ผ่านแล้ววันแรก
อย่าเพิ่งพูดเรื่องน้ำหนักเล้ยวันนี้ 555
แต่คาดว่า คงต้องเป็นแบบนี้ไปอีกพักใหญ่ๆ
ช่วงนี้รู้สึกว่า เจอปัญหาอะไรต่ออะไรเยอะ
แต่พระเจ้าสอนให้ฉันเรียนรู้ที่จะไม่พูดแง่ลบ
คือ ถ้าพูดแล้วมันไม่ได้เปลี่ยนแปลงอะไรให้ดีขึ้น
ให้อธิษฐานฝากไว้กับพระเจ้า สิ่งที่เราควรทำเราก็ต้องทำ
ที่เหลือคือใช้ความเชื่อ ทุกสิ่งอยู่ที่พระเจ้า
แล้วฉันก็เข้าใจขึ้นมาอีกนิดว่า ทำไมถึงรู้สึกไม่มั่นใจไม่มั่นคงทางอารมณ์
แค่เจออะไรเล็กๆน้อยๆกระทบ ก็ทำให้เอนเอียงไปในแง่ลบมากมาย
ไม่โกรธ ก็เสียใจ เกิดความทุกข์ใจ นั่นเพราะฉันยึดคนอื่นเป็นความมั่นคง
ยังไม่ได้ยึดพระเจ้าไว้อย่างเต็มที่ หลงลืมว่าพระเยซูรักฉันมากแค่ไหน
พระเจ้าเลือกฉัน คนที่โลกว่าอ่อนแอและโง่เขลา .. พระเจ้าเห็นคุณค่าคนเล็กน้อย
ว่าเป็นคนสำคัญของพระองค์ โดยที่เราไม่ต้องเป็นคนเก่ง คนรวย คนสวย
แต่คุณค่าของเราทุกคนก็อยู่ที่ความเป็นคนของเรา เป็นพระฉายของพระเจ้า
อืม.. เหมือนคนเดินก้าวหน้าถอยหลังอยู่เรื่อย
นี่ล่ะมั๊ง เป็นสาเหตุที่เราควรเลือกจะรับอะไรเข้าไว้ในหัวบ้าง
รับของไร้สาระไว้ในหัวมาก จะลืมแก่นแท้ความจริง
สถานการณ์จะกดดันยังไงก็นะ ไว้ใจพระเจ้า
ชื่นชมยินดีๆ *0*
รู้สึกว่า เป็นคนสุดท้ายในบ้านที่ยังเป็นหวัดอยู่
ถ้าของกินน่ะ คนสุดท้ายแฟนหล่อ
แต่เป็นหวัดหายคนสุดท้ายเนี่ย จะได้อะไรดี 555
