..ปีใหม่แล้วเนาะ..

สวัสดีปีใหม่จ้า..  ก็เพิ่งจะได้โอกาสมาอัพนี่แหละ
ถึงจะล่วงเลยมา ๖ วันแล้วก็นะ
คงเพราะคิดว่า ไม่ค่อยมีอะไรจะแบ่งปันนัก
ก็มีแต่เรื่องราวประจำวันที่ไม่แปลกใหม่อะไร
แต่ว่าน๊า.. แต่ละวันมันก็มีรายละเอียดที่แตกต่างกันอยู่ดีล่ะเนอะ

....

วันแรกของปี ปกติเคยพยายามเก็บแสงแรกของปี
แต่ปีนี้ไม่ได้เก็บเลย ท้องฟ้าหรืออะไรก็ไม่ได้ทำ
ไม่ได้คิดจะเก็บด้วยแหละ แม้ว่าจะเห็นภาพแสงสุดท้ายของปีที่แล้ว
ที่เพื่อนถ่ายรูปแชร์ไว้ก็ตาม
อาจเพราะมองว่า ช่วงเวลา คน หรือสิ่งของ
มันจะสำคัญยังไง มากน้อยแค่ไหน
อยู่ที่เราเองว่าจะให้ความสำคัญรึเปล่า

วันแรกของปีกับครอบครัว เลยดูเหมือนไม่มีอะไรพอเศษ
ทำงานบ้าน  ทำกับข้าวกินกันในบ้าน แล้วก็ไปช๊อปปิ้งกับแม่

มื้อแรกที่ฉันทำ อันที่จริงไม่ใช่ฝีมือฉัน
แต่พ่อทำไม่เสร็จเลยส่งไม้ต่อให้
พ่อเค้าเตรียมของแล้ว กำลังจะทำแต่มีธุระ
ฉันก็เลยทำต่อ  เค้าสั่งไว้ว่า ให้ทำผัดเผ็ด
แต่ฉันมันชินกับถ้าทำแนวนี้จะต้องหานมมาใส่
เลยกลายเป็นเมนูนี้แหละ ..

วันที่ ๒ อยากทำหล่อให้น้องสักหน่อย
ก็ซื้อแผ่นเนี๊ย มาตั้งแต่เมื่อวาน

ตอนแปะให้ก็พยายามถ่ายรูปเค้าไว้ด้วยนะ

แต่ว่า ยุกยิกมาก อย่าว่าแต่ถ่ายรูปเลย
จะติดก็ยังไม่สนิทเลย ย่นจมูก ทำให้ดึงสิวเสี้ยนออกมาได้นิดนึง
ส่วนของพี่นี่มาซะครึ่งเลยมั๊ง .. แบบว่าปลื้มเลย ฮ่าๆ
แต่มันมีห้าแผ่น แถมข้างกล่องบอกว่าอย่าใช้ติดต่อกัน
เลยต้องเว้น ๆ ไว้ก่อน .. ไว้จะหาเวลาทำอีก  อิอิ

ตอนบ่ายพ่อซื้อข้าวเหนียวหมูปิ้งหน้าบ้าน
มากินกันในบ้าน 

ความที่เราไม่ได้จัดงานฉลองอะไรในบ้าน
เห็นเค้านั่งหม่ำหมูปิ้งข้าวเหนียวอยู่
เลยเรียกว่า ปาร์ตี้หมูปิ้ง ซะอย่างนั้น ฮ่าๆ

พอเย็น ๆ หน่อย ก็พาแม่ไปเดินงานกาชาด
เป็นคนที่ขอคิวได้ยากมาก งี้แหละ แม่ยุ่งตลอด
แต่พอให้เวลา ก็เดินสนุกเต็มที่นะ

ร้านแรกก็ร้านดอกไม้เลย เค้าเจอเป็นกระถางน้อย ๆ ใบละร้อย
เลยซื้อไว้ซะหลายกระถาง เค้าว่าเอาไว้เป็นของขวัญ

