เหมือนยังไม่หายเหนื่อยเลยอ่า
แต่ไม่มีทางเลือก นอนมากกว่านี้ก็ไม่มีอะไรดีขึ้น
ทำงานตามความรับผิดชอบดีกว่า..เอิงเอย
...
.........
เล่าตั้งแต่วันไปก่อนนะ
จะปิดท้ายด้วยไดอารี่
............
เช้าวันพุธที่ 30 เม.ย ตื่นตามเวลาตั้งปลุกไว้
ก่อนจะนอนหลับยากมากมาย 555 ก็ตามระเบียบแหละ ตื่นเต้นน่ะ
อาบน้ำแต่งตัวแล้วลงมาทานข้าว
ก่อนจะนั่งรถไปกับพ่อ
อ่อ ตอนอาบน้ำเข้าห้องน้ำไม่ได้เรื่องเลย
คงเพราะตื่นเช้ามาก ระบบขับถ่ายเลยแปรปรวน
ก็คิดว่า ไม่เป็นไรหรอก ไว้ค่อยว่ากันอีกที ไม่เสียก็ดีแล้ว เหอๆ
ออกจากบ้านตอน 8.15 ไปรับเจ๊พั๊งที่หน้าบ้าน
แล้วก็ไปบ้านมาดามก่อน เอาเอกสาร work permit ของยาหยังไปให้
เค้าเอามาฝากแปลอ่านะ
แล้วก็ไปโบสถ์ต่อ เจอแตง พี่ออย แล้วก็พี่อ้วนมาเป็นคนแรกเลย
สามสาวกำลังถ่ายรูปตามมุมต่างๆกันอยู่
สักพัก คนก็เริ่มทยอยกันมา
แล้วเก้าโมงได้มั๊ง เจ้าหน้าที่อบจ.ก็จัดโต๊ะให้ลงทะเบียน
รับบัตรป้ายชื่อกับป้ายแขวนกระเป๋าให้แต่ละคน
ตรงนี้อ่ะ ต้องเข้าไปบอกเค้าว่า โรน่ามาแทนพี่ปัท
อ่อ เค้าขอดูบัตรประชาชนหรือหลักฐานว่าเป็นตัวตนด้วยอ่ะนะ
พอลงทะเบียนเสร็จ ก็ขึ้นไปข้างบนห้องประชุม
ฟังข้อชี้แจงที่มาของการทัศนศึกษาในครั้งนี้ โดย รักษาการปลัดฯอบจ.
หลังจากนั้นก็นมัสการพระเจ้าร่วมกัน แล้วฟังคำสอนโดยอ.ศักดิ์ดา
จริงๆ เชิญอ.ตุ๊กตาไว้ แต่แกติดประชุมผู้ปกครอง เพราะโรงเรียนจะเปิดแล้ว
มีเบรคทานข้าวเที่ยงกัน แล้วก็ขึ้นมาฟังต่อ จนบ่ายสามครึ่ง
ก็แยกย้ายกันไปเตรียมตัว เพราะรถจะมาถึงตอนห้าโมงเย็น
ฉันนั่งรถออฟฟิศแตงกลับไปพร้อมกับเพื่อนๆ แต่ไปอาบน้ำที่บ้านมาดาม
............
วันแรกก่อนจะเดินทาง เป็นอะไรที่วุ่นวายสำหรับฉันมาก
เพราะแบกของไปเยอะมากๆ แล้วกระเป๋าก็ดันจะขาด เหอๆ
แม่ก็โทรมาตลอด -.- คือ แม่ห่วงว่า อยากจะมาช่วยดูแลงานนี้ก่อน
แต่พ่อก็ติดไปเยี่ยมนักโทษที่รับเชื่อพระเจ้าแล้วเมื่ออาทิตย์ก่อน
ก็พอไปอาบน้ำที่บ้านมาดาม แล้วได้กินข้าวนิดหน่อย
แอ๊บเปิ้ล1ลูกกับนมกล่องเล็กอีกกล่อง อิอิ
สำรองเสบียงไว้ในท้องก่อนเพื่อนคนอื่นแต่ระบบขับถ่ายก็ยังไม่ทำงาน-*-
อ่อ ตอนมาอาบน้ำอ่ะ เจ๊พั๊งฝากมือถือไว้ที่ฉัน
ก็เลยพามาบ้านมาดามด้วย เหอๆ พอกลับไปเจ้าของเครื่องเกือบวีนใส่ -.-
แต่แกไม่ได้โกรธหรอกนะ แค่โวยว่า ทำไมไม่บอกว่าจะกลับบ้าน งิงิ
จริงๆไม่ได้กลับบ้านอ่า ไปบ้านยาหยังเอง เหอๆ
กลับมาถึงโบสถ์ไม่นานหรอก รถก็มารับ
แต่เนื่องจากเป็นรถใหญ่สองชั้น เข้าไม่ได้อ่า ทางเข้าโบสถ์แคบไป
เลยพากันออกไปขึ้นที่หน้าถนนใหญ่
มื้อเย็นก็ที่สุราษฯล่ะ เค้าจัดเลี้ยงที่ร้านวังกุ้ง
หิวนะ ขนาดกินมาแล้วยังซัดไป2จาน
เป็นวันแรกที่รู้ว่าพี่อ้วนไม่ชอบไก่ (ตรงข้ามกับฉันเลย เหอๆ)
ออกจากสุราษฯ ก็เดินทางกันต่อ...
