เริ่มไงดี เอาตั้งแต่เช้าเลยดีกว่า
เมื่อเช้ากะจะไปนอนตั้งแต่ตีสี่ แม่แหละบอกให้ไป
แต่ก็ไม่ได้ไปหรอก โน่น หกโมง เกือบปีนที่นอนไม่ไหว
แต่ก็หลับนะ พอเก้าโมงเกือบครึ่งก็ลงมา กะจะนอนแต่ แต่เปล่าหรอก
หาเวลานอนไม่ได้ เหอๆ พ่อกลับมาตอนบ่ายครึ่ง ฉันก็ไม่คิดนอนแล้ว
เพราะอยากจะไปเที่ยวโลตัส(ทำนิสัยเสียมาสองอาทิตย์แล้ว ไม่เข็ดสักที)
แต่ช่วงเวลาที่รอแม่กับดอนน่า ก็ได้ยินพ่อมาบอกว่า มีหมาขึ้นไปบนดาดฟ้า
(-*-) พ่อขึ้นไปไล่ สักพักลงมาบอกว่า "มันลงจากดาดฟ้ามาขี้ที่หน้าห้อง401
แล้ววิ่งกลับขึ้นไปใหม่" .. ขำไม่ออกอ่ะ รู้ตัวเจ้าของด้วย แต่กลับไปแล้ว
เป็นเพื่อนกับห้องเดิมนั่นล่ะ .. พ่อก็ไปบอกให้เพื่อนและน้องสาวเค้าโทรตาม
แต่ไม่ล่ะ ยังไม่มีการตอบสนองแต่อย่างใด ก็นะ ทำให้ฉุนพอควร
(สำหรับฉันคิดว่า การทดลองมาถึงจริงๆ เหมือนที่ประชุมกันเลย)
พอแม่มาถึง ก็บอกแม่ เท่านั้นแหละ แม่ไปโวยให้จัดการ
รู้สึกว่าความรู้สึกจะมีก็ตอนนี้
แล้วก็นั่งรถออกไป ตอนแรกก็งง
เพราะดอนน่าเลี้ยวรถไปอ่าวนาง ไม่ได้ไปทางโลตัส
ก็คิดว่า ไม่เป็นไรมั๊ง เป็นอันเข้าใจได้ในที่สุดว่า
ดอนน่าจะไปหาคนรูจัก เอาซีดีภาพที่
ดอนน่าถ่ายรูปเค้าไปฝากแล้วก็ดูสีบ้านเรือน อาคารต่างๆ
ตลอดเส้นทางไปอ่าวนาง
กำลังเลือกสีที่จะทาที่โบสถ์น่ะ ยังหาข้อสรุปไม่ได้
แต่คงจะออกแนวสีครีมกับ น้ำตาล(หลังคา)
และแล้ว..ผ่านเวลาไป สองชั่วโมงกว่า ก็กลับบ้าน
ไม่ได้ไปโลตัสหรอก เพราะพ่อต้องการคนช่วยขนเตียงออกจากห้อง409
ลูกค้าเค้ามาทำสัญญาแล้ว และไม่ต้องการ2เตียง พ่อทำคนเดียวไม่ได้
เพราะข้างล่างไม่มีคนเฝ้า แต่หารู้ไม่ ฉันไม่ผิดหวังเลยที่ไม่ได้ไปโลตัส
เพราะตอนนั้นอ่ะ แบตมันอ่อนมากแล้ว อยากนอนมาก รู้สึกร่างกายอ่อนล้า
แถมระบบในร่างกายก็ปั่นป่วนสุดๆ อยากจะอ๊วก จะเป็นลม ปวดท้อง
วุ่นซะไม่มี เหอๆๆ
เมื่อครู่นอนไปประมาณชั่วโมงนึงได้มั๊ง งีบอ่ะ ก็นับว่าดีนะ
เพราะไงพรุ่งนี้บ่าย ๆ ดอนน่าจะพาไปโลตัส
เรียกให้ถูก เอาไปทิ้งไว้เดินคนเดียว ส่วนแม่กับดอนน่าจะไปรับผ้าที่บ้านยาย
อืม..ไม่แน่ใจเลยว่า ตอนเย็นแตงจะชวนอีกป่าว หุหุ ขยันเที่ยวซะไม่มี
อ่อ หมาน่ะ เจ้าของมาจัดการแล้ว เก็บล้างขี้มันแล้ว
แถมพ่อบอกว่า ต้องหาเชือกมาล่ามคอนะ ถึงจะพาลงมาได้(-.-)
ps.รูปข้างบน ทำเองง่ะ แต่ให้ผู้รู้วิชามแล้ว
บอกว่าต้องปรับปรุงอีกหลายอย่าง แหะๆ
