ว่าจะรีวิวSL(Tokyo) แต่ระบบFight เสีย -.-
(สำคัญเลยนะนั่น ก็เลย.... เอาไว้ก่อน)
วันนี้แบ่งเป็นโหมดๆล่ะกันเนอะ
:: นม ::
นมที่ว่า เป็นมรดกจากนายมน
คือ พอนายมนไปเมืองนอกแล้ว นมที่นายมนชอบกินก็เป็นอันไม่มีใครกิน
ป๊าเค้า(น้าเขย)ก็เลยขนลงมายกให้ที่บ้าน(ขวดเดียว พูดอย่างกะยกลัง)
ซึ่งเป็นไปไม่ได้ที่จะให้เจ้านายน้องกิน
เพราะรายนั้นแพ้นมกินแล้วคันหูคันตาอุตลุด
แม่ไม่ชอบกินนม พ่อก็กินได้นะ แต่คงเอาไว้รอผสมกาแฟ(เห็นลืมผสมทุกที)
พ่อเลยบอกให้ฉันกิน(ก็ได้นะ)
จริงๆก็ไม่ค่อยอยากกินเท่าไหร่ เคยกินแล้วท้องอืด มึนๆหัวด้วย
แต่ว่านะ ..วันก่อนกินนมถั่วเหลืองยังมึนเลย ..
สรุปว่าร่างกายคงไม่ต้องการน้ำตาลเพิ่ม แต่นมจืดไม่มีน้ำตาล
งั้นกินนิดนึงก็ได้ (แหม..... จริงๆตัวไม่กินพ่อก็กิ๊น)
ก็ กินด้วยขอบพระคุณพระเจ้า ไม่มีพิษอะไรกับร่างกาย :)
อ่อๆ ตอนแรกขี้เกียจจังแล้วจะหารูปนมจากในเนต
แต่ดูๆไป มันเอนเอียงไปทางหน้าอกซะมากกว่า -*-
ส่วนนมในแก้วก็เป็นรูปของคนอื่นเค้าเนอะ.. ถ่ายเองก็ได้ -..-
::รอบคอบ::
ความจริงวันนี้ฉันทำพลาดเยอะ
ตรวจเพลงในPPแต่ไม่ได้ดูให้ตรงกับที่ปริ้นไป
ทั้งๆที่รู้ แต่ก็ยังละเลย .....ผิดพลาดจนได้
(จำไว้ว่า ต้องตรวจทานให้เรียบร้อยทุกครั้ง)
อีกเรื่องที่รู้สึกว่า ก็พยายามจะรอบคอบ
คือตอนเย็นหลังเลิกโบสถ์ พอแม่เคลียร์งานอะไรๆเสร็จ ก็ชวนไปโวค
วันนี้ฝนตกหนัก ตกทั้งวัน สาดหน้าสาดหลังสาดข้าง(บ้าน)
แต่ก็ยัง ..แถ ออกไป จะไปดูแนวเสื้อผ้าวัยรุ่น(หรือวัยไม่รุ่นก็เหอะ ที่ใต้ถุนโวค)
ก่อนจะไปมาถามพ่อเรื่องน้ำมันรถ แล้วก็คว้าผ้าขนหนูผืนเล็กของน้องไปผืนนึง
กะว่า ถ้าฝนตกเบาะเปียก ก้นเราไม่เปียก เย้ๆๆ ^0^
ว่าแล้วก็จับใส่กระเป๋าใบเขื่องของตัวแล้วก็สะพายไป
ไปจอดรถหน้าโวค แม่บอกรีบไปรีบกลับนะ เดี๋ยวติดฝน (ตอนมาก็ปรอยๆแล้ว)
เดินไปดูแบบที่ห้อยมือถือ (เดี๋ยวจะเล่าในโหมตต่อไป) ดูๆ พยายามทำความเข้าใจ
แล้วก็ไปดูเสื้อผ้าต่อ ที่นี่เค้าเน้นเสื้อตัดกัน
