ความตั้งใจ บางทีมันก็เป็นได้แค่ความตั้งใจอ่ะนะ
แบบตั้งเอาไว้เลย เหอะๆ ตั้งไว้งั้นแหละ ไว้ทุกอย่างลงตัวคงได้ทำ คงได้ลงมือ
อยากไปขูดหินปูน แล้วได้ไปม๊ะนี่
ตีสี่ ยังไม่ได้นอน เหอๆๆ
แต่เมื่อวานได้นอนนะ ไปตอนตีห้ากว่า
พลิกไปพลิกมาหลายตลบ เพราะเวลานอนมันไม่คุ้น
หลับเกือบๆหกโมง พอหกโมงกว่า คุณน้องโทรมา
ได้ยินเสียง เพลงดังลั่น แต่ลุกไม่ไหว มือถือเอาไว้บนโต๊ะ
มายืนดูเบอร์ที่หน้าจอ แล้วหนีไปนอนต่ออีกนิด
เพราะคิดว่า ยังไงวันนี้ก็ต้องอยู่ยาว ก็ยาวจริงอ่ะนะ
ลงมาเฝ้าข้างล่าง ตอนเช้าคนตัดหญ้ามาตัดหญ้าหลังบ้าน ตัดต้นกล้วยไปแล้ว
ต้นที่ออกลูกแล้วน่ะนะ จ่ายไป 300 บาท
พอสาย ๆ ห้อง 304 ที่เป็น กกต. มาแจ้งย้ายออก
แกแพ้ฝุ่นไง เหอะๆ ก็บอกไปแหละว่า ผู้จัดการไม่อยู่
เค้าเลยบอกว่า จะมารับวันจันทร์
เสร็จแล้วก็ไปห้อง201 กะจะไปเก็บของ เคลียร์ขยะ
แต่ว่า พ่อเอาชุดเครื่องนอนลงมาแล้ว เลยแค่เก็บขยะออกมา มีไม่เยอะนะ
จริงๆ ถ้าตั้งใจไปทำ แป๊บเดียวก็เสร็จ แต่การทิ้งบ้านไว้ไม่มีใครเฝ้ามันไม่ดี
ตอนหัวค่ำ แม่กลับมาช้าเลย
เพราะติดธุระอยู่
ซึ่งเป็นเรื่องการรับฟังปัญหาและความทุกข์ของคน
บางครั้ง ฉันก็คิดนะว่า การแค่รับฟัง เขาจะรู้สึกไหมว่า เราห่วงเขาจริงๆ
แต่งานนี้ ฉันเชื่อว่า เขารับรู้และเชื่อจริงๆว่า พวกเรารักเค้า
(นี่ฟังแม่เล่ามาแบบสั้นๆนะ จริงๆ เรื่องนี้ได้ยินตั้งแต่วันไปส่งดอนน่าแล้ว)
เป็นอันว่า ช่วยคน แต่ไม่ทันไปซื้อกระเป๋า
เออ ช่างมันเถอะ ชีวิตคนสำคัญกว่า
ประมาณสามทุ่ม แตงกับพี่ปัท พี่ออย มาแวะที่บ้าน
เค้ามารับกระทกรกกันล่ะ ได้ไปเยอะ เหี่ยวเชียว -*-
แต่ลูกเหี่ยวๆนั่นล่ะ กลิ่นมันหอม แล้วน้ำก็สีสวย 55
เสียแต่ว่า ตอนห้าทุ่มแตงโทรมาคุยด้วย แล้วบอกว่า
ในเนตที่บอกสรรพคุณกระทกรกเนี่ย เค้าว่า ลูกเหี่ยวๆ ไม่มีคุณค่าเท่าผลสุกที่ยังไม่เหี่ยว
เอ้อเหอะ ..ก็ว่ากันไป กินได้เป็นพอก่อนล่ะกัน
..
เอาเป็นว่า วันนี้ไม่ได้ไปโรงพยาบาล
ขูดหินปูนไม่ได้ ไปขัดส้วมแทนก็ได้วุ้ย(มันเกี่ยวไหม?)
และแล้ว ฉันก็ยังคงใช้คอมพ์มิสเตอร์มีนเป็นวันที่สาม
คอมพ์ที่ไม่มีรูปฉัน เหอะๆ แล้วก็ไม่กล้าเซฟไฟล์รูปเพื่อนเอาไว้
เก็บแต่รูป echiechi กับภาพอื่นๆ ที่ไม่เกี่ยวข้องกับตัวเองโดยตรง
จริงๆ มันคอมพ์พ่ออ่ะนะ ใส่อะไรส่วนตัวมาก ก็ไม่ดีเท่าไหร่ เกรงใจพ่อ หุหุ
ที่เสียดายวันนี้คืออดคุยกับน้อง
แต่เค้าคุยกับแม่แล้วนี่นา ไว้ค่อยถามแม่อีกทีว่า เล่าอะไรอีกบ้าง
