล
ฉันต้องกลับใจใหม่ กลับใจใหม่ทุกวัน
............
แปะบราวนี่ๆ กับบาร์บี้
เมื่อวานแม่ตัดชุดให้บาร์บี้ด้วย
ดูก็รู้ใช่ป่ะ ว่าทำจากอะไร อิอิ
ชอบรูปนี้ เพราะเหมือนกำลังจะเด็ดหรือแตะดอกไม้ แตะๆ ไม่ใช่เตะ สะกดให้ถูกเน้อ-.-
เพราะงี้เลยอดไม่ได้ที่ต้องเอาไปลง flickr ฮ่ะๆ
ทั้งชม ทั้งดม และโดนใบไม้ทิ่มตากันเลยทีเดียว 555
บราวน์นี่ได้หมวกใบเล็กไปใส่ น่ารักไปเล้ย *0*
คุณคนนี้ก็ดูดีไม่กี่รูป เป็นสาวที่น่าสงสารเหลือเกิน
ดันมาเจอช่วงกล้องต๊องอีกแล้ว ไม่ยอมมาโครตุ๊กตา
ไปมาโครกิ่งไม้อยู่นั่นล่ะ -*- หรือว่าฉันจะใช้งานไม่เป็นจริงๆ เหอๆ
ขอบคุณไม่ได้ ลืมที่มาของไฟล์กรอบรูป -*-
credit frames = digifree
............
หัวค่ำโทรหาน้องชาย ไม่รับอ่า หรือว่ารับแต่ฉันไม่ได้ยินเสียงนะ
พักนี้ไม่ค่อยได้เมลล์หาซะด้วยสิ
น้องหลับล่ะ โซฟาจะต้องไปช่วยแม่รีดผ้า
เดี๋ยวพรุ่งนี้ไม่มีเสื้อใส่ -0-