แล้วแต่ละร้านก็มีแบบเสื้อเยอะแยะตะแป๊ะ
เสียแต่ มันเหมาะกับคนเอวบางร่างน้อย รุ่นบอบบาง(กว่าช้างนิดนุง)เนี่ย มันไม่มี
(สำหรับที่ที่ไปดูนะ ที่ร้านเฉพาะก็มี) เสื้อผ้าสวยดี
พวกเสื้อยืดที่คล้ายๆใส่ไปทำงานได้
มีตั้งแต่200กว่าขึ้นไปจนถึงสี่ห้าร้อย แต่ไม่ได้อะไรมาก
รู้แค่ หัวค่ำวันอาทิตย์ที่ฝนตก
เหมือนจะมีแต่ฉันกับแม่เดินดูเสื้อผ้า .. จริงๆนะ -*- (เงียบมากมายอ่ะ)
เลยเดินขึ้นไปชั้นหนึ่ง เข้าร้านบู๊ทส์
ได้โรลออนการ์นิเย่ บอดี้เสปรย์กลิ่นวนิลาหอมหวานมากมาย
แล้วก็ ลีฟออน (กลิ่นธรรมชาติดี ขอลองหน่อย)
อันหลังนี่เกือบไม่เห็น มาหาบอดี้เสปรย์กลิ่นข้าว
ไม่เจอ ดันไปเจอลีฟออนมะพร้าว+อัลมอนต์
(ชอบทั้งคู่ แต่เน้นไปอย่างหลังมากกว่า) สอยเลย
ร้านนี้จ่ายเองไป2ชิ้น อันแรกแม่จ่ายให้ (หุหุ ไปกะแม่ดีตรงนี้แล)
ขึ้นไปชั้น3 จะไปเอาแค๊ตตาล็อคพาวเวอร์บายให้พ่อ
เลยแวะไปซื้อกระปุกมาใส่ลูกปัดอีกนิด
ก็ได้มานิดจริงๆ แม่หยิบชั้นว่าน่ารักดี (ยัยนี่ก็เลยหยิบกลับมาด้วยเลย)
ตรงนี้จ่ายเองหมด
ไปเอาแค๊ตตาล็อคแล้วก็เดินดูหม้อข้าวลดราคา(-..-) เพื่ออะไรก็ไม่รู้
อ่อ แต่ตอนแม่ไปดูของอย่างอื่น ฉันไปดูกล้องแหละ
Samsung ST550 หมื่นกว่า ประมาณไม่เกินเก้าร้อย(ราคาแค่นี้ยังลืม โอ๊ยๆ)
แต่ Samsung ST500 รุ่นที่อาอ้อเล่าว่า เจอห้าพันกว่า ที่นี่แปดพันกว่า
ไปยืนดูเอาเพลิน ยังไม่คิดซื้อ แบบว่า มันลดน้อยไป ..ที่สำคัญ ปีหน้านะปีหน้า
พอลงมาชั้นหนึ่งอีกที แม่ชวนไปซื้อโดนัทมาฝากน้อง
ฉันเลยขอให้ซื้อคุ๊กกี้ให้ฉันด้วย(เกี่ยวไหมนั่น มันจะเอากล่องน่ะ *.*)
แม่ก็เลยซื้อโดรายากิมาฝากน้องอีก
กลับออกมา ถนนงี้เปียกเชียว แสดงว่าเมื่อกี้ก็เพิ่งตก
เดินออกมาก็มีปรอยๆนะ แต่ไม่มาก เหมือนตอนมาแหละ
แต่เบาะเปียกไปหมด แม่ก็ว่า ทำไงทีนี้
เลยบอกไปว่า ไม่ต้องห่วงค่า พกผ้ามาด้วย ไปถึงก็ควักผ้าออกมาเช็ดเบาะ
รถข้างๆหันมามอง (โฮ๊ะๆๆๆ) คือ เค้าก็ต้องก้นเปียกกันไปไง -.-
