..บางที..

มาอัพตอนบ่ายอีกแล้ว เหอๆ...
เอ๋อได้ทุกวันเลยนะฉันนี่

เอางานกระดาษน่ารักๆ ล่ะมั๊งมาอวด
เป็นห่อของขวัญที่จะเอาไว้แลกของขวัญวันคริสต์มาสนี้
ที่นี่จัดปลายเดือนเลย รวบยอดปีใหม่ทีเดียว(สินะ) ฮ่า ๆ
เดิมตั้งใจจะทำดอกรักเร่ แต่ตัดกระดาษผิด ไม่ได้ม้วนอ่ะ
จะพับแบบผ้าก็คงไม่เด้ง งั้นทำงี้แหละ พับตรงกลาง ติดเกสร

วันนี้น้องท้องเสีย ก็เลยไม่ค่อยมีเวลาทำอย่างอื่นมาก
มาซักผ้า อาบน้ำสระผม ก็ตอนสายแล้ว

คือต้องอาบน้ำให้เค้าก่อนด้วย ไม่อยากจะอาบน้ำเอง
ตอนนี้บ่ายโมงแล้ว ผมเริ่มแห้ง เดี๋ยวขึ้นไปหนีบผมอีกหน่อยก็นอนได้

เมื่อวานก็ไปถามเพื่อนเรื่องนึง แต่ในใจมีคำตอบของตัวเองอยู่แล้ว
จะว่าไปก็ไม่มีใครเห็นด้วยหรอก
แต่ฉันคิดว่า มันเป็นผลงานของฉัน .. ก็ฉันงกน่ะนะ
จะเอาลงไว้นับเป็นผลงาน จะได้รู้ว่าทำมากี่สิ่งกี่อย่างกันแล้ว

สิ่งที่ฉันรู้สึกชะงักไป ไม่ใช่การแสดงความไม่เห็นด้วยของเพื่อน
แต่คือ คำพูดสั้น  ๆ ที่เค้าทัก  “เพ้อ”

บางทีเราเองก็ไม่รู้ตัวหรอก ว่าเราเป็นอะไรมากมายแค่ไหน
บางทีเราก็คิดว่า กับบางอย่างเราก็แค่ปั้นอารมณ์ขึ้นมาเพื่องาน
แต่แล้ว คนอื่นจะมองเห็นในมุมที่เราเองไม่เห็น...

สี่ปีใช่ไหม .. สี่เดือนแล้ว  ต้องจบแล้วล่ะ

อยากจะบ่นแบบขำ ๆ ตอนเช้าอยากดื่มนม
แต่ก็อยากกินไวท์มอลต์ด้วย

เลยเอามาครึ่งซองชงแล้วเติมนม (ทั้งซองมันหวานมาก หวานเกินไป)
แล้วก็กินกับขนมปังโฮลวีทของเอสแอนด์พี (นุ่มดี แม่ชอบเลยซื้อมาให้กิน)
ขำอ่ะ ตอนยกมาตั้งบนโต๊ะ มีคนร้องเรียกขอทันทีเลย
แต่พอให้กินจริง ๆ กลับไม่เอาซะงั้น .. เพราะจืดสินะทีคุกกี้เนยล่ะยอมกิน คนอะไร๊  อิอิ