แล้วก็เดิน เดิน ได้ทั้งของแม่ ของฉัน
ยังมีของพ่อด้วย ของกินฝากน้องก็มี
สรุปว่า แม่จ่ายจนหมดกระเป๋า ดีที่ฉันพกไปเหมือนกัน อิอิ

ตอนกลางคืนทำภาพครอบครัวนี้ไว้ได้ แต่ได้แค่นั้นแหละ
ไม่อยากบอกว่า ยังไม่ได้ต่ออีกเลยตั้งแต่วันนั้น
พอทิ้งไปหลายวันไม่ได้ทำต่อ พาลจะรู้สึกเบื่อ ๆ เซ็ง ๆ
สร้างอารมณ์ทำต่อได้ยากจัง

แต่ก็ทำภาพนี้มาต่อวันรุ่งขึ้นจนได้
เลือกทำภาพของน่ารัก ๆ แบบง่าย ๆ

เพราะรู้สึกว่าทำภาพคนมาถี่ๆ  แล้วเหลือเกิน
อยากเปลี่ยนอารมณ์บ้าง
ทำให้คิดถึงความสนุก พอผ่านปีใหม่ เราก็คิดถึงวันเด็ก
แล้ววาเลนไทน์ ..สนุกได้ทุกเทศกาล

วันนี้ไม่ได้ทำกับข้าวหรอก แต่เป็นลูกมือให้แม่
ไปเก็บใบบวบมาให้เค้าทำแกงเลียง
ก็บวบหวานที่แม่เปิ้ลให้เมล็ดมาหลายเดือนก่อนนั่นแหละ
พ่อเอามาปลูกตรงตำลึงเดิม  แต่มันบ้าใบนะ ไม่ออกดอก ผลิผลอะไรเลย
มีแต่ใบ พอใส่ปุ๋ยใบก็ยิ่งใหญ่โต .. จนสงสัยนี่มันบวบพันธ์อะไร
ใบใหญ่ซะจริง ดีที่เอามาทำอาหารได้เหมือนกัน อร่อยกันไป

ยังเป็นอีกวันที่ฉันตาค้างไปจนเย็นค่ำ
ก็นั่งห่อของขวัญ ทำริบบิ้นติดอยู่สักโหลกว่าได้

ขำมากที่ชินกับทำริบบิ้นแบบนี้เฉพาะริบบิ้นผ้ากับเทปกึ่งกระดาษ
พอเจอริบบิ้นฟางเลยทำยากหน่อย
สุดท้ายก็รู้หลักจนได้แหละ ทำสองชั้นเหมือนกัน
เพียงแต่ต้องหาตัวหนีบไว้ก่อนตอนพับแต่ละชิ้น
แล้วค่อย ๆเอามาซ้อนจัด ๆ แล้วเย็บแม๊กทีละชั้น
เชื่อมติดกันด้วยเทปกาวสองหน้า  ..โอเคเลย
เสียดายเนาะ เลยช่วงปีใหม่มาแล้ว หุหุ
ไว้ปีหน้าล่ะกัน จะทำออกขายแถวนี้ซ้า

วันเสาร์อาทิตย์มีอะไรทำเยอะ
เลยแทบจะไม่ได้แตะคอมพ์เลย งานเสร็จก็ต้องหาเวลานอนพัก

วันอาทิตย์ไม่ได้สอนเด็ก เพราะน้องไม่ค่อยสบายใจ
เลยเข้ามาอยู่กับเค้าเรื่อย ๆ
จนเย็นไปห้างกับตู่ พี่โอ๋ปล่อยไว้ให้เดินห้างกัน
ได้ข้าวของตามต้องการแหละ .. อ่อ มีเรื่องจะเล่า นึกออกแล้ว ฮ่าๆ

