วันนี้ตัวเล็กอาการดีขึ้นแล้วล่ะ ค่อยยังชั่วขึ้นหน่อยแต่ยังไงฉันก็ยังไม่มีใจจะติดต่อเพื่อนคนไหนก่อน
มีแต่แตงล่ะมั๊ง เพราะเมื่อเช้าโทรหาแตงแป๊บนึง
เรียกว่าปลุกจะเหมาะกว่า เหอๆแต่ก็ยังนับว่า คิดถึงกันล่ะนะ
ส่วนพี่จัน รอไว้พรุ่งนี้ล่ะกัน แม้ว่าบางครั้งจะอยู่บ้านคนเดียวแต่ก็ใช่ว่าจะสะดวกตลอด สำคัญคือ ถ้าเราพะวงเรื่องงาน กับสารพัดเรื่องแล้วจะให้โทรไปคุยถามสารทุกข์สุกดิบ มันก็คงไม่ค่อยจะได้อะไรเท่าไหร่เบื่อที่จะโทรไปแล้วฟัง แล้วก็เออออห่อหมกไปทั้งที่หูไม่ได้ฟังให้ถี่ถ้วน
มึนหัวชะมัด เดี๋ยวจะไปสระผมซักหน่อยแล้วจะปิดคอมพ์พ่อด้วย
เปิดมาครบ24ชั่วโมงแล้วเนี่ย (-.-)