เป็นอันว่า ถนนคนเดินก็เงียบ ในห้างก็ไม่มากไม่มาย (แต่ยังมีแหละ)
ไม่รู้สิ...... ฉันชอบเวลาเงียบๆ ห้างที่ไม่คึกคัก ทำให้ฉันเลือกของได้เพลินดี
ถ้าไปที่ที่คึกคักมาก มันก็ตื่นตาตื่นใจไปกะเค้าด้วย
จะดูอะไรก็ไม่ได้รายละเอียด มันละลานตาไปหมด
สุดท้ายแล้ว วันนี้ยาวนิดนึง(ไม่นิดล่ะป้า)
::ที่ห้อยมือถือ::
อาสาทำที่ห้อยมือถือให้คุณอาไปเมื่อเดือนก่อน
ขาดวัสดุก็บอกไป คุณอาส่งมาให้ พอทำตัวหัวใจเสร็จ
ก็กะจะใส่แล้วส่งให้เลย แต่คิดว่า ถามก่อน เผื่ออาอ้ออยากได้อีกเยอะๆ
(จะให้เอาไปขายรึ???) คำตอบที่ได้ เป็นรีเควสให้ทำที่ห้อยแบบ
ไม่มีระเบียบอะไร ให้เป็นเส้นๆ ยาวๆสั้นๆ มีลูกปัดกลมๆรีๆ
มีสตอรเบอรี่สีชมพู มีหัวใจสีแดงอันเล็ก(เล็กกว่าอีกอัน)
จริงๆอ่านตอนแรกก็ไม่ยาก แต่ฉันดันบื้อ ..บื้อจริงๆนะ
งงนานมาก ดูในรูปที่อาอ้อแปะมาด้วยก็ยังงง
ไปนั่งค้นแบบในเนต มีใครทำบ้าง จะทำตาม T^T
ก็มองแล้วคิดว่า ส่วนใหญ่เค้าใช้เชือกทำ ถึงมียาวๆสั้นๆ
แต่เชือกก็ไม่เอามาผูกกับลูกปัดที่ถักหรอก อันนั้นมันแนวมัดกับหินสี
วันนี้ก็เลยต้องไปเดินหาไอเดียที่โวคอีกรอบ
ยืนๆดูเค้าแล้วก็ลองกลับเอามาทำ ได้หน้าตาแนวๆนี้
ลืมยกให้ดูว่า เวลาห้อยปกติมันก็ลงมาเป็นพวงดีนะ รกๆด้วย
เสียแต่ จะใช่ตามที่อาอ้อระบุมาหรือเปล่าก็ไม่รู้
เดี๋ยวต้องเมลล์ส่งงานไปให้ดูก่อน
ทีแรกก็คิดว่า ถ้าทำไม่ได้ เดี๋ยวให้อาเค้าไปทำต่อล่ะกัน
แต่คิดอีกที มักง่ายไปล่ะนะ คิดสิว่า ถ้าเป็นลูกค้าสั่ง จะทำยังไง
ลองทำดูสิ กับวัสดุที่มีอยู่ในมือ ไหนๆก็มีโซ่ต่อสร้อยอยู่แล้ว
ไม่ค่อยได้ใช้ด้วย ให้พ่อซื้อมาตั้งหลายปีแล้วอ่ะ
มันเป็นสีใกล้เคียงกันด้วยไง ที่มีอีกเส้นก็เป็นสีเหลืองๆทองๆ
ออกแนวไม่เข้ากัน ขัดกันพิกล (กับฐานหลัก)
ก็ขอความกรุณาช่วยวิจารณ์ด้วยนะคะว่า มันเป็นยังไงบ้าง
(ว่าแล้วไปถ่ายแบบห้อยด้วยดีกว่าจะได้เห็นชัดๆ)
ปล. อะไรๆก็หลินปิงเข้าฉาก .. ก็เนาะ แพนด้าน้อยสุดรักของฉันเลยนี่นา
เป็นของขวัญจากมีนที่ฉันชอบที่ซู้ดดดดดดดดดดดด
