ง่วง ง่วง ง่วง
อ๊ายยย.. ทำไมง่วงเยี่ยงนี้
ฝนตกช่วงสาย ตอนนี้ไม่ตกแล้ว
ไม่อยากอ้างสภาพอากาศ
น่าจะเพราะความไม่กระตือรือร้นของเราเอง
-..-
เมื่อเช้าจัดชั้นให้เป็นห้องของลาเวนเดอร์เสร็จจนได้
แต่เสร็จแบบ.. เอ่อ.. งั้นๆแหละ
ไม่มีที่นอน นอนแบบเกาหลีก็ได้
นอนบนพื้นเลยไง 555
แล้วก็ได้ภาพเซตเล็กๆดังนี้..แล
ไม่มีเรื่องราวอะไร แค่อยากจะถ่ายรูปเก็บไว้ -..-
รักลาเวนเดอร์ตลอด แต่การไปมองหาเพิ่ม
บางทีก็รู้สึกว่า .. เราจะดีแต่อยากได้ ..อยากได้ ร่ำไปป่ะ
ของที่มีอยู่ เล่นเต็มที่แล้วเหรอ ยังมีอะไรที่เราเรียนรู้ที่จะทำ
จากการที่มีเค้าอยู่อีกเยอะแยะนะ..
[ใช้แสงดวงอาทิตย์ที่ส่องมาทางช่องหน้าต่าง แต่ดันไปยืนบังแสงเอง -.- เฮ่อ..เซ็ง]
ตัดเย็บ ,ลูกปัด, มันยังแยกแตกออกไปได้อีกมาก
เดี๋ยวจะกลายเป็นหลงประเด็น
(อยากจะมีเพราะอยากจะทำเสื้อผ้าให้เค้าใส่)
จะกลายเป็น หาเหตุผลจอมปลอมเพิ่มเติมในสิ่งที่
มันยังไม่จำเป็น ..
ลงมาตอนบ่าย แม่บอกว่าจองห้องพักไว้แล้ว ห้องละ600
ถูกกว่านี้คนอื่นจองหมด(จริงๆมันก็ไม่แพงหรอก เหอๆ)
ตอนนี้ก็ต้องเตรียมของที่จะเอาไป กับระบบอะไรๆที่นี่ไว้
แม่ว่าพรุ่งนี้จะให้พ่อไปจัดการเรื่องเซ็นเซอร์ปั๊มน้ำ
ต้องจัดการจ่ายหนี้ไว้ให้เรียบร้อย
แต่ก็นั่นล่ะ ไปหรือไม่ ไม่สำคัญแล้ว
พอคิดว่าจะไปต้องมีอะไรบ้าง เตรียมอะไรบ้าง
มันเหมือนดำเนินชีวิตแบบสัญจรเท่านั้นอ่ะ
เพราะยังไงอะไรก็ต้องคล้ายเดิม
สรุปว่า ไป เหนื่อย เสียเงิน แต่ได้พิสูจน์ว่า เราไปได้
คือให้รางวัล(จริงดิ?)กับตัวเองได้ ไปพักผ่อนได้
หลังจากไม่ได้ไปไหนไกลๆทั้งครอบครัวมาหลายปี
งานมันไม่ได้เป็นตัวกักขังเราไว้
แต่ถ้า ไม่ไป ประหยัด ไม่เสียเงิน แต่ก็เหมือนเดิม
ทุกวันกับเสียงกดออด ซ้ำๆ เรียกโน่น ตามนี่ จะเอาโน่น จะเอานี่
ถามโน่น ถามนี่ หลับๆตื่นๆ กับงานบริการที่ทำมาหลายปี
และอาจจะต้องทำต่อไปอีกหลายปี..โดยไม่มีวันหยุดพัก(ยาวๆ)
ไม่ว่าเลือกจะทำอะไร มันมีผลลัพธ์ทั้งนั้นล่ะ
พี่เค้าส่งตะกร้ามาให้แล้ว
ยังไม่มีที่อยู่เค้า แต่ไม่เป็นไร งั้นฉันไปทำกระเป๋าลูกปัดก่อนนะ
*-* ว่าจะส่งไปให้ลูกๆเค้าบ้าง แบ่งกันๆ อิอิ
