วันนี้มีความตั้งใจว่าจะเย็บเสื้อเกาะอกให้สาวๆ
แต่จะได้ทำไหม ชักไม่แน่ใจ
ก็มีหนุ่มน้อยที่ต้องเอาใจอยู่คนนึงนี่นา *0*
แง่ม ๆ .. โซฟามิอาจพูดได้
...
...
......
เมื่อวานพาคุณนายวนิลามาถ่ายรูป
ชุดนี้คุณนายจริงๆแหละนะ
ยืมเดรสของบาร์บี้มา เสื้อคลุมของเค้าเอง ติดตัวมา
ใส่ที่คาดผมเบี้ยวๆของฉัน แล้วก็หนีบ(หรือถือหว่า)
กระเป๋าสวยเก๋ที่ซื้อมาจากร้านของสาวพลอย
รองเท้าก็บู๊ทสีชมพูแสนหวานที่แม่ทำให้
น่าเสียดายที่ตอนนี้สีมันกระเทาซะแล้ว -..-
สงสัยเพราะแบกขึ้นแบกลงมากไป เหอ..
ไปเดินในสวนก็ห้าโมงเข้าไปล่ะ
เกือบไม่มีแสงให้ถ่ายรูป
พอพ่อเห็นถือตุ๊กตามา ก็หัวเราะเลย
"หามุมถ่ายรูปอีกแล้ว"
ใช่แล้วค่ะ 555
ถ่ายหลายมุม ลองให้ถือกระเป๋าด้วย
แต่ออกแนวเหมือนจะขายมากกว่าถือใช้เองเนาะ
ก่อนจะกลับเข้าบ้าน เห็นพ่อกับแม่ไปยืนใต้ต้นมะม่วง
ดูรังนก รังแตนกันใหญ่ เลยแอบถ่ายไว้รูปนึง อิอิ
แต่ต้องมีวนิลาด้วยนะจ๊ะ ขาดมิได้ๆ
น้องหลับน่ะ ไม่งั้นคงจะได้พาเข้าฉากด้วย
เอ๊ะ..หรือไม่หลับหว่า แต่ไม่ได้ออกมา
-.- ผ่านไปวันเดียว มีการลืม ..โอ๊ย..โอ๊ย
............
เมื่อวานพลอยมาบอกว่า ราคาที่ฉันขอคงจะหาได้ยาก
จะว่าไปก็ไม่รู้จะดีใจหรือเสียใจดีนะ
อยากน่ะมันก็อยากได้หรอก แต่ว่า ถ้าได้จริงๆ
คงเก็บกันตาเหลือก แล้วพอคำนวณแล้ว ถ้าหากได้ไปกทม.ราวๆมีนาคม
มันจะแย่งชิงงบประมาณกันวุ่นเลยไง
นี่ขนาดฉันไม่ค่อยใช้อะไรนะ -..- ไม่ได้ไปช๊อปนานแล้ว
ระยะหลังมีแต่ของใช้จริงๆ ..(เหรอ..เห็นไปซื้อของให้ตุ๊กตาซะเรื่อย ชิ)
-.- รู้สึกสับสนในตัวเองไงพิกล เหอๆ
เอาเป็นว่า ถ้าไม่ได้ก็ดีใจ
ถ้าได้ก็ดีใจและหนักใจ ..
ก็แล้วกัน
