Emi*s Diary: ..เยี่ยมชม คริสตจักรศรีพิมลธรรม คริสตจักรจีนเพชรบุรีและส่วนเล็กๆของโรงเรียนอรุณประดิษฐ์..

แล้ววันนี้ก็ได้ปิดเรื่องสักที 555
ใช้เวลายาวนานเกินไปจริงๆ

รูปไม่เยอะเท่าไหร่ แค่ 9 รูป เหนาะๆ

เล่าเสร็จแล้วจะลงท้ายด้วยไดอารี่นะจ๊ะ

............

เราออกจากมหาวิทยาลัยคริสเตียนประมาณเกือบสี่โมงเย็น
เสียเวลาที่สมุทรสาคร(เอ๊ะ หรือสงคราม -*- มีลืมจริงๆนะเนี่ย)
นั่งเฝ้าดูนาเกลือกันอยู่พักนึง เพราะมีขบวนเสด็จของฟ้าชาย
ต้องรอให้ผ่านไปก่อน เราถึงจะไปต่อกันได้

ไปถึงเพชรบุรีก็ห้าโมงได้มั๊ง เค้าแวะร้านค้าขายของที่ระลึกให้
จริงๆตรงนั้นมันมีชื่อ แต่ฉันจำไม่ได้
ไปเดินวนอยู่ในนั้นไม่นาน เพราะมีแต่ของแพงแล้วก็ไม่มีอะไรที่ต้องการจริงๆ
ได้ของฝาก(ที่แพงกว่าที่อื่นแต่ได้มากที่สุด) จากร้านขายของที่ระลึก
เอาพวกขนมมาฝากคนที่บ้านค่อนข้างเยอะ จ่ายไปสองร้อยกว่าบาทล่ะมั๊ง

กลับขึ้นรถแล้วไปทานมื้อเย็นที่ร้านอาหารก่อนจะเข้าโรงแรม
ที่ร้านอาหารไม่ได้ถ่ายรูปเลยอ่ะ เพราะมัวแต่พะวงกับขาที่เจ็บของตัวเอง
แต่ก็ได้ซื้อฝอยทองกลับมาฝากน้องห่อนึงนะ ที่นี่ขายของ3ชิ้น100
แต่ร้านก่อนหน้านี้ขาย 35 เป๊ะๆเลย

เข้าโรงแรม เช็คอินก็ดึกแล้วนะ กว่าจะอาบน้ำเสร็จได้นอน
ห้าทุ่มกว่าเข้าไปแล้ว ตั้งปลุกไว้ตีห้ากว่า มือถือร้องดังสนั่น
เพราะเสียบชาร์ทไว้ด้วยปลายเตียงด้วย กว่าจะลุกไปกดปิด ตื่นจริงๆเลย

ลงมาทานอาหารเช้าเวลาเดิม คือ 7 โมงเช้า
อาหารเหมือนๆกับโรงแรมอื่นๆล่ะ คือบุฟเฟ่ต์อาหารหลากหลาย
แล้วฉันก็เอาข้าวเหมือนเคย แต่ไม่เอาเยอะ เน้นกับ กร๊ากๆ

ทานเสร็จก็ออกมานั่งรอที่ล๊อบบี้สักครู่
แล้วก็ขึ้นรถ ไปคริสตจักรศรีพิมลธรรมเป็นที่แรก

............

เนื่องจากเรานัดเจ้าของสถานที่ไว้ 9 โมงเช้า
แต่ไปถึงจริงแปดโมงครึ่งได้มั๊ง
ก็เลยจัดนมัสการกันก่อน

แล้วก็มีการต้อนรับจากศบ.ของคริสตจักรศรีพิมลธรรม
และแนะนำตัว รับฟังประวัติความเป็นมา
และมอบของที่ระลึกให้(เป็นกิจกรรมที่ทำทุกครั้งที่ไปเยี่ยมคริสตจักรต่างๆ)

หลังจากนั้นก็เดินออกมา รับของว่างที่จัดไว้ให้
เป็นขนมตาลกับน้ำดื่ม อร่อยมากเลย จนลืมถ่ายรูปไว้

แล้วก็เดินไปดูสุสานที่อยู่ด้านหลังโบสถ์
แม่บอกว่า(ถามตอนกลับบ้านแล้ว) แม่เคยไปเดินเล่น
ดูป้ายหลุมศพอยู่บ่อยๆตอนเป็นเด็กนักเรียนที่โรงเรียนอรุณประดิษฐ์
ซึ่งอยู่ติดๆกันกับโบสถ์

............

ออกจากสุสานก็เดินข้ามถนนมายังฝั่งคริสตจักรจีนเพชรบุรี
ได้ยินเสียงหัวเราะลั่นก่อนจะเข้าไปถึง
มีคนห้อมล้อมใครบางคนเอาไว้ ฉันแทบมองไม่เห็นว่า เค้ามุงดูอะไรกันอยู่

แล้วก็มาเฉลยเอาเมื่ออ.ศักดิ์ดาบอกว่า คุณยายผมสีขาวที่ใส่แว่นดำ
ยืนอยู่ข้างๆกับแก เป็น ศาสนาจารย์หญิงคนแรกของประเทศไทย
ท่านชื่อ เล้า หยก เกีย
แต่เค้าขำกันเรื่องอะไรฉันก็ไม่รู้อ่ะนะ

แล้วเราก็เดินขึ้นไปที่ห้องประชุมด้านบนกัน
แล้วก็มีกิจกรรมเหมือนๆกับที่อื่น แต่ต่างกันตรงที่
ศิษยาภิบาลของที่นี่เล่าถึงคุณยายคนนั้นว่า
ท่านเป็นคนที่พระเจ้ารัก เหมือนเป็นคนที่พระเจ้าโปรดปราน
เมื่อขออะไรพระเจ้าก็ให้ทุกครั้ง
ชีวิตท่านทำงานรับใช้พระเจ้าที่เกาลูน ฮ่องกงนานหลายปี(เค้าบอก แต่ลืม)
หลังจากเกษียณแล้วก็มาอยู่ที่นี่ ไม่ไปที่อื่น
คจ.ที่ฮ่องกงก็ยังคงส่งเงินเดือนมาให้ท่านเสมอ แต่ท่านไม่ได้เก็บไว้เอง
กลับเอามาใช้จ่ายในงานของพระเจ้า เลี้ยงดูและช่วยเหลือพี่น้องคริสเตียน
แต่พระเจ้าก็เลี้ยงดูท่าน แม้อายุจะมากแล้ว(จำปีไม่ได้อีกแล้วอ่ะ-*-)
ก็ยังคงแข็งแรงอยู่
อ่อ ท่านเป็นคนเก่งด้วยนะ พูดได้ 5 ภาษาเชียวล่ะ

พอออกจากคริสตจักรจีนเพชรบุรีแล้ว
ก็ข้ามฝั่งไปชมโรงเรียนอรุณประดิษฐ์กันแป๊บนึง
ไม่ได้ไปไหนไกล เนื่องจากเวลาน้อย+ขาฉันเจ็บ
ไปถ่ายรูปแถวแผนกอนุบาลไว้ได้

แล้วก็กลับมาทานอาหารเที่ยงที่ศาลาของคริสตจักรศรีพิมลธรรม
เป็นก๋วยเตี๋ยวไข่ มีไข่ต้มใส่ให้1ฟอง กับก๋วยเตี๋ยวที่มีเนื้อเต็มไปหมด
อร่อยดีนะ ฉันกินตั้ง 2 ชามอ่ะ เหอๆๆ
แต่ไม่ได้ถ่ายรูปไว้อีกเช่นกัน -.-