คือ แม่อยากได้กระบอกพ่นยา
ฉันเลยไปเลือกซื้อมาหนึ่งอัน
แต่ตอนหยิบมาไม่ได้ดูให้ดีว่ามันขาดอะไรไปหรือเปล่า
พอเอากลับมาบ้าน แกะออกมาจะลองใช้
ปรากฏว่า มันชำรุด ขาดหัวจ่ายน้ำด้านบน ตัวปรับให้น้ำเป็นฝอยกระจาย
เดือดร้อนพ่อต้องเอาไปเปลี่ยนคืนให้เช้าวันนี้แหละ
และเพราะเค้าหาของดีมาเปลี่ยนให้ไม่ได้ ก็เลยคืนเงินให้

นี่เพราะระบบการบริการลูกค้าของเค้าดี หรอกนะ
สรุปว่า ฉันเลยได้ใช้กระบอกฉีดอันละ ๒๐ ที่ซื้อมาเมื่อวาน(พร้อมกัน)
ใส่น้ำผสมน้ำส้มสายชูกับน้ำยาล้างจานเล็กน้อย ไปฉีดไล่เพลี้ยที่แนวกระถิน
ต้องรอดูแหละว่าจะได้ผลลัพธ์ยังไง
ที่แน่ ๆ ขำตัวเองมาก อุตส่าห์ไปซื้อกระบอกฉีดอันเกือบ๒๐๐
แล้วก็ใช้ไม่ได้ ต้องเอากลับไปเปลี่ยนคืน
ดันใช้อันที่ถูกกว่า สิบเท่าได้เหมือนกัน เพียงแต่ต้องผสมสองรอบ

วันนี้เป็นวันหยุดของฉันน่ะนะ จากที่ตอนแรกพ่อจะพาไปพังงา
ว่าจะพาไปดูแกะ  แล้วเค้าก็เปลี่ยนใจบอกจะไปวันอังคารแทน
เพราะเค้าจะไปประชุมอยู่เลย เลยจะพาลูกๆไปด้วย
เผื่อขากลับได้แวะดูแกะ (เอ่อ ..เรื่องของพรุ่งนี้นะนั่น ฮ่าๆ)

เพราะวันหยุดนี่แหละ พอฉีดยาฆ่าเพลี้ยแล้ว(ฆ่าได้เปล่ามิรุ)
ก็เลยไปอาบน้ำนอน .. นอนยาวตั้งแต่สิบโมงจนสี่โมงเย็นเลย
ตื่นแล้วนึกได้ว่ายังไม่ได้ตัดเล็บ พอาบน้ำเสร็จก็ยังไม่ได้ตัด
เดินไปเดินมาอยู่ในห้อง จัดของ หยิบของมาดู

ลองใช้แป้งที่ซื้อมาเมื่อวานซะหน่อย เพราะมันลดราคาหรอก
นี่ก็ไม่ได้ใช้แป้งแบบนี้มานานมากแล้ว
แต่บอกตรง ๆ พอใช้จริง ๆ คิดว่ามีรองพื้นด้วยเหอะ เหอๆ

หรือว่าสำหรับฉันมันกลบไม่มิดหว่า ...

เล่นแป้งแล้วก็แอ๊คชั่นถ่ายรูปเล่นสักพัก

แล้วก็หยิบกรรไกรตัดเล็บไปเก็บ...ซะงั้น
นึกขึ้นได้ว่ายังไม่ได้ตัดตอนจะลงข้างล่างแล้ว

เลยไปหยิบมาอีกรอบ เหอๆ วันนี้นอนเยอะ แต่ทำไมยังเอ๋อน๊อ 

ปิดท้ายด้วยของกินอีกจานจ้า
เมนูนี้แม่เรียก “ปลาสำลีญี่ปุ่นทอดกระเทียม”
ยังสงสัยอยู่เล้ย ว่ามันทอดแล้วเอากระเทียมเจียวกับพริกไทยโรยเนี่ยนะ
แต่อร่อยจริง ๆ แหละ .. สองชิ้นนี้ของท่านน้อง
พิสูจน์ได้ว่าอร่อย เพราะ .. เกลี้ยง !!