ไว้ต่อพรุ่งนี้นะ ง่วงอ่า จะเล่าไดอารี่ต่อด้วย -*-
อย่าว่าใครจะมาอ่านเลย คนเขียนมันจะอ่านเองไหมเนี่ย
............
"ไดอารี่"
เพิ่งสังเกตุว่า วันนี้เขียนมาเป็นเอนทรี่ที่ 191 แล้ว
เลขงามมาก 555 ชอบๆๆ แต่ไม่โทรตามหรอก ไม่มีเรื่องให้ช่วย
วันนี้เป็นวันฉัตรมงคล เป็นวันหยุดราชการใช่ป่ะ
แต่คนทำงานที่ไม่ขึ้นกับราชการก็ต้องทำงานต่อไป
ไม่ใช่ปัญหาอะไรหรอก เหนื่อยก็พักได้ ไม่หมดกำลังใจ
เพราะทำงานทุกอย่าง ไม่ใช่เพื่อตัวเอง แต่ทำถวายพระเจ้า
............
ลงมาจากห้องก็เที่ยงกว่าแล้ว
ตื่นสายแบบเสียงปลุกไม่สะเทือนหูเลย
-.-
ยังต้องตื่นมาจัดข้าวของอีกเล็กน้อย
เพราะอยากจะส่งของไปให้พี่อ้วน พี่อี๊ด แล้วก็นิค ภายในเร็ววัน
ลงมาเจอแม่เล่าว่า เมื่อวานที่คนมาตัดหญ้า มาทำเก้าอี้สนามพังอีกแน่ะ
-*- ทำพังก็แย่แล้วนะ นี่ยังย้อมแมว วางตั้งหลอกตาไว้อีก
เฮ่อ... ซุ่มซ่ามมันก็พอยกโทษให้ได้นะ ถ้าจะมีความรับผิดชอบกล้ายอมรับผิดอ่ะ
นี่ทำแบบไร้ความรับผิดชอบ ไม่ได้คิดเลยใช่ไหมว่า ถ้าคนไปนั่งแล้วล้มไปจะเป็นไง
กะว่า ให้เรานั่งแล้วคิดว่าตัวเองทำพังเองหรือไงเนี่ย
บ้านนี้ก็ตัวเล็กๆกันทั้งนั้นซะด้วยสิ เหอะๆๆ
-.- เลยกลายเป็นโต๊ะไม่ครบข้าง แง่งๆๆ
ก็จบกันที พอกันทีกับคนตัดหญ้าคนนี้
เลิกคบ !!
............
กินมาม่าเกือบตลอดวัน เพราะข้าวมันแพง 555
ก็ว่ากันไป พ่อไม่ได้หุง ฉันก็ไม่ยอมหุง กินมาม่าก็ได้ -.-
ไม่ได้ขี้เกียจนะเออ แต่พ่อกินข้าวช้ามากเลย ก็เลยไว้ค่อยก่อนอ่ะ
ช่วงหัวค่ำ ลูกค้าที่เคยเช่า มาถามหาห้องว่าง
ถ้าเป็นลูกค้าที่เคยย้ายออกไปดีๆก็คงไม่มีปัญหา
แต่นี่เป็นลูกค้าที่เคยสร้างปัญหาไว้จนพ่อต้องเชิญเค้าออก
เออ สงสัยจะลืมอ่ะว่า ตัวเองย้ายออกไปยังไง
หรือจะจำหน้าฉันไม่ได้ด้วยก็ไม่แน่ใจนะ 555
สงสัยอ้วนขึ้นเยอะ -.-
แต่ก็ไม่ให้เช่าหรอก มีวิธีการพูดกันไปล่ะ
ไม่เล่าต่อ เพราะง่วงอ่า อยากจะนอนจังแล้ว
ฮ้าววว
