มาแล้วๆ เอาผลงานที่นั่งทำเมื่อคืนมาให้ดูด้วย
แล้วพอมาดูต้นฉบับอีกทีเลยรู้ว่า ทำผิดแหละ -.-
เปลืองผ้าแท้ๆ
ผลของการทำอะไรๆตอนใจร้อน
แต่ผ้าสวยเนอะ ใช้ผ้าบุข้างในด้วย ..ซึ่งรู้สึกว่า ไม่ค่อยมีประโยชน์เท่าไหร่
เพราะมองไม่เห็น แต่ก็หนาหนุ่มดี (พยายามมองหาแง่ดี)
ส่วนของคืนนี้ ทำตามต้นแบบเป๊ะ
ก็ยังไม่โอเคหรอก เพราะขอบไม่เท่ากัน
อยากได้ผ้าทำขอบอีก ไว้ไม่พรุ่งนี้ก็มะรืนจะชวนแม่ไปร้านขายผ้า
นึกๆแล้วก็ขำดีนะ ฉันใช้เวลาเย็บราวๆชั่วโมงครึ่ง
ถ้าเป็นจักรก็คงเร็วกว่านี้ เดี๋ยวก็เข้าเรื่องเก่า
ไม่รู้จะเอาออกมาใช้ได้ยังไง -*-
วันนี้วันอาทิตย์ที่สี่ของเดือน อ.สุจิต มาเทศนา
ฉันได้รับความเข้าใจอะไรหลายอย่าง แต่พอตกเย็น
ก็เจอการทดลองเลย กับเรื่องอารมณ์โกรธง่าย มองคนในแง่ร้าย
คิดแง่ลบ คือ เมื่อปล่อยให้ตัวเองดำเนินชีวิตไปเรื่อยๆ
โดยที่ไม่ได้ให้พระเยซูไปพร้อมกับเราทุกๆก้าว ก็พบว่า เราอ่อนแอ
และไม่สามารถทำทุกอย่างให้ได้ดีได้
บางครั้งยังกลายเป็นเครื่องมือของมารอีก
ขอบคุณพระเจ้าที่ทำให้ฉันรู้สึกตัวเร็วขึ้น
ไม่ได้ปล่อยให้ตัวเองแช่อยู่ในความคิดลบๆนานไป
เข้าเรื่องจักรอีกสักรอบ
วันก่อนพี่เค้ามาถามคุยว่าทำไมฉันไม่จริงจังกับการเย็บอะไรไปเลย
รู้.. ว่าหวังดี ถึงกับเสนอให้กู้ตังค์มาซื้อจักรไฟฟ้าอีกแน่ะ
ไม่ใช่ไม่มีตังค์จะทำ จะซื้อหรอก แต่อันเก่าก็มี
ปัญหามันคงอยู่ที่ความคิดฉันเอง ไม่ได้อยู่ที่สถานที่
ก็ชอบคิดว่า จักรถีบมันต้องใช้พื้นที่ กางออกมาทีไม่มีทางเดินกันแล้ว
แต่นะ ทีพวกห้องเช่าบางทียังเล็กกว่าบ้านเราเยอะ เค้ายังจัดได้เลย
คิดๆดูแล้ว อาจจะเอาเตียงหัดยืนน้องออก ไปไว้ใต้ชั้นใหญ่แทนจักร
แล้วเอาจักรมาวางปริ้นเตอร์ พอจะใช้งานก็ยกปริ้นเตอร์ไว้บนเก้าอี้
เอ.. หรือจะหาชั้นมาวางแทนดี
เสียก็แต่ วางจักรได้ แล้วเวลาใช้งานจะจัดยังไงดีเนี่ย -*-
เอาน่ะ ยังหาข้อสรุปไม่ได้ ฝึกเย็บกับมือไปนี่แหละ
แล้วก็นะ .... เพิ่งนึกออกว่า หลังจากเย็บดอกไม้สไตล์อาอ้อแล้ว
น่าจะทากาวกันรุ่ยไว้ด้านหลังด้วย
