มึนหัว เพราะนอนมากไปแน่ๆเลยอ่ะ (-.-)เมื่อเช้าสระผมก่อนนอน
เป่าหัวแห้ง ก็ยังนอนไม่หลับหยิบหนังสือ "วิถีชีวิตแห่งชัยชนะ"มาอ่าน
รู้สึกจะข้ามเรื่อง เอาชนะความขมขื่น ไป (จริงๆควรจะอ่าน)
แต่เปิดไปเจอ เอาชนะปมด้อย เลยอ่านแล้วก็รู้สึกทันทีว่า ... ใช่เลย 555 เรานี่แหละ ชอบทำพฤติกรรมแบบนั้นประจำตอกย้ำมันเข้าไปว่า
ตัวเองห่วย ตัวเองไม่ดี ตัวเองไม่เก่ง
แต่พระคัมภีร์ไม่ได้สอนให้เราทำตรงกันข้ามแบบ.. ไม่ทำอะไร
แต่หยิ่งผยอง หลงตัวเองอันนั้นไม่ใช่
แล้วก็ไม่ใช่การมองแบบฝ่ายโลก แบบ.. " I am OK You are OK "
อันนั้นเป็นการให้กำลังใจแบบของมนุษย์
แต่พระเจ้าให้เราเรียนรู้ว่า เราเป็นสิ่งมีค่าที่พระองค์สร้างขึ้น
สำหรับพระผู้สร้างที่ นับแม้กระทั่งเส้นผมบนศรีษะเราว่ามีกี่เส้น
รายละเอียดทุกอย่างในตัวเรา พระองค์ทรงทราบแล้วเราจะ ไม่พอใจอะไร ..
สำหรับความอ้วน ต่อไปนี้จะไม่ตอกย้ำตัวเองว่า อ้วน ก็รู้แล้วไง ก็ลดซะสิให้มันพอดี พอควร
จะได้ไม่ป่วย ไม่เจ็บกับอะไรที่มันเกิน ๆ แต่ไม่ต้องพูดเพื่อให้คนอื่นบอกว่า
"ไม่เป็นไรหรอกค่า น่ารักดี"(-.-) แล้วก็หลอกตัวเองต่อไป เหอๆๆ
ส่วนเรื่อง ชีวิต งาน หรือสิ่งแวดล้อมที่เราเจอ พระเจ้าอนุญาติให้เกิดในชีวิตเราดังนั้น
เราควรจะเรียนรู้ว่า ชีวิตเราเป็นของพระเจ้า เป็นภาชนะที่พระองค์สร้างมาและต้องเข้าใจว่า
ถ้าชีวิตเราไม่เป็นชีวิตเราอีกต่อไป การทำทุกสิ่ง เราต้องให้เกียรติกับเจ้าของชีวิตเรา
ฉัน..เคยเข้าใจว่า การรักใคร (มนุษย์)สักคน และคิดฝากชีวิตไว้กับเขาเป็นเรื่องโรแมนติก
เป็นความรักแท้ .. มันก็ใช่น่ะนะ แต่ครึ่งเดียวเพราะชีวิตเราไม่ใช่ของเรา จริงอยู่ที่เราเลือกกิน เลือกทำ เลือกจะพูด เลือกจะเชื่อ เลือกจะคิด ได้เพราะพระเจ้าอนุญาติให้เราทำได้ แต่แล้วเรา จะไม่คิดใคร่ครวญถึง ความสำคัญของชีวิตที่มีอยู่อย่างนั้นเหรอแค่ทำให้ตัวเอง หรือเพื่อคนในครอบครัว หรือเพื่อคนทั้งโลก... แต่ ไร้พระเจ้า .. จะหาสันติสุขแท้..ได้จากไหน
ฉันเป็นเหมือนเด็ก และต้องเรียนรู้ ที่จะเติบโต ที่จะให้พระเจ้าใช้ชีวิตฉันเพื่องานของพระองค์ ไม่ใช่เพื่อตัวเอง เพื่อความสุขเพียงชั่วคราว บนโลกนี้
