จากวันเสาร์ที่มีความเครียดกับเรื่องอะไรต่ออะไร
แต่ตัดสินใจที่จะไม่พูด และขอบคุณพระเจ้าแทน
วันนี้ก็ได้เห็นพระคุณในหลายๆเรื่อง
เรื่องแรก ใกล้ตัว คือ ผ้าอ้อมของน้อง
น้องเล็กต้องใช้ผ้าอ้อมสำเร็จรูป
พอคิดเป็นรายจ่ายต่อเดือนมันก็หลายร้อย(เกือบพัน)
เมื่อวาน เหลือไม่กี่ผืน ก็เลยขอให้พ่อไปซื้อไว้ให้
เพราะอาทิตย์นี้พ่อจะเข้ากทม. ไม่มีใครออกไปไหนเป็นธุระให้
พ่อก็ไปดูที่ร้าน ยี่ห้อเดิมที่เคยใช้ เบบี้เลิฟ จำนวนมันน้อยลง ราคาแพงขึ้น
พ่อเลยไม่ซื้อมา บอกว่า เดี๋ยวไปหาดูที่ร้านอื่นให้
วันนี้พ่อก็ออกไป เจอที่อีกร้าน คนละยี่ห้อ ของดรายเพิรส
36ชิ้น 202 บาท .. ถูกๆ เป็นทรงกางเกงซะด้วย ใส่สบายเลย
ตอนแรกก็ห่วงว่า เห็นมันระบุน้ำหนัก12กิโล แต่ก้นน้องยัดลงไปได้
(แหม.. สามารถจริงๆ -..-)
เรื่องนี้ฉันขอบคุณพระเจ้าที่ให้เราได้ซื้อของถูกและดี
จ่ายราคาไม่มาก ในเวลาที่รายได้เราก็ไม่มากแต่มีรายจ่ายรออยู่
เรื่องที่สอง เหมือนจะห่างๆ ไกลตัวฉันสักหน่อย
แต่ก็ไม่ใช่ คือว่า ..ที่คริสตจักรจะจัดหน่วยแพทย์เคลื่อนที่ฟรี
มีหมอต่างประเทศที่เข้ามาร่วมในงานครั้งนี้ด้วย
หมอเอายาและอุปกรณ์การแพทย์มา แว่นตาหรืออะไรต่อมิอะไรก็ด้วย
แต่บางส่วนก็จะหาซื้อจากที่นี่ พวกยาลดไข้เป็นขวดใหญ่
เพื่อเอาไว้จัดยาสำหรับคนมารับการรักษา
ส่วนเรื่องของสถานที่เราก็จะจดหมายไปยื่นขอจากหน่วยงานราชการ
ที่ไปทำคราวนี้จัดที่ เขต อ.คลองท่อม
เรื่องของอาหารการกินของคณะแพทย์และผู้มาร่วมช่วยงาน
ก็ใช้จากเงินถวายทรัพย์ .. (อันนี้พูดจากประสบการณ์จัดคราวก่อน)
จัดใกล้ๆเมือง ที่ ต.กระบี่น้อย แต่อบต.ที่นั่นไม่ช่วยอะไรเลย
คือ ไม่ได้อำนวยความสะดวกใดๆทั้งสิ้น ..
คราวนี้ก็เตรียมความคิดกันว่า มันก็คงเหมือนๆกัน
ไม่ได้คาดหวังอะไร แต่อธิษฐานฝากไว้กับพระเจ้า
แล้วตอนเย็นแม่ก็มาเล่าว่า วันนี้ติดต่อประสานงานแล้ว
ที่อบต.เค้าบอกว่า ..บอกมาได้เลยว่าต้องการอะไรบ้าง เค้าจะช่วยทุกอย่าง
ทั้งสถานที่ เค้าจัดงบประมาณเอาไว้แล้วเพื่อชุมชน แต่ยังไม่ได้ตั้งโครงการอะไร
พอเราไปเสนอจัดหน่วยแพทย์เคลื่อนที่ฟรีให้ เค้าก็ตอบรับทันที
ขอบคุณพระเจ้าค่ะ
เรื่องสุดท้ายก่อน (จะตีสี่แล้ว)
คือ เมื่อวาน(วันจันทร์) พยายามอัพบล๊อกหลายต่อหลายรอบ
แต่ไฟดับบ้าง ไฟตกบ้าง จนเกือบสี่โมงมั๊ง ไฟดับยาวเลย
โทรไปไฟฟ้าก็บอกว่า ดับทั้งเมือง สงสัยจะมาจาก กฟผ. ทั้งเมืองจริงๆแหละ
เพราะพ่อออกไปข้างนอก ไปซื้อของร้านไหนก็ไฟดับกันไปหมด
โทรไปบ้านเปิ้ลก็บอกว่าดับเหมือนกัน(อยู่คนละมุมเมืองเลย)
สี่โมงก็แล้ว จะห้าโมงแล้ว
มืดเข้าทุกที เทียนก็เพิ่งออกไปหาซื้อมา
บ้านฉันเวลาปิดไฟแม้กลางวันมันก็มืด
ห่วงว่ามันจะดับยาวเหยียดเหมือนคราวก่อนอีก
แต่ก็ไม่รู้จะทำยังไง แม่ก็ออกไปทำกับข้าว ฉันก็ป้อนข้าวน้องไป
อธิษฐานขอให้ไฟติดด้วย แต่ก็คิดว่า ไม่ว่ายังไง มันก็แค่ปัญหาเล็กน้อย
และแล้ว พอป้อนข้าวน้องเสร็จ ไฟก็ติด..
เนื่องจากอาจต้องมีค่าซ่อมรถที่จะต้องถอนเงินก้อนใหญ่
ปีหน้า ........ ฉันก็อาจยกเลิกแผนที่จะซื้อกล้อง...
ไม่เป็นไร ได้เท่าไหน ใช้เท่านั้น ^-^
