..Hold my Hand..

พ่อเป็นฮีโร่ของฉัน
เป็นครูสอนขี่จักรยาน
เป็นนาฬิกาปลุกที่เข้มงวดและจริงจัง
เป็นครูสอนพิเศษที่ให้การบ้านเสมอแม้ยามปิดเทอม
เป็นครูสอนคณิตศาสตร์
เป็นทอลค์กิ้งดิค(แม่ก็เหมือนกันนะ)

เป็นตัวอย่างของความอดทนและยึดหลักความถูกต้อง
เป็นรักที่เสียสละได้อย่างไม่มีเงื่อนไข
เป็นพ่อครัวที่ทำอาหารได้อร่อยที่สุดในโลก
เป็นผู้สั่งสอนเตือนสติให้เดินอยู่บนทางที่เหมาะสม
เป็นผู้ชายคนเดียวในโลกนี้
ที่ฉันเชื่อเสมอว่า ไม่มีทางจะหมดความรักและหมดความหวังในตัวฉัน

จากที่ยังตัดสินใจไม่ได้ว่าจะทำภาพอะไรดี
เพราะตรงทั้งวันเกิดเพื่อนด้วย แต่ก็ตัดสินใจทำภาพวันพ่อดีกว่า
เพื่อนน่ะ .. ค่อยเอาไปใช้ตอนปีใหม่ นับๆ แล้วอาจจะไม่ถึงที่ตั้งใจไว้

วันนี้แม่รีบไปซื้อของ เลยฝากฉันเฝ้าบ้าน
ให้รอคนมาส่งน้ำด้วย งานเข้าเลย ไม่กล้าอาบน้ำ กลัวจะไม่ทัน
แต่ว่า ทั้งซักผ้า ล้างจาน ตากผ้า ฯลฯ แล้ว คนส่งน้ำก็ยังไม่มา

ตอนไปตากผ้าแหละ...เห็นดอกไม้ดอกน้อยนี้เข้า
เลยวิ่งกลับเข้ามาในบ้าน พาซาช่าไปชมดอกไม้ซะหน่อย
ดอกเดียวก็นะ นานทีปีหนฉันจะตื่นตอนกลางวัน

จนเกือบสิบเอ็ดโมงแม่ถึงกลับมา ฉันเลยต้องขอลี้ภัยไปอาบน้ำนอน
ว่าจะนอนอ่านหนังสือ แต่จำไม่ได้ เหมือนจะไม่ได้อ่าน
เพราะง่วงจัด  แถมตื่นสี่โมงกว่ามั๊ง นอนไม่เยอะ
นึกอยู่ว่า กลางคืนต้องง่วงแน่เลย ...แล้วก็ง่วงจริง 

เลยต้องหลบจากคอมพ์ ไปกินกาแฟ แล้วก็ทำงานบ้านเลย
ล้างจาน ซักผ้า พับผ้า แล้วกะจะกลับมาวาดรูป
(ตอนนั้นยังไม่ได้วาดรูปข้างบนเลย)

ดันมาเห็นสถานะของเหมือนฝันซะก่อน
น้องเค้าพูดประมาณมาม่าและน้ำซุปอะไรทำนองนี้
ยัยนี่เลยเกิดมโนไปไกลโข ......  อยากกินมั่ง

ไปคุ้ย ๆ บะหมี่กึ่งฯที่เก็บไว้ ได้รสต้มยำหมูมาห่อนึง
เลยเอามาเวฟ  เติมแกงเลียงเข้าไปอีก กลัวจะไร้คุณค่า
แต่พอยกชามพร้อมตะเกียบ(ที่หาซะรอบบ้าน)มาถ่ายรูป
ท่านน้องก็ตื่น ......  อืม

เป็นอันว่า เทคโอเว่อร์ชามนั้นไปเรียบร้อยล่ะ

วันนี้ได้ข้อสรุปตกแต่งหมวกแล้วจ้า
ปักลูกปัดดีกว่านะ   ขนาดยังไม่เสร็จ แม่ยังชมเลยว่าสวย
เค้าอยากให้ทำรอบ ๆ แต่ฉันทำได้แค่ด้านหน้า 
ด้ายหมดน่ะ  เลยหยุดไปทำงานบ้านก่อนไง

ขำดีนะ  สงสัยงานนี้ฉันจะชนะ เพราะจัดเอง ประกวดเอง รับเอง กร๊าก
อาทิตย์นี้ต้องชวนคุณนกซื้อหมวกไปตกแต่งแล้วล่ะ
ไม่งั้นมีแต่ฉันทำคนเดียวล่ะจ๋อยแน่เลยงานนี้

ปล.ใครต่อใครก็บ่นว่าหนาว  .. ลมหนาวก็พัดมาถึงแถวนี้เหมือนกันนะ