..I keep it for U not for myself..

เมื่อวานฝากแตงบอกพี่ปัท
แล้วก็ได้ผลว่า.. ชักไม่แน่ใจ

เลยเอาว่ะ เพื่อนกันเพ จะฝากบอกมันก็ไม่เหมาะ พี่เค้าเป็นผู้ใหญ่กว่า
ตื่นเช้าวันนี้ อาบน้ำแต่งตัวแล้วก็โทรไปคุย
ตกลงว่า แกคงต้องลา 2 วัน
เพราะถ้าไม่ไปลงทะเบียนวันที่ 30 ก็ไม่ใช่การไปทัศนศึกษากับ อบจ.สินะ
ที่สำคัญ ไม่ใช่แค่การลงรายชื่อ แต่เป็นการอบรมและสอบถาม กรอกแบบสอบถาม
เค้าต้องการ การตอบรับว่าเป็นยังไง ..ประมาณนั้น

 

........

เมื่อวานไปทำงาน แล้วเปิดวิทยุฟังไปด้วย
ได้ข้อมูลมาว่า เทศบาลจะจัดกิจกรรมในชุมชน คือ มีการสอนภาษาต่างประเทศ
และสอนกีฬา จำพวก มวยไทย บาส ฯลฯ (หลังๆนึกไม่ออก)
กับเด็ก เยาวชน และบุคคลทั่วไป

ก็ได้ยินว่ามีบุคคลทั่วไปด้วยนี่หว่า
อยากไปเรียนอ่ะนะ แบบว่า เค้าบอกว่า เรียนฟรี

-.- เออๆ ยอมรับว่า งก
แต่หนึ่งในเหตุผลทั้งหมดก็คือ อยากพัฒนาเรื่องภาษาแบบที่คุยกับคนอื่น
ที่เราไม่คุ้นหูกับสำเนียงของเค้าบ้างอ่ะ

แต่ให้แม่โทรถามให้ เค้าบอกว่า มีเฉพาะเด็ก
-*- งงอ่ะ แล้วในวิทยุบอกว่า มีบุคคลทั่วไปด้วย เหอๆ
แต่ยังมีอีก 2 เบอร์ที่โทรแล้ว ไม่มีคนรับ
คิดว่า วันนี้จะโทร.....แต่......ก็ลืม

-.-

 

........

เมื่อวาน(รู้สึกจะมีแต่เรื่องของเมื่อวาน) ยาหยังพาพี่โรน่า มาเอาของที่ลืมไว้
แกลืมกะละมังไว้ที่ห้องอ่ะ ช่วงนี้ปิดเทอม 2 เดือน แกเลยย้ายออก แต่ค้างเงินประกันไว้
เท่ากับจองห้องนี้ไว้ เปิดเทอมค่อยมาเช่าต่อ ระหว่างนี้ก็ไปพักที่บ้านพี่ชาย

ยาหยังมากดออด พ่อเลยมาตามฉันไปคุยด้วย
ก็เลยต้องบอกเวลาใหม่ว่า เพิ่ม วันที่ 30 เข้ามาด้วย
ขำดี ยาหยังต้องกลับไปเขียนเมล์หาเพื่อนเค้าใหม่ว่า 30 เมษาและ 1-3 พค.
ไม่ใช่ 1-3 เมษา  -.- เข้าใจผิดกันใหญ่แล้ว เหอๆ

คุยกันสักพัก โรน่าก็ลงมา
แกว่า แกขี้ลืมมากๆ ลืมโน่นลืมนี่
ฉันก็เลยบอกว่าแกลืม ดินไทยปั้นเป็นต้นสตรอเบอรี่ไว้
ฉันเก็บไว้อ่ะ แต่พูดแค่ "I keep it" ไม่ได้ต่อด้วย for you
เค้าเลยบอกว่า เก็บไว้ๆ ฉันไม่ต้องการมันหรอก

-*-

ไม่ได้จะเก็บไว้เองอ่ะ เหอๆๆ
เห็นว่ามันบอบบาง วางทิ้งไว้ คนอื่นอาจทำพังหรือเอาของเค้าไป
เลยจะเก็บไว้ให้ พอเค้ากลับมาก็จะเอาไปวางคืนไว้

- -"

คือ ฉันเลิกบ้าของแต่งบ้านมานานแล้วอ่ะ
ตอนนี้บ้าแต่กิ๊บกับเครื่องประดับ เหอะๆ

แล้วก็ดันต่อไม่ได้นะ แบบงงๆอ่ะ
เข้าใจนะว่า พี่แกยกให้ แต่จะบอกว่า ไม่ได้อยากได้ -*-

พอมาเล่าให้แม่ฟังทีหลัง โดนเอ็ดเลย
เหอะๆ ถ้านึกออก ก็บอกไปแล้วสิ เฮ้อ.....

ไว้เจอกันค่อยให้แม่บอก -*-
คุยกะโรน่าฟังยากกว่า ยาหยังมากเลย เหอๆ

 

........

ส่วนเย็นวันนี้ มาดาม มาหาที่บ้านเลย
ยกโน๊ตบุ๊คมาให้สอน วิธีเอารูปใส่ในเวิร์ด กับย่อรูป
พ่อลง ACDsee ให้แกตั้งนานแล้วนะ แต่แกใช้ไม่เป็นอ่ะ -*-

ส่วนเวิร์ด อันนี้จนใจ ว่า แกไม่เข้าใจภาษาไทย
แล้วช่างคอมพ์คนก่อน เปลี่ยนเมนูอังกฤษแกเป็นไทยหมด
น่าประหลาดแท้ แล้วออฟฟิศก็ดันแก้กลับเป็นอังกฤษไม่ได้ เหอๆ

แกเลยต้องอาศัยการจำพวกสัญลักษณ์เอา แบบว่าอ่านไม่ออกจริงๆ -*-
สอนไม่นานหรอก แนะๆนำ ทำให้ดู
ดูตื่นเต้นใหญ่เลยอ่ะ เหอๆ บอกว่า คืนนี้จะกลับไปฝึก อิอิ

พอจะกลับ แกถามว่า How much -*- ไม่ได้คิดเลยนะเนี่ย
สำหรับเพื่อน ฉันว่า มันคือการช่วยเหลือกันเนาะ
เค้ามาให้เราทำ เราก็ยินดีทำให้ด้วยซ้ำไป
แกเองก็ดีกับฉันตั้งเยอะ .. เหมือนญาติคนหนึ่งด้วยซ้ำไป

เสียดายว่า แกอาจไม่ไปทัศนศึกษาด้วยอ่ะ แกว่า ไม่อยากพามดดำไปด้วย
-*- เด็กน้อยน่ะนะ เดินทางไปด้วยกันสนุกออก 555
เคยไปด้วยตอนปีใหม่ ขากลับ ...อิฉันไม่ได้หลับเล้ย เด็กชวนคุย -.-