ว่าด้วยคำพูดที่ฉันชอบ...
เป็นคนแปลกๆ เวลาฟังคนพูดลงท้ายด้วย
"ครับผม" จะรู้สึกดี ..ดี๊ ..ดี (เว่อร์จริงๆ)
แต่ถ้าลงท้ายด้วย "ฮะ" ..จะรู้สึกแปลกๆ
ชอบผู้ชายที่พูด "คะ" ไม่ใช่กระเทยหรือประเทืองนะ
อันนั้นนอกเรื่องล่ะ 555
เหมือนเวลาเค้าพูดกับเด็กผู้หญิง แล้วสอนให้เธอพูดเพราะๆ
ด้วยการพูดเพราะๆ และใช้คำลงท้ายแบบนั้น ..น่ารักดี
ว่าด้วยคำพูดที่ฉันไม่ปลื้มนัก...(แต่เจอบ่อย)
เวลาสนทนากับใครแล้วเค้าพูดตอบรับว่า
"เหรอ, เหรอคะ, เหรอครับ ,เหรอออ ,หรอออ. หลอออ"
มันเหมือนกับ เป็นอะไรที่เราต้องไปตอบรับอีกทีว่า
ใช่, ค่ะ หรืออะไรทำนองนั้น
ไม่แปลกหรอกนะที่เจอแบบนี้บ่อยๆ เพียงแต่บางทีก็ขุ่นใจได้
ไร้สาระนะ กำลังปลงว่า คนแต่ละคนคิดไม่เหมือนกัน
เค้าจะเหรอหรา อะไรก็ตามใจเค้าเถอะ
แต่ถ้ามันคุยแล้วเราจะหงุดหงิดได้ .. ยุติไว้จะดีกว่า
วันนี้ไปสร้างแกลอรี่ไว้อีกล่ะ 555
ทำบล๊อกนี่ล่ะ >> Fuji-Emi Designs <<
ทำอย่างก๊ะออกแบบเองทั้งหมด คิดค้นเองไรงั้น 555
แต่เปล่าเลย ก็แค่บล๊อกเก็บผลงานเสื้อผ้าที่เคยทำให้ตุ๊กตา
บางชุด บางรูปที่เคยถ่ายไว้ มันหายไปแล้ว ..
แต่ไม่เป็นไร ชุดยังอยู่ รอฝนซาลาฟ้าไปจริงๆ ฉันจะถ่ายรูปมาเก็บไว้ใหม่
อย่างน้อยก็มีผลงานให้ตัวเองเห็นอีกทางว่า
ถ้าตั้งใจจะทำ มันก็ทำได้..นะจ๊ะ
อย่างที่บอกไป ช่วงนี้ยังมีพายุเข้าอยู่เนืองๆ
เมื่อวานฝนลง วันนี้ลงไหมนะ.. คงจะมีบ้างแบบปรอยๆล่ะมั๊ง
พ่อลงมาตอนตีสามกว่า บอกไล่ให้ฉันไปนอน
เชื่อฟังทันที..ไม่มีเงื่อนไข
ขึ้นไปอาบน้ำ แต่..นอนไม่หลับ
ได้ฤกษ์อ่านนิยายไปอีกตอน -..-
พี่อั๋นรู้เข้าคงจะดีใจ ว่ายัยน้องคนนี้มันรับปากอะไรแล้วก็ทำได้จริง
อ่านไปเป็นเรื่องที่สามแล้ว นางเอกคนนี้น่ารักดี เรียบร้อย แบบคนไม่แต่งตัว
ชอบอ่ะ -0- เพราะรู้สึกว่า บ่อยครั้งที่ตัวเองก็เป็นแบบนั้นล่ะ
แต่พระเอกเป็นรุ่นน้อง ..เฮ้อ..ไม่ถูกเสปค -.-
ตื่นอีกทีเที่ยง ทั้งที่ตั้งปลุกไว้10.45
ความสามารถในการนอนหลับ ท่ามกลางเสียงปลุกเสียงตีกลอง
ดังเป็นเสียงสนูซได้อย่างต่อเนื่อง ...
ความจริงก็คือแอบลืมตามขึ้นมาดูเวลาตั้งแต่ตีกลองรอบแรกแล้ว
แต่เห็นว่ายังนอนได้อีกหน่อย..อีกหน่อยน่า..หน่อยน่า
ผลลัพธ์ พ่อสั่งให้ลงมาเที่ยง
แต่ฉันตื่นเที่ยงตรง ..
ถ้าเป็นเรื่องจริงจัง มิอันเจ๊งบ๊งเหรอ -.-
ผ่านไปเกือบ40นาทีได้มั๊ง
ฉันก็ลงมาข้างล่าง บนโต๊ะกับข้าวมีข้าวที่อุ่นแล้วอยู่1ถ้วย
กินไงดี..กินกับอะไรดี
ไปถามพ่อว่ามีอะไรกินไหม -.- (อย่างนี้ล่ะ พวกต้องให้พ่อเป็นพ่อครัว)
พ่อบอกว่า จะผัดผักบุ้งใส่ไก่ กำลังหมักไก่อยู่
วี่แววว่า จะอดกินของเผ็ดอีกแล้วสิ
ว่าแล้ว ก็จัดแจงไปเปิดปลากระป๋อง เทใส่ถ้วยไว้
เดินไปในสวนที่สุดจะรก (รอฝนแล้งจริงๆถึงควรตัด) ได้พริกมา4ดอก
แต่ได้ใบสะระแหน่มาอีกเป็นกำ .. -0- รอดแล้ว เย้ๆ
หลังจากนั้น ฉันก็ได้มื้อแรกของวันเป็นยำปลากระป๋องฝีมือตัวเอง
กับผัดผักบุ้งใส่ไก่ของพ่อ(รูปประกอบไม่เหมือนยำปลากระป๋องเล้ย ไรไม่รู้-*-)
ไม่อยากบอกเลยว่า มื้อค่ำก็เป็นสูตรเดิม 555
ต่างกันตรงที่ พ่อหุงข้าวเหนียวกล้องไว้ตอนเย็น
แถมยังใช้ให้ฉันไปตัดใบเตยหลังบ้านมาใส่ลงไปด้วย
แล้วพอแม่มาจัดการทำน้ำกะทิ .. ทุกอย่างก็อร่อยกว่าที่ตาเห็น
(มะม่วงน้าให้มา ไม่สวยดูดีเหมือนน้ำดอกไม้ แต่หวานฉ่ำใช้ได้เลย)
หมั่นไส้ตัวเองเหมือนกันนะ
พออ่านนิยาย เวลาเขียนไดอารี่ อยากจะละเมียดละไมเขียน
ใช้ถ้อยคำที่น่าจะดูสวยงามให้มากที่สุด เท่าที่ปัญญาน้อยๆของฉันจะทำได้
เอาน่ะ .. จะเขียนอย่างไร นั่นก็คือฉันคนเดียวกันทั้งนั้น
ปัจฉิมลิขิต..กลับไปใช้ถังภาพชื่อญี่ปุ่น ดันอัพรูปไม่ติด เป็นงงอยู่พักใหญ่
สงสัยว่าทิ้งไปนาน เกิดอาการไม่อยากจะร่วมงานด้วย -.-
