..เรื่องที่ไม่ใช่เรื่อง..

มองนาฬิกา .. อ่ะๆ สองทุ่มครึ่งแล้ว ไม่เขียนไว้ซะก่อน
คืนนี้จะลำบากแน่ๆ เพราะจะไม่ได้อัพบล๊อกน่ะสิ งิงิ

...

อืม.. เมื่อวานขายห้องแอร์ห้องใหญ่ไปได้แล้ว
จริงๆ วันที่รายเดือนเจ้าเก่าย้ายออก ก็ขายรายคืนได้อีก 2 คืน
พอทำความสะอาดไว้ 2วัน ก็มีคนใหม่มาอยู่เลย

เป็นประมงจังหวัดน่ะ แกว่า บ้านพักมันโทรมมาก อยู่ไม่ไหว เหอๆๆ

พอเค้าเล่าเรื่องบ้านโทรม
เลยทำให้คิดถึงอานิด แล้วก็คิดถึงเจ้ารถฟีโน่สีชมพูที่แกเอามาฝากไว้ที่บ้าน
ระหว่างที่ขึ้นไปประชุมที่กทม. (ป่าวหว่า - -")

วันนี้เพิ่งไปสังเกตุมันใกล้ๆ น่ารักดีอ่ะ กรี๊ดๆ เป็นคิตตี้เกือบตลอดคัน
สีชมพู หวานจ๋อย โอ้ว... ชอบจังเลย
แต่ถ้าฉันคงจะแดง ขาว ล่ะนะ 555 เอาชมพูมาประปราย หุหุ

เอ๊ะ.. คิดอะไรเนี่ย
หันมองแม่แก่ที่ยืนเคียงข้างกันแล้วก็... -.- ปลงๆ
จะให้ละทิ้งแม่แก่ไปซื้อน้องฟีโน่สีหวาน ก็คงจะยากอ่ะนะ
เพราะเหตุผลของคนซื้อรถ(อย่างสมเหตุสมผล)คือ มันไม่มี มีใช้ไม่พอ จึงซื้อ

-*-

เคยได้ยินพ่อว่า ถามราคา คันสีฟ้า ของลูกค้าคนหนึ่งที่นี่
เค้าว่า 40,000 อัพอะ ขนาดไม่ค่อยแต่งมาก -.-
ของอานิดไม่รู้เท่าไหร่ เหอๆ

วันนี้สบโอกาส เลยลองหาข้อมูลในเนตแบบคร่าวๆ
ของใหม่ป้ายแดง ราคาล่อไปแล้ว 41,500
ถ้าแต่งอีก คงจะเยอะแยะตาแป๊ะ บานตะไท อีกแหงมๆ

 

เฉยๆดีกว่าวุ้ย  ถ้าเป็นคนออกจากบ้านบ่อยๆ
มีงานต้องออกนอกบ้าน แล้วแม่แก่เค้าจะลาโลกไปแล้วจริงๆ
ก็อาจต้องมองหาคันใหม่ล่ะนะ แต่..... จะเอาคันจิ๋วหลิ๋วที่ขี่ไปไหนๆคนเดียว
แม่ฉันคงจะได้มองค้อนกันหลายตลบล่ะ -*-

.....

พล่ามเรื่องรถที่ไม่ได้คิดจะซื้อในเร็ววัน(หรือใน4-5ปีข้างหน้า)ซะเยอะแยะ เฮ่อ...

พรุ่งนี้เช้าไปภูเก็ตแล้ว นัดกับแตงอีกรอบ
แตงบอกว่า 8 โมงมารับ แล้วไปทานข้าวหมกไก่กันก่อน แล้วค่อยไปกัน เย้ๆๆ

ปล. ยังไม่ได้ขอสตางค์คุณแม่เลยครับผม - -" เสื้อผ้าก็ยังไม่ได้เตรียม
ใส่ไรไปดีว้า..ว้า..